|
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; insan
ve hayvanlara yönelik doğrudan veya çevre aracılığıyla oluşabilecek
risklerin önlenmesine, bertaraf edilmesine veya kabul edilebilir seviyelere
indirilmesine, gıda ve yemin etiketlenmesi ile tüketicileri bilgilendirmeye
yönelik diğer bilgi şekilleri de dâhil olmak üzere tüketici menfaatlerinin
korunmasına ve haksız rekabetin önlenmesi ile gıda ve yemin resmi
kontrollerine ilişkin usul ve esasları belirlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; resmi
kontroller, izlenebilirlik, hızlı uyarı sistemi, acil durumlar, ihtiyati
tedbirler, kriz yönetimi, kamuoyunun bilgilendirilmesi, resmi
sertifikasyon, yıllık ve çok yıllık ulusal kontrol planları, sorumluluklar
ve itirazlara ilişkin usul ve esasları kapsar.
(2) Bu Yönetmelik, tarımsal ürünlerin ortak piyasa
düzenlemelerine ilişkin kurallara uygunluğun doğrulanması için uygulanan
resmi kontrolleri kapsamaz.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik; 5996 sayılı
Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununun 31 inci
maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 4 – (1) 5996 sayılı Kanunun 3 üncü
maddesindeki tanımlara ilave olarak bu maddenin ikinci fıkrasında yer alan
tanımlar geçerlidir.
(2) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Bakanlık: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığını,
b) Belge kontrolü: Sevkiyata ilişkin Kanunun
gerektirdiği belgelerin incelenmesini,
c) Eşdeğer: Aynı hedefleri karşılamaya yetkin olan
farklı sistemler veya tedbirleri,
ç) Eşdeğerlik: Farklı sistemlerin veya tedbirlerin aynı
hedefleri karşılayabilirliğini,
d) Fiziksel kontrol: Gıda ve yemde, taşıma, paketleme,
etiketleme, sıcaklık kontrolü, laboratuvar analiz ve testleri için numune
almayı da içerebilen ve Kanuna uygunluğunun doğrulanması için gerekli olan
diğer herhangi bir kontrolü,
e) Kanun: 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki
Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununu,
f) Kimlik kontrolü: Sevkiyata ilişkin sertifikaların
veya diğer belgelerin ürünün etiketi ve içeriği ile örtüşüp örtüşmediğinin
görsel olarak kontrolünü,
g) Kontrol planı: Bakanlık tarafından hazırlanan resmi
kontrollerin yapısı ve düzenlenmesi ile ilgili genel bilgi içeren planı,
ğ) Muayene ve analiz raporu: Resmi prosedür ile
gönderilen numunelerin laboratuvarca yapılan analizleri sonucu düzenlenen,
analiz sonuçları ile numunenin mevzuata uygunluğu ile ilgili yapılan
değerlendirmeyi gösteren raporu,
h) Resmi sertifikasyon: Bakanlıkça uygunlukla ilgili
olarak düzenlenen, yazılı, elektronik veya eşdeğer bir güvenceyi sağlayan
prosedürü,
ı) Uygunsuzluk: Kanun hükümlerine uyumsuz olma durumunu,
i) Yetki devri veya hizmet alımı yapılan kuruluş:
Bakanlığın belirli kontrol görevlerini devretmiş olduğu veya hizmet alımı
yaptığı bağımsız kurum/kuruluşu,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Resmi Kontrollere İlişkin Genel Hükümler
Resmi kontrollere ilişkin genel hükümler
MADDE 5 – (1) Bu Yönetmelik kapsamındaki
gıda ve yem işletmelerinin resmi kontrolleri, Kanunun ekinde yer alan Ek–2
sayılı listeye uygun olarak kontrol görevlisi tarafından gerçekleştirilir.
Resmi kontrollerde, kontrol görevlisine yardımcı olmak üzere ilgili meslek
alanlarında eğitim alan tekniker, teknisyenler ve yardımcı sağlık personeli
de görevlendirilebilir.
(2) Kontrol görevlisi;
a) Kanun hükümleri doğrultusunda resmi kontrolleri
yapmak, kontrol sonucuna göre her türlü etkiden ve çıkar ilişkisinden uzak,
tarafsız, objektif ve bağımsız olarak karar alır.
b) Kanunla kendisine verilen yetkiler çerçevesinde idarî
yaptırımları uygulamaya yetkilidir.
c) Kanun kapsamındaki her yere kontrol amacıyla girebilir
ve numune alabilir.
ç) Resmi kontroller sırasında yalnızca mevzuata
uygunsuzluğun tespiti ve adli mercilere delil olarak sunmak amacıyla
fotoğraf ve/veya video çekimi yapabilir.
(3) Resmi kontroller, düzenli olarak, risk esasına göre
ve uygun sıklıkta aşağıdaki hususlar dikkate alınarak bu Yönetmeliğin
amaçları doğrultusunda gerçekleştirilir.
a) Gıda veya yem güvenilirliğini, hayvan sağlığı veya
hayvan refahını etkileyebilecek;
1) Hayvanlardan,
2) Gıda veya yemin doğrudan kendisinden,
3) Gıda veya yem işletmesinden,
4) Gıda veya yemin kullanımından veya herhangi bir
işlemden, madde ve malzemeden veya faaliyetten veya işlemeden,
kaynaklanabilecek riskler.
b) Gıda veya yem işletmecilerinin Kanunla belirlenen
kurallar ile hayvan sağlığı ve refahı kurallarını uygulayıp uygulamadığını
gösteren geçmiş kayıtları,
c) Gıda veya yem işletmecilerinin uygulamakta oldukları
kontrollerin güvenilirliği,
ç) Uygunsuzluğu gösterebilecek herhangi bir bilgi.
(4) Resmi kontroller, tetkik gibi ön bildirimin gerekli
olduğu durumlar hariç, gıda veya yem işletmecisine haber verilmeksizin
gerçekleştirilir. Resmi kontroller, özel bir amaca yönelik olarak da
yürütülebilir.
(5) Resmi kontroller; gıda veya yemin, hayvan ve
hayvansal ürünlerin üretimi, işlenmesi ve dağıtımının herhangi bir
aşamasında ve/veya tüm aşamalarında yürütülür. Resmi kontroller, bu
Yönetmeliğin amacı gereği, gıda ve yem işletmelerinde, gıda ve yemin
kullanımında, gıda ve yemin depolanmasında, gıda ve yeme uygulanacak
işlemde, maddede, malzemede, nakliye dâhil olmak üzere her türlü uygulamada
veya faaliyette ve canlı hayvanlarda gerekli olan kontrolleri içerir.
(6) Resmi kontroller; ihracat, giriş ve yurtiçi
denetimlerde aynı hassasiyetle uygulanır.
(7) Bu Yönetmelik kapsamında öngörülen resmi kontrol ile
ilgili düzenlemeler, gıda ile temas eden madde ve malzemeler ile bu işle
iştigal eden işyerleri için de uygulanır.
(8) Bakanlık;
a) Canlı hayvan, gıda ve yemde, üretim, işleme ve
dağıtımın tüm aşamalarında ve yemin kullanımında yürütülen resmi
kontrollerin etkinliğini ve uyumunu sağlar. Bu Yönetmeliğin amaçlarını
sağlamak üzere iç tetkikler veya gerektiğinde dış tetkiklerden elde edilen
bulgular doğrultusunda uygun önlemleri alır. Bu tetkikler şeffaf olarak
yürütülür ve bağımsız incelemeye tabidir.
b) Resmi kontrolleri yürütmekle yükümlü personelin
herhangi bir çıkar ilişkisi içinde olmaması için gerekli tedbirleri alır.
c) Resmi kontrollerin etkin ve verimli olarak
yürütülebilmesi amacıyla, yeterli sayıda nitelikli ve deneyimli personeli,
muayene ve analiz için ise yeterli kapasitede laboratuvarı temin eder ya da
bunlara erişimi sağlar.
ç) Resmi kontrollerin kontrol görevlilerince etkin ve
verimli olarak yürütülmesini sağlayacak şekilde, düzenli bakım ve onarımı
yapılmış, uygun ve yeterli ekipman ve donanımı temin eder.
d) Acil durumlarda uygulamak üzere, acil eylem
planlarını hazır bulundurur.
e) Resmi kontrollerin her aşamasında tarafsızlığı,
kaliteyi ve tutarlılığı sağlar. Resmi kontrollerin yürütülmesinde
yetkilendirilen her kurum bu fıkrada belirlenen kriterlere tamamen uymak
zorundadır.
f) Resmi kontrollerin yürütülmesinde birden fazla
biriminin yetkili olması durumunda, farklı birimleri arasında etkin ve
yeterli koordinasyon ve işbirliğini sağlar.
(9) Gıda ve yem işletmecisi bu Yönetmelik kapsamında
denetlenir. Gıda ve yem işletmecisi bu görevin yerine getirilmesi sırasında
kontrol görevlisine yardımcı olur.
(10) Bakanlık, farklı kurum ya da kurumlara resmi
kontrolleri yürütme yetkisini devretmesi halinde, uygun olduğu durumlarda
çevre ve sağlığın korunması alanı da dâhil olmak üzere, yerel seviyede tüm
yetkili kurumlar arasında etkin ve yeterli koordinasyonu sağlar.
(11) Bakanlık, yıllık kontrol planı hazırlar, uygular ve
her yılın sonunda kontrollere ilişkin yıllık rapor düzenler.
(12) Bakanlık, Gıda ve Kontrol Genel Müdürlüğü
vasıtasıyla gerektiğinde bu Yönetmelik kapsamında yürütülen iş ve işlemleri
tetkik etmeye, gıda ve yem işletmelerini denetlemeye yetkilidir.
Resmi kontrollere ilişkin belirli görevlerin
devredilmesi
MADDE 6 – (1) Bakanlık, Kanun kapsamındaki
kamu hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli görevler hariç olmak üzere
gıda ve yemin resmi kontrollerine ilişkin görevlerinin tamamını veya bir
kısmını kamu kurum ve kuruluşları, kamu kurumu niteliğindeki meslek
kuruluşları, gerçek kişiler, özel hukuk tüzel kişileri, birlikler,
kooperatifler, vakıf ve üniversitelere tamamen veya kısmen aşağıdaki
koşullar kapsamında devredebilir veya hizmet alımı yolu ile yerine
getirebilir. Ancak ithalat ve ihracatın resmi kontrolleri ile tüm yasal
yaptırımlar bu kapsamın dışındadır.
a) Yetki devri veya hizmet alımı yapılan kuruluşun,
1) Kendisine devredilen görevleri yürütmek için gerekli
olan uzmanlık, ekipman, donanım ve altyapıya sahip olduğunu,
2) İşi yürütmek için yeterli sayıda uygun nitelikli ve
tecrübeli personeli olduğunu,
3) Kendisine devredilen yetkilerin gerçekleştirilmesi
ile ilgili olarak tarafsız olduğu ve herhangi bir çıkar çatışmasının
bulunmadığını,
4) Yetki Devri veya Hizmet Alımı Yapılan Kuruluşların
İşleyişi ile İlgili Genel Kriterler TS EN ISO/IEC 17020 standardına ve/veya
özel bir standarda uygun olarak çalıştığına ve buna göre akredite olduğunu,
5) Laboratuvarların, Gıda Kontrol Laboratuvarlarının
Kuruluş, Görev, Yetki ve Sorumlulukları ile Çalışma Usul ve Esaslarının
Belirlenmesine Dair Yönetmelikte yer alan hükümlere uygun faaliyet
gösterdiğini,
6) Kendisine devredilen görevleri Kanunun Ek-2’sinde yer
alan meslek mensupları vasıtasıyla yerine getirdiğini,
kanıtlaması gerekir.
b) Yetki devri veya hizmet alımı yapılan kuruluş,
gerçekleştirdiği kontrollerin sonuçlarını aylık olarak Bakanlık il/ilçe
müdürlüğüne bildirir. Ancak kontrollerin sonuçları, uygunsuzluk durumunu ya
da uygunsuzluk ihtimalini gösteriyorsa yetki devri veya hizmet alımı
yapılan kuruluş, Bakanlık il/ilçe müdürlüğünü derhal bilgilendirir. Yapılan
değerlendirme sonucunda Bakanlık il/ilçe müdürlüğü Kanun kapsamında işlem
uygular.
c) Bakanlık il/ilçe müdürlüğü, yetki devri veya hizmet
alımı yapılan kuruluş tarafından denetim yapılan işletmeyi ayrıca
denetleyebilir.
ç) Yetki devri veya hizmet alımı yapılan kuruluş ile
yetki devri yapan Bakanlık arasında etkin ve yeterli koordinasyon
Bakanlıkça sağlanır.
(2) Bakanlık, yetki devri veya hizmet alımı yaptığı
kuruluşların denetimini veya tetkikini yapar. Yapılan denetim veya tetkik
sonucunda bu kuruluşların devredilen görevleri gereği gibi yürütemedikleri
görüldüğünde, yetki devri veya hizmet alımı Bakanlıkça iptal edilir veya
verilen süre içerisinde eksiklikler giderilinceye kadar askıya alınır. Bu
süre altı ayı geçemez. Bakanlıkça verilen süre sonunda, eksikliklerin
giderilmemesi durumunda yetki devri veya hizmet alımı iptal edilir. Bu
fıkranın uygulanmasından doğan tüm masraflar yetki devri veya hizmet alımı
yapılan kuruluş tarafından karşılanır.
Kontrol görevlisi
MADDE 7 – (1) Bakanlık, resmi kontrolleri
yürüten tüm kontrol görevlilerinin;
a) Yetkili olduğu alan kapsamında görevlerini yeterli ve
etkili yapmalarını ve resmi kontrolleri düzgün yürütmelerini sağlamak üzere
uygun eğitimi almalarını temin eder. Bu eğitim, EK-1’in A bölümünde yer
alan uygun konuları kapsar. Eğitim sonunda personele, kontrol görevlisi
kimlik kartı düzenlenir ve Kanunun ekinde yer alan Ek-2’ye göre
görevlendirilmesini sağlar.
b) Yetki alanları ile ilgili bilgilerini güncel
tutmalarını ve gerektiğinde düzenli olarak ilave eğitimler almalarını
sağlar.
Şeffaflık ve gizlilik
MADDE 8 – (1) Bakanlık resmi kontrollerle
ilgili faaliyetlerin üst düzeyde şeffaflık ile yürütülmesini temin eder.
Bakanlık, Kanunun 31 inci maddesinin altıncı fıkrasında yer alan hükümler
gözetilmek suretiyle,
a) Aşağıdaki bilgileri, Bakanlık resmî internet
sitesinde duyurmak suretiyle kamuoyunun bilgisine sunar:
1) Onaylı ve kayıtlı işletmeler,
2) Onayı askıya alınan işletmeler,
3) Onayı iptal edilen işletmeler,
4) Bakanlıkça faaliyeti durdurulan kayıtlı işletmeler,
5) Laboratuvar sonucuyla taklit veya tağşiş yapıldığı
kesinleşen gıda ve yemi üreten/ithal eden firmanın adı, ürün adı, markası,
parti ve/veya seri numarası,
6) Kişilerin hayatını ve sağlığını tehlikeye düşürecek
şekilde bozulmuş, değiştirilmiş gıdaları üreten ve/veya satan firmanın adı,
ürün adı, markası, parti ve/veya seri numarası.
b) Kanunun 26 ncı maddesinin dördüncü fıkrasındaki
bilgileri mümkün olan en kısa sürede kamuoyuna duyurur.
(2) Bakanlık, yürütülen resmi kontroller sonucunda
ilgili mevzuata uygun faaliyet gösterdiğini tespit ettiği işyerlerine, gıda
güvenilirliğini teşvik edici uygulamalarda bulunabilir ve bu bilgileri
kamuoyu ile paylaşabilir. Bu uygulamalara ilişkin usul ve esaslar bu
Yönetmelik kapsamında Bakanlıkça belirlenir.
Kontrol ve doğrulama prosedürleri
MADDE 9 – (1) Bakanlık, resmi kontrolleri
yazılı prosedürlere uygun olarak yürütür. Bu prosedürler, EK-1’in B
bölümünde yer alanlar da dâhil olmak üzere kontrol görevlisi için gerekli
bilgileri ve talimatları içerir.
(2) Gıda ve yem işletmecisi denetim sırasında kontrol
görevlisine yardımcı olmak, işletmenin ve tutulan kayıtların tamamına
erişimlerini sağlamakla yükümlüdür. Denetimlerde gerekli kolaylığı
göstermeyenler tutanak ile tespit edilir, denetim gerektiğinde kolluk
kuvvetlerinin katılımı ile tekrarlanır ve ilgililer hakkında Kanun uyarınca
gerekli yasal işlem uygulanır.
(3) Bakanlık, yürütülen resmi kontrollerin etkinliğinin
sağlanması, gerektiğinde düzeltilmesi ve birinci fıkrada belirtilen
prosedürlerin uygun şekilde güncellenmesi için gerekli çalışmaları yapar ve
uygular.
Raporlar
MADDE 10 – (1) Bakanlık, yürütülen resmi
kontrollere ilişkin rapor düzenler.
(2) Raporun içeriğinde; resmi kontrolün amacı, uygulanan
kontrol metotları, resmi kontrolün sonuçları ve işletmecinin sorumluluk
alanına giren konularda yapılması gerekenler yer alır.
(3) Bakanlık raporun bir nüshasını işletmeciye verir.
Kontrol faaliyetleri, metotlar ve teknikler
MADDE 11 – (1) Resmi kontrollere ilişkin
görevler, genel olarak denetim, gözetim, tetkik, izleme, takip, doğrulama,
numune alma ve analiz gibi uygun kontrol metotları ve teknikleri kullanılarak
yürütülür.
(2) Gıda ve yem ile ilgili resmi kontroller birinci
fıkrada belirtilen hususların yanı sıra aşağıdaki faaliyetleri de içerir:
a) Gıda ve yem işletmecisinin yürütmekte olduğu bir iç
kontrol sistemi ve bunların sonuçlarının incelenmesi,
b) Aşağıda belirtilen hususlar ile ilgili denetimlerin
yapılması,
1) Gıda ve yemin yanı sıra, birincil üreticilerin
tesisleri, gıda ve yem işletmesi ve bunların çevresi, tesisleri, idari ve
sosyal binaları, ekipmanı, donanımı ve makineleri, gıda ve yemin nakliyesi,
2) Hammaddeler, bileşenler, işlem yardımcıları ile gıda
ve yemin hazırlanması ve üretiminde kullanılan diğer maddeler,
3) Yarı mamul ürünler,
4) Gıda ile temas eden madde ve malzemeler,
5) Temizlik ve bakım ürünleri ve uygulamaları ile
zararlılarla mücadele ürünleri,
6) Etiketleme, sunum ve reklam.
c) Gıda ve yem işletmelerindeki hijyen koşullarının
kontrolü,
ç) İlgili mevzuata uygun olarak hazırlanan kılavuzlar
göz önünde bulundurularak, iyi üretimuygulamaları, iyi hijyen uygulamaları,
iyi tarım uygulamaları ve tehlike analizi ve kritik kontrol noktalarına
ilişkin prosedürlerin değerlendirilmesi,
d) Kanuna uygunluğun değerlendirilmesi için gerekli olan
yazılı doküman ve diğer kayıtların incelenmesi,
e) Gıda ve yem işletmecisi ve çalışanları ile yapılan görüşmeler,
f) Gıda ve yem işletmelerindeki ölçüm araçlarına ait
kayıtların incelenmesi,
g) Gıda ve yem işletmecisi tarafından alınan ölçümlerin
doğrulanması için Bakanlığın kendi ölçüm araçları ile yürüttüğü kontroller,
ğ) Bu Yönetmeliğin amaçlarında belirtilen hususları
sağlamak üzere gerekli olan diğer faaliyetler.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Numune Alma, Analiz Metotları, İtiraz ve Laboratuvarlar
Numune alma, analiz metotları ve itiraz
MADDE 12 – (1) Resmi kontroller kapsamında
yürütülen numune alma işlemi; gıda ve gıda ile temas eden madde ve malzeme
için, Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği, yem için ise, Yemlerin Resmi Kontrolü
İçin Numune Alma ve Analiz Metotlarına Dair Yönetmelik; analiz metotları
ise Gıda Kontrol Laboratuvarlarının Kuruluş, Görev, Yetki ve Sorumlulukları
ile Çalışma Usul ve Esaslarının Belirlenmesine Dair Yönetmelik hükümlerine
göre yapılır. Ancak, bu Yönetmeliklerde hüküm bulunmaması halinde sırasıyla
Türk Standartları Enstitüsü veya Avrupa Standardizasyon Komitesi tarafından
kabul edilen standartlar göz önünde bulundurulur veya numune alma işlemi,
amaçlanan hedefe uygun olarak Bakanlıkça hazırlanan numune alma prosedürüne
göre yürütülür. Analizleri yapılmak üzere alınacak numuneler için herhangi
bir bedel ödenmez.
(2) Resmi kontrollerde özel mevzuatı olan ürün veya
uygulamalar hariç olmak üzere, numune alımı ve itiraz aşağıda belirlenen
esaslar çerçevesinde yapılır:
a) Kalan raf ömrü yedi günden az olan gıdalar,
mikrobiyolojik incelemeler, ürün miktarının şahit numunenin analizinin
yapılabilmesi için yetersiz olduğu durumlarda bir takım numune alınır.
Bakanlıkça belirlenen laboratuvarda muayene ve analizi yaptırılır. Kanun
gereği, bu durumlarda analiz sonucuna itiraz edilemez.
b) Bu fıkranın (a) bendinde sayılan durumlar dışında,
kontrol görevlisi tarafından iki takım numune alınır. Birinci takım
numunenin muayene ve analizi, Bakanlıkça belirlenen laboratuvarda yapılır.
İkinci takım olan şahit numune, Bakanlık il/ilçe müdürlüğünde muhafaza
edilir. Ancak işletmecinin talep etmesi halinde üçüncü takım numune gıda
işletmecisine bırakılır. Gıda işletmecisi, birinci takım numuneye ait
muayene ve analiz raporu sonucuna, tebliğ edildiği tarihten itibaren en geç
yedi gün içerisinde Bakanlık il/ilçe müdürlüğüne itiraz edebilir. Şahit
numunenin muayene ve analizi Bakanlıkça belirlenen laboratuvarda yaptırılır.
c) Bu fıkranın (a) ve (b) bentlerinde sayılan durumlar
dışında, kontrol görevlisi tarafından tebligatın yapılacağı tarihte gıdanın
son tüketim tarihine bağlı olarak, şahit numunenin analize alınmasının
mümkün olmayacağının değerlendirilmesi durumunda aşağıdaki prosedür
uygulanır:
1) Kontrol görevlisince iki takım numune alınır.
İşletmecinin talep etmesi halinde üçüncü takım numune gıda işletmecisine
bırakılır. Alınan numuneler, Bakanlıkça belirlenmiş laboratuvara
gönderilir. Bir takım numune analize alınır, diğer takım numune ise şahit
numune olarak analizin yapıldığı laboratuvarda uygun şartlarda muhafaza
edilir. Analiz sonucunun olumsuz çıkması durumunda, analiz sonucu laboratuvar
tarafından gıda işletmecisine tebliğ edilir. Analiz sonucu, ayrıca Bakanlık
il/ilçe müdürlüğüne de bildirilir. Gıda işletmecisi ürünün son tüketim
tarihi geçmeden itiraz hakkını kullanıp kullanmayacağını eş zamanlı olarak
analizi yapan laboratuvara ve il müdürlüğüne yazılı olarak bildirir. İtiraz
durumunda, şahit numunenin analizi ilk analizin yapıldığı laboratuvarda
veya Bakanlıkça uygun görülen başka bir laboratuvarda yaptırılır.
ç) Yem işletmelerinde yapılan resmi kontrollerde
mikrobiyolojik incelemeler, ürün miktarının şahit numunenin analizinin
yapılabilmesi için yetersiz olduğu durumlar dışında, üç takım numune
alınır. Birinci takım numunenin muayene ve analizi Bakanlıkça belirlenen
laboratuvarda yapılır. İkinci takım olan şahit numune Bakanlık il/ilçe
müdürlüğünde muhafaza edilir. Üçüncü takım numune ise işletmeciye
bırakılır. İlgililer, birinci takım numuneye ait muayene ve analiz raporu
sonucuna tebliğ edildiği tarihten itibaren en geç yedi gün içerisinde
Bakanlık il/ilçe müdürlüğüne itiraz edebilir. Şahit numunenin muayene ve
analizi Bakanlıkça belirlenen laboratuvarda yaptırılır.
(3) İlgili mevzuat gereği şahit numunenin paçal
numuneden ayrılması gerektiği durumlarda, analiz ve şahit numunelerin
analizi ve muhafazası aynı laboratuvarda yaptırılır.
(4) Şahit numuneye ait muayene ve analiz rapor sonucu
kesin olup verilecek karara esastır.
(5) Resmi kontroller sırasında alınan numuneler, hukuki
ve analitik geçerliliğini garanti edecek şekilde taşınır ve etiketlenir.
(6) Resmi kontrol sırasında, gıda ve yemin fiziksel
muayene sonucu tüketime uygun olmadığının belirlenmesi veya gıda ve yem
vasfını kaybetmiş olması halinde bu durum tutanakla tespit edilir, bu
ürünlerden muayene ve analiz için numune alınmaz ve analizi yaptırılmaz,
doğrudan yasal işlem uygulanır.
(7) Muayene ve analiz sonucunun değerlendirilmesi, gıda
için varsa ölçüm belirsizliği, yem için tolerans değerleri, yem için
tolerans değeri bulunmadığı durumlarda varsa ölçüm belirsizliği dikkate
alınarak analizi yapan laboratuvar tarafından yapılır. Analiz sonucu ve
yapılan değerlendirme, muayene ve analiz raporunda belirtilerek,
laboratuvar tarafından bekletilmeden il/ilçe müdürlüklerine ulaştırılır.
Sağlığı tehdit eden riskten şüphelenilmesi halinde numuneler öncelikli
olarak analiz edilir, sonuçlar mümkün olan en kısa zamanda il/ilçe
müdürlüklerine bildirilir.
(8) Kontrol görevlisi, muayene ve analiz raporu ile
birlikte denetim sonunda düzenlediği raporu, mevcut mevzuat dâhilinde
özellikle taklit, tağşiş ve sağlığa zararlı hususları da içerecek şekilde
nihai olarak değerlendirerek işlem tesis eder. Uygunsuzluk durumunda Kanun
gereğince işletmeci veya yasal temsilcisi hakkında gerekli yasal işlemi
uygular. Denetim sonucu hakkında işletmeciyi bilgilendirir.
(9) Numuneye ait muayene ve analiz sonuçlarının olumlu
olması halinde, sonuç raporunun kendilerine bildirilme tarihinden itibaren
son tüketim tarihi ile sınırlı olmak koşulu ile en geç yedi gün içerisinde,
işyeri sahibi veya yetkilisi tarafından numune hazırlama yöntemine bağlı
olarak numune geri alınabilir. Süresi içinde geri alınmayan numune ile
ilgili olarak işyeri herhangi bir hak talebinde bulunamaz.
Laboratuvarlar
MADDE 13 – (1) Bakanlık, resmi kontroller
sırasında alınan numunelerin analizlerini yürütebilecek olan
laboratuvarları belirler. Bakanlık, gerek gördüğü analizler için
konularında akredite ulusal veya uluslararası laboratuvarlara numune
göndermek suretiyle hizmet alabilir.
(2) Bakanlık resmi kontrollere ilişkin numune gönderimi
için TS EN ISO/IEC 17011 standardına göre öncelikli olarak ulusal
yetkilendirilmiş bir kuruluş veya kapsamının yetersizliğinde ise
uluslararası yetkilendirilmiş bir kuruluş tarafından, uluslararası kabul
görmüş EN ISO/IEC 17025 veya destekleyici alt referanslar ile teknik
kriterlere göre değerlendirilmiş ve yeterliliği onaylanmış akredite
laboratuvarlara öncelik tanıyabilir ve numune gönderme planını buna göre
hazırlar. Bakanlık belirlemiş olduğu laboratuvarların akreditasyon
şartlarının devam etmemesi durumunda numune gönderimini yeniden planlar.
(3) Laboratuvarların akreditasyonunun değerlendirilmesi
tek bir analiz veya analiz grubu için olabilir.
(4) Bakanlıkça, bu Yönetmelik çerçevesinde yer alan
konularda ulusal referans laboratuvarı olarak Ulusal Gıda Referans
Laboratuvar Müdürlüğü görevlendirilmiştir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Kriz Yönetimi ve İhtiyati Tedbirler
Gıda ve yem için acil durum planları ve ihtiyati
tedbirler
MADDE 14 – (1) Kriz yönetimi planının
uygulanması amacıyla, gıda ve yemin doğrudan veya çevreden, insan ve
hayvanlar için ciddi bir risk teşkil ettiğinin tespit edilmesi durumunda,
gecikmeksizin uygulanacak olan önlemleri belirleyen, uygulamaya yönelik
acil durum planları Bakanlıkça hazırlanır.
(2) Acil durum planlarında aşağıdaki hususlar yer alır:
a) İlgili taraflar ile bu tarafların yetki ve
sorumlulukları,
b) İlgili taraflar arasında acil bilgi paylaşımını
sağlayacak iletişim kanalları ve prosedürleri.
(3) Bakanlık, organizasyonundaki değişiklikleri ve
tatbikatlardan elde edilen deneyimleri dikkate alarak gerektiğinde acil
durum planlarını gözden geçirir.
(4) Gerekli hallerde acil durum planlarının
uygulanmasına ilişkin tedbirler oluşturulur. Bu tedbirler, kriz yönetimi
planı ile uyumlu olmalıdır. Ayrıca acil durum planlarının oluşturulması ve
işletilmesine ilişkin, ilgili tarafların görevleri ve sorumlulukları da bu
tedbirlerle belirlenir.
(5) Elde edilen bilgilerin değerlendirilmesi sonucunda,
herhangi bir gıda veya yemin insan ve hayvan sağlığı üzerinde zararlı bir
etkisinin olması ihtimali belirmesine rağmen, bilimsel belirsizliklerin
devam etmesi durumunda, kapsamlı bir risk değerlendirmesine imkân
sağlayacak daha fazla bilimsel veri elde edilinceye kadar, Bakanlık, geçici
olarak üretimin durdurulması, piyasaya arz ve tüketimin engellenmesi,
ürünlerin toplatılması ve benzeri ihtiyati tedbirleri alabilir.
İlgililerin, Bakanlığın belirlediği tedbirlere uyması zorunludur. Bu
ihtiyati tedbirlerin uygulanması sonucu Bakanlığa herhangi bir sorumluluk
yüklenemez, Bakanlıktan herhangi bir tazminat talep edilemez. İhtiyati
tedbirlerle ilgili usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Gıda ve Yemin Ülkeye Girişinde Resmi Kontrollere
Dair Genel Hükümler
Hayvansal gıda ve yemin resmi kontrolleri
MADDE 15 – (1) Bakanlık, Ürünlerin Ülkeye
Girişinde Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmelik
hükümlerine ilave olarak, gerekli gördüğünde, 8 inci bölümde belirtilenler
de dâhil olmak üzere Kanun hükümlerine uygunluğun doğrulanması için resmi
kontrolleri yürütür.
(2) Gümrük prosedürlerinden transit rejimi, gümrük
antrepo rejimi, dâhilde işleme rejimi, gümrük kontrolü altında işleme
rejimi, geçici ithalat rejimine tabi ürünlerde veya serbest bölgelerde veya
gümrük antrepolarında muamele edilecek ürünlerde yapılan resmi kontrollerin
sonuçlarının olumlu olması, gıda ve yem işletmecisinin, gıda ve yemin
serbest dolaşım için bırakıldığı andan itibaren Kanuna uygun olmasını
sağlamak sorumluluğunu ortadan kaldırmaz ve ilgili gıda ve yem üzerinde
sonradan resmi kontrollerin yapılmasına engel teşkil etmez.
Hayvansal olmayan gıda ve yemin resmi kontrolleri
MADDE 16 – (1) Bakanlık, Ürünlerin Ülkeye Girişinde
Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmelik kapsamına girmeyen
hayvansal olmayan gıda ve yemin ülkeye girişinde resmi kontrolleri düzenli
olarak yürütür. Resmi kontroller, Kanun hükümlerine uygunluğun denetlenmesi
amacıyla, Bakanlıkça, 32 ve 33 üncü maddelere uygun olarak hazırlanan çok
yıllık kontrol planları temelinde ve risk esasına dayalı olarak yürütülür.
(2) Resmi kontroller, ürünlerin ülkeye giriş noktası,
serbest dolaşım için bırakılacağı nokta, antrepo, ürünleri ithal eden gıda veya
yem işletmecisinin tesisleri veya gıda ve yem zincirinin diğer aşamalarında
yürütülür.
(3) Resmi kontroller aşağıda belirtilen ürünlerde de
uygulanabilir:
a) Gümrük prosedürlerinden transit rejimi, gümrük
antrepo rejimi, dâhilde işleme rejimi, gümrük kontrolü altında işleme
rejimi, geçici ithalat rejimine tabi ürünler,
b) Serbest bölgelere veya gümrük antrepolarına girecek
ürünler.
(4) Üçüncü fıkrada belirtilen resmi kontrollerin
sonuçlarının olumlu olması, gıda ve yem işletmecisinin, gıda ve yemin serbest
dolaşım için bırakıldığı andan itibaren Kanuna uygun olmasını sağlamak
sorumluluğunu ortadan kaldırmaz ve ilgili gıda ve yem üzerinde daha sonraki
resmi kontrollerin gerçekleştirilmesini engellemez.
(5) Bilinen veya muhtemel riskler dikkate alınarak, ülkeye
giriş noktasında resmi kontrole tabi tutulacak hayvansal olmayan gıda ve
yemin listesi, yapılacak resmi kontrollerin sıklığı ve içeriği Bakanlıkça
belirlenir ve güncellenir.
Hayvansal olmayan gıda ve yemde yürütülen kontrol
çeşitleri
MADDE 17 – (1) 16 ncı maddede belirtilen
resmi kontroller sistematik bir belge kontrolünü, rastgele kimlik
kontrolünü ve uygun görüldüğünde fiziksel kontrolü içerir.
(2) Aşağıda belirtilen hususlara bağlı olarak fiziksel
kontrol sıklığı belirlenir:
a) Farklı tipteki gıda ve yemin taşıdığı riskler,
b) İhracatçı ülkenin, menşe işletmenin ve ürünü ithal ve
ihraç eden gıda ve yem işletmecisinin ürün ile ilgili şartlara uygunluğu
ile ilgili geçmişi,
c) Ürünü ithal eden gıda veya yem işletmecisinin
yürüttüğü kontroller,
ç) Menşe ülkenin yetkili makamı tarafından verilen
garanti.
(3) Bakanlık ve ilgili kurum ve kuruluşlar, fiziksel
kontrollerin uygun koşullarda yürütülmesini temin eder, incelemelerin uygun
bir şekilde yürütülmesine, risk yönetimi esasına göre belirlenen sayıda numune
alınmasına ve gıda ve yemin hijyenik olarak muhafazasına imkan verecek
ortamı sağlar. Bakanlık, numunelerin hem yasal hem de analitik
geçerliliklerini muhafaza etmesini, kullanılan donanım ve yöntemin ilgili
mevzuatla belirlenen sınır değerlerinin ölçülebilmesine uygun olmasını
sağlar.
Giriş noktaları ve ön bildirim
MADDE 18 – (1) Bakanlık, 16 ncı maddenin
beşinci fıkrasında belirtilen listede yer alan gıda ve yemin resmi
kontrollerinin yürütülmesi için;
a) Farklı tipteki gıda ve yem için uygun kontrol
donanımına sahip olan giriş noktalarını belirler.
b) Sevkiyatlardan sorumlu gıda ve yem işletmecisinin,
sevkiyatların varışı ve yapısı ile ilgili olarak en az üç iş günü öncesinde
ön bildirimde bulunmasını ister.
Şüphe durumunda alınacak önlemler
MADDE 19 – (1) Uygunsuzluğa dair bir
şüphenin olması durumunda veya sevkiyatın kimlik veya asıl varış yeri veya
sevkiyatı garanti eden belgelerle örtüşmesi ile ilgili tereddüt olması
durumunda, Bakanlık şüpheyi veya tereddüdü gidermek amacıyla resmi
kontroller yürütür. Bakanlık, söz konusu resmi kontrollerin sonuçları
alınana kadar ilgili sevkiyatı alıkoyar.
Gıda ve yemin resmi kontrollerini takiben alınacak
önlemler
MADDE 20 – (1) Bakanlık, Kanun hükümlerine
uygun olmayan gıda ve yemi alıkoyar, sevkiyattan sorumlu gıda ve yem
işletmecisine bilgi verir ve söz konusu gıda ve yem için aşağıdaki
önlemleri alır:
a) Gıda veya yemin imhasına, 21 inci maddeye uygun
olarak özel işleme tabi tutulmasına, 22 nci maddeye uygun olarak geri
gönderilmesine karar verebilir veya gıda ve yemin amaçlanan kullanımı
dışında başka amaçlar için kullanımı gibi diğer uygun tedbirleri alabilir.
b) Söz konusu gıda veya yem piyasaya sunulmuş ise, bu
fıkranın (a) bendinde söz edilen önlemlerden birini uygulamadan önce gıda
veya yemin takibini yapar ve gerekli ise tüketiciye veya kullanıcıya ürünün
iadesi için çağrıda bulunmak dâhil piyasadan toplatılmasına karar verir.
c) Bu fıkranın (a) ve (b) bentlerinde söz edilen
önlemlerden birinin uygulanması sırasında veya uygulanıncaya kadar olan
sürede gıda veya yemin doğrudan ya da çevre kanalıyla insan veya hayvan
sağlığı için herhangi bir olumsuz etkiye neden olmadığını doğrular.
(2) 15 ve 16 ncı maddelere göre yapılan resmi
kontrollerin sonucunda, gıda ve yemin insan veya hayvan sağlığı için
zararlı olduğunun veya güvenilir olmadığının belirlenmesi durumunda,
Bakanlık, imhasına kadar veya insan ve hayvan sağlığının korunması için
diğer uygun tedbirleri alana kadar söz konusu sevkiyatı alıkoyar.
(3) 16 ncı maddenin beşinci fıkrasına uygun olarak
kontrol sıklıkları belirlenen hayvansal olmayan gıda veya yemin resmi
kontrol için beyan edilmemesi veya 18 inci maddede belirtilen özel şartlara
uygun olarak hareket edilmemesi durumunda, Bakanlık, söz konusu gıda veya
yemin gecikme olmadan toplatılmasına, alıkoyulmasına ve daha sonra imha
edilmesine veya 22 nci maddeye uygun olarak geri gönderilmesine karar verir.
(4) Bakanlık, gıda ve yemin girişine izin verilmediğine
dair kararı, sevkiyatın varış yerine ilişkin bilgi ile birlikte gümrük
idaresine bildirir.
(5) Sevkiyattan sorumlu gıda ve yem işletmecisi veya
yasal temsilcisi resmi kontrolleri takiben sevkiyat hakkında alınan
önlemler ile ilgili karara itiraz hakkına sahiptir. Bakanlık;
a) Hangi önlemin alınacağı kararını verirken,
uygunsuzluğun niteliği ve uygunsuzluğa ilişkin gıda ve yem işletmecisinin
geçmiş kayıtlarını dikkate alır. Alınan önleme ilişkin kararı, gerekçeleri
ile birlikte ilgili işletmeciye yazılı olarak bildirir.
b) Bu karara karşı itiraz hakkı, uygulanacak usul ve
zaman kısıtlamalarına ilişkin bilgileri ilgili işletmeciye verir.
Özel işleme tabi tutma
MADDE 21 – (1) Özel işleme tabi tutma
aşağıdaki hususları içerir:
a) İlgili mevzuattaki özel hükümler saklı kalmak
kaydıyla, gıda veya yemin Kanun veya geri gönderileceği ülkenin şartları
ile uyumlu hale getirilmesi için, seyreltme hariç, uygun olması durumunda
dekontaminasyon dâhil, işlenmesi veya işleme tabi tutulması,
b) Hayvan veya insan tüketimi dışında kullanılması için
uygun olan diğer yöntemlerle işlenmesi.
(2) Bakanlık, işletmede gerçekleştirilen özel işleme
tabi tutma işleminin kendi kontrolü altında ve ilgili mevzuata uygun olarak
gerçekleştirilmesini sağlar.
Sevkiyatların geri gönderilmesi
MADDE 22 – (1) Bakanlık, sadece aşağıdaki
koşulların sağlanması durumunda sevkiyatların geri gönderilmesine izin
verebilir:
a) Sevkiyattan sorumlu gıda veya yem işletmecisi ile
varış yeri hakkında anlaşmaya varılmışsa,
b) Gıda veya yem işletmecisi, söz konusu gıda veya yemin
piyasaya sunulmasını engelleyen neden ve koşullar hakkında, menşe ülkenin
veya farklı olması durumunda varış ülkesinin yetkili makamlarını öncelikli
olarak bilgilendirmişse,
c) Varış ülkesinin menşe ülkeden farklı olması
durumunda, varış ülkesinin yetkili makamı sevkiyatın kabul edilmesi
hususunda hazırlıklı olduğunu Bakanlığa bildirmişse.
(2) Resmi kontrol sonuçları geri gönderme işlemine engel
teşkil etmiyorsa yasal bir girişimde bulunulmaması durumunda, Bakanlığın
sevkiyatın varış yerini belirleme gününden sonra en geç altmış gün içinde
geri gönderme işlemi geçekleştirilir. Altmış günlük sürenin bitiminden
sonra geri gönderme işlemi gerçekleştirilmemiş ise gecikme uygun bir
sebeple gerekçelendirilmedikçe ürün imha edilir.
(3) Sevkiyatların geri gönderilmesine veya reddedilme
sebeplerinin onaylanmasına kadar olan süre içerisinde Bakanlık sevkiyatları
alıkoyar.
(4) Bakanlık, sevkiyatların geri gönderilmesi veya
reddedilmesi kararını gümrük idaresine ve Kanunun 25 inci maddesine uygun
olarak Bakanlığın ilgili diğer birimlerine bildirir.
Masraflar
MADDE 23 – (1) 19, 20, 21 ve 22 nci maddelerde
söz edilen faaliyetlerin Bakanlıkça uygulanmasından doğan masraflar,
sevkiyattan sorumlu gıda veya yem işletmecisi veya yasal temsilcisi
tarafından karşılanır.
(2) Ülkeye girişte ve ihracatta alınan numunelere ait
tüm masraflar sevkiyattan veya ithalattan sorumlu kişi veya yasal
temsilcileri tarafından karşılanır.
İhracatçı ülke tarafından gerçekleştirilen ihracat
öncesi kontrollerin onaylanması
MADDE 24 – (1) Bakanlık, ihraç edilecek
ürünler için ihracatçı ülke tarafından gerçekleştirilen ihracat öncesi
kontrollerin yeterliliğini onaylayabilir. Söz konusu onay ihracatçı ülkeden
menşeini alan gıda veya yem için uygulanabilir ve bir veya daha fazla ürün
için verilebilir.
(2) Onayın verilmesini takiben gıda ve yem için
gerçekleştirilen ithalat kontrollerinin sıklığı azaltılabilir. Bununla
birlikte, Bakanlık, ihracat öncesi kontrollerin etkili olduklarının tespit
edilmesi amacıyla birinci fıkrada belirtilen onaya uygun olarak ithal
edilen gıda ve yemin resmi kontrollerini yürütür.
(3) Onay, sadece aşağıdaki koşulların karşılanması
durumunda verilebilir:
a) Bakanlıkça yapılan tetkikin, ithal edilen gıda veya
yemin Kanun şartlarını veya en az eşdeğer şartları karşıladığını göstermesi,
b) İhracatçı ülke tarafından ihracat öncesi
gerçekleştirilen kontrollerin Kanun ile belirlenen belge, kimlik ve
fiziksel kontrollerin yerini alacak veya azaltacak etkinlikte ve
yeterlilikte olduğunun değerlendirilmesi.
(4) Birinci fıkraya göre verilen onayda, ihracat öncesi
kontrollerin gerçekleştirilmesinden sorumlu olan ülkenin yetkili makamı ve
eğer belirli görevler ile ilgili yetki devri yapılmış ise yetki devri
yapılan kontrol kuruluşu belirtilir. Söz konusu yetki devri ancak, 6 ncı maddede
belirtilen kriterlerin veya eşdeğer koşulların karşılanması durumunda
onaylanabilir.
(5) Onayda belirtilen ihracatçı ülkenin yetkili makamı
veya kontrol kuruluşu Bakanlıkla irtibattan sorumludur.
(6) İhracatçı ülkenin yetkili makamı veya kontrol
kuruluşu her sevkiyatın resmi olarak sertifikalandırılmasını temin eder.
Birinci fıkrada belirtilen onayda söz konusu sertifikalar ile ilgili olarak
örnek bir model belirlenir.
(7) İkinci fıkraya göre ithalatta gerçekleştirilen resmi
kontroller neticesinde uygunsuzluk tespit edilirse gıda veya yem
işletmecisine bildirir, kontrol edilen sevkiyatın sayısı arttırılır ve
gerekli olması durumunda, durumun düzgün ve analitik bir şekilde
incelenebilmesine imkân tanımak için uygun depolama koşulları altında uygun
sayıda numune saklanır.
(8) Önemli sayıdaki sevkiyatta, ihracatçı ülkenin
yetkili makamının veya kontrol kuruluşunun vermiş olduğu sertifikalardaki
bilgi ile sevkiyatın uyuşmaması halinde, ikinci fıkrada belirtilen
azaltılmış sıklıktaki kontroller uygulanmaz.
Gümrük hizmetleri
MADDE 25 – (1) Bu bölümde belirtilen resmi
kontrollerin yürütülmesinde Bakanlık ve gümrük idareleri işbirliği yapar.
(2) Gümrük idarelerince veya ilgili olduğunda serbest
bölge müdürlüklerince, Bakanlığın onayı olmadan hayvansal gıda ve yem ile
16 ncı maddenin beşinci fıkrasında belirtilen gıda ve yemin girişine veya
serbest bölgelerde veya gümrük antrepolarında muamelesine izin verilmez.
(3) Numune alınması durumunda, Bakanlık, gümrük idarelerini
ve ilgili işletmecileri bilgilendirir ve sevkiyatın izlenebilirliğinin
temin edilmesi şartıyla, numunelerin analiz sonuçlarının gelmesinden önce
ürünlerin serbest bırakılıp bırakılmayacağını da bildirir. Serbest dolaşıma
bırakılması durumunda, Bakanlık ve gümrük idareleri ilgili mevzuatta ortaya
konulan şartlara uygun olarak birlikte çalışır.
Uygulama tedbirleri
MADDE 26 – (1) Bakanlık, gıda ve yemin
ülkeye girişinde yürütülecek olan resmi kontrollerde aşağıdaki konulara
ilişkin usul ve esasları belirler:
a) Gümrük prosedürlerinden transit rejimine, gümrük
antrepo rejimine, dâhilde işleme rejimine, gümrük kontrolü altında işleme
rejimine veya geçici ithalat rejimine tabi tutulan, serbest bölgelerde veya
gümrük antrepolarında depolanan gıda ve yem,
b) Uluslararası taşınan yolcu ve mürettebat için tedarik
edilen gıda,
c) Gümrük mevzuatı kapsamında posta yolu ile gelen gıda
ve yem,
ç) Uluslararası yolculuk esnasında ev ve süs hayvanları
veya atların tüketeceği yem, yolcu ve mürettebat beraberinde taşınan gıda,
d) 20 nci madde kapsamında Bakanlık tarafından alınan
kararların tutarlılığını sağlamak amacıyla kriterler,
e) Numune alındığında sevkiyatlara eşlik etmesi gereken
belgeler.
İstisnai uygulamalar
MADDE 27 – (1) Bakanlık, hayvan ve bitki
sağlığı ile ilgili karantina hükümleri saklı kalmak şartıyla ticari amaçla
kullanılmayacak olan,
a) Yabancı devlet başkanları ile beraberindekiler
tarafından, bulundukları süre içinde kullanılmak veya tüketilmek üzere
getirilen,
b) Diplomatik veya konsüler temsilciliklere ait,
c) Bilimsel amaçlar, sergiler, sportif ve kültürel
faaliyetler için getirilen,
ç) Olağanüstü hallerde hibe olarak gönderilen,
d) Numune olarak gelen,
gıda ve yemin ülkeye girişinde istisnai uygulamalar
yapabilir.
ALTINCI BÖLÜM
Resmi Sertifikasyon, İhraç Edildikten Sonra Geri Dönen
Gıda ve Yem,
Hızlı Uyarı Sistemi ile Gıda ve Yem İşletmelerinin Kayıt
Altına Alınmaları/Onaylanmaları
Resmi sertifikasyon
MADDE 28 – (1) Gıda ve yemin resmi
sertifikasyonuna ilişkin şartlar ile resmi sertifikasyona ilişkin diğer
şartlar, uygun olduğu takdirde tek bir model sertifika altında
birleştirilebilir.
(2) Resmi sertifikasyonun gerekli olduğu durumlarda,
sertifikanın sevkiyata ait olması ve sertifikadaki bilgilerin eksiksiz ve
doğru olması gerekir.
İhraç edildikten sonra geri dönen gıda ve yem
MADDE 29 – (1) Ürünlerin Ülkeye Girişinde
Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmelik hükümleri saklı
kalmak kaydıyla, ihraç edilen ancak çeşitli nedenlerle geri dönen gıda ve
yem geri dönme sebebi de dikkate alınarak, ihraç edilen gıda ve yemle aynı
olduğuna dair ayniyat tespiti yapıldıktan sonra Bakanlıkça resmi kontrole
tabi tutulur. Kontrol sonucu ilgili mevzuata uygun olan gıda ve yemin
girişine izin verilir. Uygun olmayan gıda ve yem için aşağıdaki
tedbirlerden biri uygulanır:
a) Sağlık için tehlike oluşturanlar hariç, Kanun
hükümlerine uygun olmayan ürünler, alıcı ülkenin mevzuatına uygun olması ya
da alıcı ülkeye ürünle ilgili açıklamalar yapılması ve alıcı ülkenin kabul
etmesi durumunda yeniden ihraç edilebilir. İhracatçı, Bakanlığın alacağı
her türlü tedbire uymakla yükümlüdür.
b) 21 inci maddeye uygun olarak özel işleme tabi tutma
uygulanabilir.
c) İlgili mevzuatında belirtilen şartları karşılaması
halinde, ürün özelliği ve kullanım amacı dikkate alınarak ürünün ilk
kullanım amacı dışında başka bir kullanım amaçlı girişine izin verilebilir.
Bu durumda gıdanın gıda olarak yemin yem olarak kullanım amaçlı girişine
izin verilmez.
ç) Bu fıkranın (a), (b) ve (c) bentlerinde belirtilen
şekilde değerlendirilmesi mümkün olmayan ürünler, Bakanlık gözetiminde
işletmeci tarafından imha edilir.
Hızlı uyarı sistemi
MADDE 30 – (1) İnsan, hayvan ve bitki
sağlığını korumak, gıda ve yem güvenilirliğini sağlamak üzere, doğrudan
veya dolaylı bir riskin bildirimine ilişkin hızlı uyarı sistemi Bakanlık
tarafından kurulur.
(2) Bakanlık, hayvan ve bitki sağlığı, gıda ve yem ile
ilgili doğrudan veya dolaylı risk bulunduğuna ilişkin bir bildirim
aldığında, gerekli tedbirleri alır veya alınmasını sağlar. Gıda ve yem
işletmecisi Bakanlık tarafından alınan tedbirleri ve verilen kararları
uygulamak zorundadır.
(3) Bakanlık, üretilen, işlenen, ithal veya ihraç
edilen, satışı veya dağıtımı yapılan ürünler ile ilgili, insan, hayvan ve
bitki sağlığı ile çevre için ciddi bir riskin belirmesi ve mevcut
tedbirlerin yetersiz kalması durumunda, söz konusu ürünün piyasaya arzı,
kullanımı ve ülkeye girişini kısıtlayıcı ve yasaklayıcı her türlü idari
tedbiri almaya ve uygulamaya yetkilidir. Gıda ve yem işletmecisi bu idari
tedbirlere uymakla yükümlüdür.
(4) Hızlı uyarı sisteminin ulusal temas noktası Gıda ve
Kontrol Genel Müdürlüğü, il temas noktası ise il müdürlüğüdür. Gelen
bildirimler, ulusal temas noktasınca incelendikten sonra ilgili il temas
noktasına bilgi akış sistemi ile iletilir. İl temas noktası, gelen
bildirimlere ilişkin yapılan işlemleri, Bakanlıkça belirlenen prosedür
kapsamında ulusal temas noktasına bildirir.
(5) Hızlı uyarı sisteminin işleyişi, ulusal temas
noktası ve il temas noktaları, bilgi akış sistemi ve alınan tedbirlerin
uygulanması ile ilgili prosedürler Bakanlıkça belirlenir.
Gıda ve yem işletmelerinin kayıt ve onayı
MADDE 31 – (1) Bakanlık,
a) Gıda veya yem işletmecisinin onay için başvurusunu
takiben yerinde,
b) Gıda veya yem işletmelerinin kayıt ve onay işlemini
takiben,
resmi kontrolleri yürütür.
YEDİNCİ BÖLÜM
Kontrol Planları ve Yıllık Rapor
Çok yıllık ulusal kontrol planları
MADDE 32 – (1) Bakanlık, üretim, işleme ve
dağıtımın tüm aşamalarında gıda ve yem işletmecisinin Kanunda belirtilen
ilgili şartları karşıladığının doğrulanması, izlenmesi, hayvan sağlığı ve
hayvan refahı kuralları ile Kanunun etkin bir şekilde uygulanmasının temin
edilmesi için çok yıllık ulusal kontrol planı hazırlar ve planları
gelişmeler ışığında düzenli olarak günceller.
Çok yıllık ulusal kontrol planlarının hazırlanmasına
yönelik ilkeler
MADDE 33 – (1) Çok yıllık ulusal kontrol
planı, gıda ve yem, hayvan sağlığı ve hayvan refahı kontrol sistemlerinin
organizasyonu, yapısı ile ilgili özellikle aşağıdaki genel bilgileri içerir:
a) Planın stratejik amaçları, öncelikli kontrollerin
belirlenmesi ve bu amaçları gerçekleştirmeye yönelik kaynakların tahsisi,
b) İlgili faaliyetlerde riskin sınıflandırılması,
c) Bakanlık merkez ve taşra teşkilatının görevleri ve
kullanılabilir kaynakları,
ç) İşletmelerde yapılan resmi kontroller dâhil, ulusal
ve yerel düzeyde resmi kontrollerin genel yönetimi ve organizasyonu,
d) Farklı sektörlere uygulanan kontrol sistemleri ile bu
sektörlerde resmi kontrollerden sorumlu farklı birimler arasındaki
koordinasyonu,
e) Kurulması durumunda, kontrol kuruluşlarına görev devrini,
f) 5 inci maddenin sekizinci fıkrasının uygulama
kriterlerine uyumun sağlanması için metotları,
g) 7 nci maddede belirtilen resmi kontrolleri
gerçekleştiren kontrol görevlisinin eğitimini,
ğ) 9 ve 10 uncu maddelerde belirtilen kontrol ve
doğrulama prosedürleri ve raporlar konularındaki yazılı prosedürleri,
h) Hayvan veya gıda kaynaklı acil hastalık durumlarında
acil durum planlarının organizasyonu ve uygulanması, gıda ve yem
kontaminasyon vakaları ve diğer insan sağlığı riskleri,
ı) İşbirliği ve karşılıklı yardımlaşmanın organizasyonu.
(2) Çok yıllık ulusal kontrol planları uygulama
sırasında aşağıdaki hususlar dikkate alınarak güncellenebilir:
a) Yeni mevzuat,
b) Yeni hastalıkların ya da diğer sağlık risklerinin
ortaya çıkması,
c) Bakanlığın yapısında, idaresinde veya işleyişinde
önemli değişikliklerin olması,
ç) Resmi kontrollerin sonuçları,
d) Avrupa Birliğinin ülkemizde gerçekleştirdiği
kontrollerin sonuçları,
e) Bilimsel bulgular,
f) Diğer bir ülke tarafından gerçekleştirilen
tetkiklerin sonuçları.
Yıllık rapor
MADDE 34 – (1) Çok yıllık ulusal kontrol
planlarının uygulanmaya başlamasından bir yıl sonra ve takip eden her
yılda, Bakanlık aşağıdaki bilgileri içeren bir rapor hazırlar:
a) 33 üncü maddenin ikinci fıkrasında belirtilen
hususlar çerçevesinde çok yıllık ulusal kontrol planlarında yapılan
değişiklik,
b) Çok yıllık ulusal kontrol planı çerçevesinde
yürütülen kontrol ve tetkiklerin bir önceki yıla ait sonuçları,
c) Tespit edilen uygunsuzluk vakaları ve sayısı,
ç) Çok yıllık ulusal kontrol planlarının etkili bir
şekilde uygulanmasını sağlamak amacıyla, ceza yaptırımları ve sonuçları
dâhil olmak üzere gerçekleştirilen faaliyetler.
(2) Bakanlık, takip eden yılın ilk altı ayı içerisinde
bir önceki yılın raporunu hazırlar ve yayınlar.
SEKİZİNCİ BÖLÜM
İthalat Koşulları ve Eşdeğerlik
İhracatçı ülkelerde yapılacak kontroller
MADDE 35 – (1) Bakanlık, 36 ncı maddenin
birinci fıkrasında belirtilen bilgilere dayanarak ihracatçı ülke mevzuat ve
sisteminin Kanuna uygun veya en az eşdeğer olduğunu doğrulamak amacıyla,
ihracatçı ülkelerde resmi kontroller yürütebilir. Söz konusu resmi
kontroller özellikle aşağıdaki hususlar ile ilgili olmalıdır:
a) İhracatçı ülke mevzuatı,
b) İhracatçı ülke yetkili makamlarının organizasyonu,
gücü ve bağımsızlığı, tabi oldukları denetim ve yürürlükte olan mevzuatı
etkin bir şekilde yürütme yetkileri,
c) Resmi kontrollerin yürütülmesinde görevli personelin
eğitimi,
ç) Teşhis imkânları dâhil, yetkili makamların
kullanımına açık olan kaynaklar,
d) Önceliklere dayanan yazılı kontrol prosedürleri ve
kontrol sistemlerinin varlığı ve işleyişi,
e) Uygulanabilir olduğunda hayvan sağlığı, zoonozlar ve
bitki sağlığına ilişkin durum, hayvan ve bitki hastalıkları salgınlarında
ilgili uluslararası kuruluşlara bildirimde bulunmaya ilişkin prosedürler,
f) Hayvanların, bitkilerin ve bunların ürünlerinin
ithalatında gerçekleştirilen resmi kontrollerin kapsamı ve işleyişi,
g) Kanuna uygunluk veya en az eşdeğer olduğuna ilişkin
olarak ihracatçı ülkenin vereceği garanti.
(2) Bakanlık, ihracatçı ülkedeki kontrolleri
hızlandırmak ve etkinliğini arttırmak amacıyla kontrollerden önce,
ihracatçı ülkeden 36 ncı maddenin birinci fıkrasında belirtilen bilgileri
ve gerektiğinde denetim sonuçlarına ilişkin yazılı kayıtları talep edebilir.
(3) İhracatçı ülkedeki Bakanlık kontrollerinin sıklığı
aşağıdaki hususlar temel alınarak belirlenir:
a) Ülkemize ihraç edilen ürünlerin risk değerlendirmesi,
b) Kanun hükümleri,
c) İhracatçı ülkeden gerçekleştirilen ithalatın hacmi ve
yapısı,
ç) Bakanlığın ihracatçı ülkede daha önce yürütmüş olduğu
kontrollerin sonuçları,
d) Bakanlığın yürütmüş olduğu ithalat kontrollerinin ve
diğer kontrollerin neticeleri,
e) Avrupa Gıda Güvenilirliği Kurumu (EFSA) veya benzer
kuruluşlardan edinilen bilgiler,
f) Dünya Sağlık Örgütü (WHO), Kodeks Alimentarius
Komisyonu ve Dünya Hayvan Sağlığı Örgütü (OIE) gibi uluslararası seviyede
tanınmış olan kuruluşlardan ve diğer kaynaklardan edinilen bilgiler,
g) Ortaya çıkan hastalığa ilişkin bulgular ile ihracatçı
ülkeden ithal edilen canlı hayvan, canlı bitki veya gıda veya yemin sağlık
riskleriyle sonuçlanabilecek diğer durumlar,
ğ) İhracatçı ülkede acil durumların araştırılması veya
bu acil durumlara karşı harekete geçilmesi ihtiyacı.
(4) İhracatçı ülkedeki kontrol sırasında, insan veya
hayvan sağlığı ile ilgili ciddi bir risk tespit edilecek olursa, Bakanlık,
gecikmeksizin 5996 sayılı Kanunun 25 inci maddesine uygun olarak gerekli
olan acil önlemleri alır.
(5) Bakanlık, yürüttüğü kontrole ilişkin bulguları rapor
eder, gerektiğinde raporda tavsiyelere yer verir ve raporların halka açık
olmasını temin eder.
Genel ithalat koşulları
MADDE 36 – (1) Bakanlık, ülkemize ihracat
yapmak isteyen ülkelerden, sağlık kontrol sistemlerinin genel organizasyonu
ve idaresine ilişkin aşağıdaki hususlarda doğru ve güncel bilgileri talep
eder:
a) Kendi ülkelerinde kabul edilen veya teklif edilen her
türlü sağlık veya bitki sağlığı ile ilgili mevzuat,
b) Kendi ülkelerinde yürütülmekte olan her türlü kontrol
ve denetim sistemleri, üretim ve karantina uygulamaları, pestisit
toleransları ve gıda ve yem katkı maddeleri ile ilgili onay işlemleri,
c) Risk değerlendirme prosedürleri, sağlık ve bitki
sağlığının korunmasında dikkate alınan unsurlar,
ç) Gerekli olması durumunda, Bakanlık tarafından
ihracatçı ülkede gerçekleştirilen kontroller sonucunda verilen tavsiyelerin
takibi ile ilgili yürütülen çalışmalar.
(2) Birinci fıkrada belirtilen bilgiler talep edilirken,
ürün özellikleri ve ihracatçı ülkenin koşulları göz önünde bulundurulur. Bu
bilgiler, en az ülkemize ihraç edilmek istenen ürüne ilişkin bilgileri
kapsar.
(3) Birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen bilgiler
ayrıca aşağıdaki hususları da içerebilir:
a) İhraç edilmesi amaçlanan ürün için gerçekleştirilen
ulusal kontrollerin sonuçları,
b) Özellikle ülkemizin gerekliliklerini veya
tavsiyelerini karşılayabilmek amacıyla ilgili kontrol sistemlerinin
yapısında ve işleyişinde gerçekleştirilen önemli değişiklikler.
(4) İhracatçı ülkenin yukarıda yer alan bilgileri temin
etmemesi veya bilgilerin yeterli olmaması durumunda, ilgili ülke ile
istişare edildikten sonra her bir durum için ayrı ayrı ve geçici olmak üzere
özel ithalat koşulları belirlenebilir.
Özel ithalat koşulları
MADDE 37 – (1) İthal edilecek ürünlere
ilişkin koşullar ve ayrıntılı prosedürler, Hayvansal Gıdaların Resmî
Kontrollerine İlişkin Özel Kuralları Belirleyen Yönetmelik ve ilgili diğer
mevzuatta yer almaması durumunda, gerekli görülürse Bakanlıkça hazırlanır.
(2) Birinci fıkradaki koşullar ve esaslar aşağıdaki
hususları içerir:
a) Ürünlerin ithal edilebileceği ülkeler listesinin
oluşturulması,
b) Sevkiyatlara eşlik edecek model sertifikaların oluşturulması,
c) Ürünün veya hayvanın türüne ve bunlarla ilişkili
olası risklere bağlı olarak hazırlanacak özel ithalat koşulları.
(3) Ürünlerin ithal edilebileceği ülkeler, ancak yetkili
makamlarının Kanuna ve hayvan sağlığı kurallarına uygunluğu veya
eşdeğerliği ile ilgili uygun garantileri vermesi durumunda, ikinci fıkranın
(a) bendinde belirtilen listeye dâhil edilir.
(4) Listeler hazırlanırken ya da güncellenirken
aşağıdaki hususlar dikkate alınır:
a) İhracatçı ülkenin ilgili sektöre ilişkin mevzuatı,
b) İhracatçı ülkenin yetkili makamının yapısı ve
organizasyonu, kontrol hizmetleri, kendilerine verilen yetkiler ve ilgili
mevzuatın uygulanmasına ilişkin sağlanabilecek garantiler,
c) Yeterli resmi kontrollerin varlığı,
ç) Canlı hayvan, gıda ve yemde tehlikelerin bulunması
durumunda ihracatçı ülke tarafından sağlanan bilginin düzenliliği ve
hızlılığı,
d) İhracatçı ülke tarafından aşağıdaki hususlara ilişkin
olarak Bakanlığa verilen garantiler:
1) Gıda veya yem ithal edilebilecek işletmelere
uygulanan koşulların Kanuna uygun veya en az eşdeğer olması,
2) Uygun işletmelere ilişkin hazırlanan ve güncellenen
bir liste,
3) İşletmelere ait listenin ve güncellenmiş halinin
gecikme olmadan bildirilmesi,
4) İşletmelerin ihracatçı ülke yetkili makamları
tarafından düzenli ve etkili bir şekilde kontrol ediliyor olması,
5) İkinci fıkranın (c) bendinde belirtilen özel ithalat
koşulları kabul edilirken, ilgili ihracatçı ülke tarafından sağlanan
bilgiler ve gerekli olması durumunda Bakanlık tarafından ihracatçı ülkede
gerçekleştirilen kontrollerin sonuçları dikkate alınır. Özel ithalat
koşulları tek bir ürün için ya da ürün grubu için oluşturulur. Bu koşullar,
bir ihracatçı ülke, bir ihracatçı ülkenin bölgeleri veya ihracatçı ülke
grubu için uygulanabilir.
Eşdeğerlik
MADDE 38 – (1) Eşdeğerlik uygulanmasının
veya yeterli tetkikin gerçekleştirilmesinin ardından, ihracatçı ülkenin
tarafsız kanıt sağlaması durumunda, ihracatçı ülkelerde veya ihracatçı ülke
bölgelerinde uygulanan önlemlerin ülkemiz uygulamalarına eşdeğer garantiler
sağladığının tanınması ile ilgili bir karar alınabilir.
(2) Birinci fıkrada belirtilen karar, söz konusu ihracatçı
ülke veya ihracatçı ülke bölgesinden gerçekleştirilecek ithalatı düzenleyen
koşulları da belirler. Bu koşullar aşağıdaki hususları içerir:
a) Ürünlere eşlik etmesi gereken sertifikaların yapısı
ve içeriği,
b) İthalatta uygulanacak özel şartlar,
c) Gerekli olması durumunda, ithalatına izin verilen
bölgelerin veya işletmelerin listesinin hazırlanması ve güncellenmesi ile
ilgili kurallar.
(3) Birinci fıkrada belirtilen karar, bu kararın
alınması sırasında oluşturulan eşdeğerliğin tanınmasına ilişkin koşullardan
herhangi birinin artık karşılanmaması durumunda gecikme olmadan yürürlükten
kaldırılır.
DOKUZUNCU BÖLÜM
İzlenebilirlik ve Sorumluluklar
İzlenebilirlik
MADDE 39 – (1) Gıda ve yem işletmecisi
izlenebilirliği sağlamak amacıyla,
a) Üretim, işleme ve dağıtımın tüm aşamalarında,
sorumluluğundaki gıda veya yemin, gıda veya yeme ilave edilecek her türlü
maddenin ve gıdanın elde edildiği hayvanın takibinin yapılabilmesi için bir
sistem oluşturmak ve talep halinde bu bilgileri Bakanlığa sunmak,
b) Piyasaya arz edilecek gıda ve yemde izlemeyi
sağlamaya yönelik olarak, izlenebilirliği sağlayan her türlü belgeyi ürünün
raf ömrünün bitiminden itibaren üç ay süreyle muhafaza etmek,
c) Piyasaya arz edilecek gıda ve yemde izlemeyi
sağlamaya yönelik olarak, gıda ve yem mevzuatına uygun olmak koşulu ile
partinin tanımlanmasını sağlayan bir işaret veya numara ve diğer bilgileri
içerecek şekilde etiketlemek,
ç) Yılda en az bir kez izlenebilirlik sistemini gözden
geçirerek, sistemin sağlıklı çalıştığını kontrol etmek ve kayıt altına
almak,
zorundadır.
Sorumluluklar
MADDE 40 – (1) Gıda, gıda ile temas eden
madde ve malzeme ve yem ile ilgili faaliyet gösteren işletmeci, kendi
faaliyet alanının her aşamasında Kanunda belirtilen şartları sağlamakla
yükümlüdür.
(2) Gıda ve yem işletmecisi ürettiği, işlediği, ithal
ettiği, satışını veya dağıtımını yaptığı bir ürününün, gıda ve yem
güvenilirliği şartlarına uymadığını değerlendirmesi veya buna ilişkin makul
gerekçelerinin olması durumunda, söz konusu ürünü kendi kontrolünden çıktığı
aşamadan başlamak üzere, toplanması için gerekli işlemleri derhal başlatmak
ve konu ile ilgili Bakanlık il/ilçe müdürlüğünü bilgilendirmek zorundadır.
Gıda ve yem işletmecisi, ürünün toplanması gerektiğinde, toplanma nedeni
hakkında tüketiciyi veya kullanıcıyı doğru ve etkin olarak bilgilendirmek
ve gerekli hâllerde, insan ve hayvan sağlığını korumaya yönelik alınacak
tedbirlerin yeterli olmaması durumunda, tüketiciye veya kullanıcıya ürünün
iadesi için çağrıda bulunmak zorundadır.
(3) Gıda ve yem işletmecisi, faaliyeti ile ilgili
aşağıda istenen kayıtları güncel tutmak, istendiğinde Bakanlığa sunmak
zorundadır.
a) İşletme onayı veya kaydına ilişkin belgeleri,
b) Tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları
ilkelerine dayanan gıda ve yem güvenilirliği sistemlerine ilişkin
uyguladığı prosedürler ve güncel kayıtları,
c) Cihaz kalibrasyon kayıtları,
ç) Cihaz ölçüm kayıtları,
d) Partinin tanımlanmasını sağlayan bir işaret veya
numara ve diğer bilgileri içerecek şekilde alım ve satış ile ilgili
kayıtları,
e) Gıda ve yemde izlenebilirlik kayıtları,
f) Haşere ve kemirgenlerle mücadele kayıtları,
g) Hammadde, üretimde kullanılan yardımcı maddeler, ara
ürüne ve/veya son ürüne ilişkin analiz kayıtları,
ğ) İşin nevine göre konuyla ilgili lisans eğitimi almış
zorunlu personelin çalıştırıldığına dair kayıtları.
(4) Gıda ve yem işletmecisi, ürünle ilgili riskin
önlenmesi, azaltılması veya ortadan kaldırılmasından sorumlu olup bu gibi
tedbirlerin alınmasında Bakanlıkla işbirliği yapar. İlgililer, Bakanlıkça
alınan önlemlerin uygulanması sırasında hiçbir şekilde engelleme yapamaz.
(5) Gıda ve yem işletmecisi, üretim, hazırlama ve
satışta, Bakanlıktan kayıtlı veya onaylı işletmelerin ürünlerini ve ürünün
onaya tabi olması durumunda onaylı ürünleri kullanmak zorundadır.
(6) Kamu-özel kurum ve kuruluşları ile mahallinde
üreterek toplu tüketime sunan işyerleri ve yemek fabrikaları, ürettiği
yemek partisinin her çeşidinden alınan bir örneği yetmiş iki saat uygun
koşullarda saklamakla yükümlüdür.
ONUNCU BÖLÜM
Resmi Kontrollerin Finansmanı
Resmi kontrollerin finansmanı
MADDE 41 – (1) Gıda zehirlenmelerinde ya da
zehirlenme şüphesi bulunan durumlarda zehirlenmeye neden olabilecek gıda ve
gıda ile temasta bulunan madde ve malzemelerden alınan numunelere ait her
türlü muayene ve analiz ücretleri dahil tüm masraflar ilgili faaliyetten
sorumlu gerçek veya tüzel kişilerce ödenir.
(2) Bir uygunsuzluğun tespiti, Bakanlığın normal kontrol
faaliyetlerini aşan resmi kontrolleri gerektiriyorsa, ek kontrollerden
doğan masraflar, ürünlerin sahibi olan veya ek kontroller yürütülürken
ürünleri elinde bulunduran gerçek veya tüzel kişiler tarafından ödenir.
Normal kontrol faaliyetleri; Bakanlığın çok yıllık ulusal kontrol planı ile
belirlenenler dahil olmak üzere, Kanun kapsamında gerekli görülen rutin
kontrol faaliyetleridir. Normal kontrol faaliyetlerini aşan faaliyetler ise
sorunun kapsamının tespiti için veya düzeltici faaliyetlerin yürütüldüğünün
onaylanması için gerekli olan çalışmalardır; bu amaçla bir uygunsuzluğu
tespit etmek veya kanıtlamak için yürütülmesi gereken numune alma ve analiz
dahil diğer kontrolleri de kapsamaktadır.
(3) İtiraz durumunda, şahit numunenin analizi de dahil
olmak üzere tüm masraflar gerçek veya tüzel kişiler tarafından karşılanır.
(4) Resmi kontrollerin hangi faaliyetlerinden ne
miktarda ücret alınacağı, 28/12/2006 tarihli ve 26390 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Tarım ve Köyişleri Döner Sermaye İşletmeleri Uygulama
Yönetmeliğine göre belirlenir.
ONBİRİNCİ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Yürürlükten kaldırılan yönetmelikler
MADDE 42 – (1) 9/6/1998 tarihli ve 23367
sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve
Denetlenmesine Dair Yönetmelik ile 26/9/2008 tarihli ve 27009 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Gıda Güvenliği ve Kalitesinin Denetimi ve Kontrolüne
Dair Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.
Geçiş hükümleri
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) 27/5/2004 tarihli ve
5179 sayılı Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Kanun
Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun ve 29/5/1973
tarihli ve 1734 sayılı Yem Kanununa göre; gıda, gıda ile temas eden madde
ve malzeme ile yemin resmi kontrollerinde görev yapan personel, resmi
kontrol görevlerine 5996 sayılı Kanunun Ek-2’sinde belirtilen şekilde devam
eder.
Yürürlük
MADDE 43 – (1) Bu Yönetmelik yayımı
tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 44 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini
Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı yürütür.
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder