2012'YE HAZIRIZ.

Tekirdağ İl Müdürlüğü ve Gıda kontrol laboratuva Müdürlüğü yetkilileri, 2012 yılı denetim programını hazırlamak üzere biraraya geldiler.

Toplantıda, 2011 yılında elde edilen tecrübeler ışığında riske dayalı denetim sıklığı belirlenerek Gıda Kontrol Laboratuvar Müdürü M.Emin TURGUT ile Gıda ve Yem Şube Müdürü Cevdet SOYAK tarafından onaylandı. Yetkililer kurumlar arası  iletişim ve iş birliğinden duydukları memnuniyeti dile getirdiler...

CANLI HAYVANLAR VE HAYVANSAL ÜRÜNLERDE BELİRLİ MADDELER İLE BUNLARIN KALINTILARININ İZLENMESİ İÇİN ALINACAK ÖNLEMLERE DAİR YÖNETMELİK

BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; gıda güvenilirliğini sağlayarak tüketici sağlığının korunmasını temin etmek için, canlı hayvan ve hayvansal birincil ürünlerde belirli maddeler ve bunların kalıntılarının izlenmesi ile ilgili usul ve esasları düzenlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, canlı hayvan ve hayvansal birincil ürünlerde belirli maddeler ve bunların kalıntılarının aranması, ilgili kurum, kuruluş ve kişilerin sorumlulukları ve bu Yönetmelik hükümlerine uyulmaması durumunda yapılacak işlemleri kapsar. Dayanak MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik; a) 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununun 31 ve 32 nci maddelerine dayanılarak, b) 96/23/EC sayılı Canlı Hayvanlar ve Hayvansal Ürünlerde Belirli Maddeler İle Bunların Kalıntılarının İzlenmesi İçin Alınacak Önlemlere Dair 23/5/1996 tarihli Konsey Direktifi ve 1997/747/EC sayılı Belirli Hayvansal Ürünlerde Numune Alma Seviyelerinin ve Sıklığının Belirlenmesine İlişkin 27/11/1997 tarihli Komisyon Kararına paralel olarak, hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen; a) Bakanlık: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığını, b) Beta agonist: Beta-adrenerjik reseptör uyarıcısını, c) Hayvan: Sığır cinsi, koyun ve keçi türü, domuz, tek tırnaklı, arı, kanatlı, su kültürü hayvanları ile tavşan ve yaban ve çiftlik av hayvanlarını, ç) Hayvan grubu: Aynı türde, aynı yaşta, aynı işletmede, aynı zamanda ve aynı şartlar altında yetiştirilen hayvanların bir grubunu, d) Hayvansal birincil ürün: Hayvanlardan doğrudan elde edilen et, süt, yumurta, bal gibi işlenmemiş ürünleri, e) İzin verilmeyen uygulama: Kullanımına izin verilmeyen madde veya ürünlerin kullanımını veya izin verilen madde veya ürünlerin ilgili mevzuatın izin verdiği amaç ve koşullar dışında kullanımını, f) Kalıntı: Hayvansal birincil ürünlere geçen ve halk sağlığına zararlı olabilecek farmakolojik tesire sahip maddelerin, onların metabolitlerinin veya diğer maddelerin kalıntısını, g) Kullanımına izin verilmeyen madde veya ürünler: İlgili mevzuata göre hayvanlarda kullanımı yasaklanan maddeler veya ürünleri, ğ) Plan: Kalıntı izleme planını, h) Referans laboratuvar: Bu Yönetmelik kapsamındaki analiz metot ve standartlarının belirlenmesi, laboratuvarlara yerleştirilmesi, kontrol edilmesi ve gerek duyulduğunda yetkili laboratuvarlar tarafından yapılan analizlerin doğrulanmasından sorumlu olmak üzere Bakanlık tarafından görevlendirilen laboratuvarları, ı) Resmî numune: Ek-1’deki listede yer alan maddeler veya kalıntıları analiz etmek üzere yetkili makamca alınmış, üzerinde numunenin alındığı hayvanın türü, numunenin cinsi ve miktarı, toplama metodu, numunenin içeriği, hayvanın cinsiyeti ve hayvan veya hayvansal birincil ürünlerin orijinine ilişkin bilgilerin bulunduğu numuneyi, i) Yetkili laboratuvar: Kalıntıların varlığını belirlemek için resmî bir numuneyi analiz etmek üzere Bakanlıkça yetkilendirilmiş laboratuvarı, j) Yetkili makam: Bakanlığın, bu Yönetmelik hükümlerini uygulamakla görevlendireceği merkezi ve yerel kuruluşlarını, k) Yetkili merkezi makam: Bakanlığın bu Yönetmeliği uygulamakla görevlendirdiği Genel Müdürlüğünü, l) Yetkili yerel makam: İl gıda, tarım ve hayvancılık müdürlüklerini, ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Belirli Maddeler ve Bunların Kalıntılarının Tespiti için Uygulanacak Kalıntı İzleme Planı Kalıntı izleme planı kapsamında izlenecek maddeler MADDE 5 – (1) Canlı hayvanlar, bunların dışkıları ve vücut sıvıları, dokuları, hayvansal ürünler, hayvan yemleri ve içme sularında Ek-1’deki listede yer alan maddeler ve kalıntıların varlığını tespit etmek amacı ile hayvanlar ve hayvansal birincil ürünlerin üretim süreci bu bölümde yer alan hükümlere uygun olarak izlenir. Yetkili merkezi makamın sorumlulukları MADDE 6 – (1) Yetkili merkezi makam; a) Gerekli denetimlerin yürütülmesini sağlamak üzere 7 nci maddede belirtilen planların hazırlanmasından, b) Kalıntıların izlenmesinden sorumlu Bakanlık kuruluşlarının faaliyetlerinin koordinasyonu ile bu koordinasyonun, madde veya ürünlerin hayvanların yetiştirildiği çiftliklerdeki hileli kullanımını önlemek için çalışan tüm birimleri de kapsayacak genişlikte olmasının sağlanmasından, c) Bu bölümde yer alan tedbirlerin yürütülmesinde kullanılan yöntemler ve elde edilen sonuçların değerlendirilmesi için gerekli verilerin toplanmasından, ç) Yürütülen herhangi bir araştırmanın sonuçları da dahil olmak üzere, (c) bendinde belirtilen veriler ve sonuçlar ile 7 nci maddeye göre hazırlanan ve 10 uncu maddeye göre değişiklik yapılan yıllık planların her yıl en geç 31 Mart tarihine kadar tüm ilgili yerlere gönderilmesinden, sorumludur. (2) Yetkili merkezi makam, hayvan beslenmesinin izlenmesine ilişkin daha spesifik kurallar belirleyebilir. Kalıntı izleme planının hazırlanması ve çerçevesi MADDE 7 – (1) Yetkili merkezi makam, ulusal önlemleri ve önceki yıllardaki uygulamaların sonuçlarına göre güncelleştirilmiş planı en geç 31 Mart tarihine kadar hazırlar ve ilgili yerlere sunar. (2) Bu plan; a) Ek-2’ye uygun olarak, hayvan türlerine göre madde ve kalıntı gruplarının belirlenmesini sağlar. b) Aşağıda belirtilen madde veya maddelerin kalıntılarının varlığının tespiti için önlemleri belirler: 1) Hayvanlarda, hayvanların içme sularında, yemlerinde ve hayvanların yetiştirildiği veya barındırıldığı veya tutulduğu bütün yerlerde, (a) bendinde belirtilen maddeleri, 2) Canlı hayvanlarda, onların dışkılarında ve vücut sıvılarında, hayvan dokularında, et, süt, yumurta ve bal gibi hayvansal birincil ürünlerde (a) bendinde belirtilen maddelerin kalıntılarını. c) Ek-3 ve Ek-4’te belirtilen numune alma kurallarına ve seviyelerine uygun olur. Kalıntı izleme planındaki örnekleme seviyesi ve sıklığı MADDE 8 – (1) Plan, Ek-4’te yer alan örnekleme seviyeleri ve sıklıkları ile uyumlu olur. Bakanlık hayvansal gıdalardaki kalıntıların potansiyel toksisitesi veya hayvansal gıdalarda ortaya çıkan kalıntı ihtimali gibi benzeri nedenlerden dolayı Ek-1’de yer alan maddelerin kalıntılarının veya izin verilmeyen uygulamaların belirlenmesini azaltmamak koşuluyla planın genel etkinliğini arttırmak için gerektiğinde Ek-1, Ek-3 ve Ek-4’te değişiklik yapar. Kalıntı izleme planında yer alacak hususlar MADDE 9 – (1) Plan, ülke koşulları dikkate alınarak hazırlanır ve aşağıdaki hususları kapsar: a) Ek-1’de listelenen maddelerin ve gerektiğinde benzer diğer maddelerin kullanımı, özellikle bu maddelerin yasaklanması, izin verilmesi, dağıtımı, piyasaya arzı ve piyasa denetimlerine dair kuralları içeren mevzuat. b) Planların uygulanması ile ilgili kurum ve kuruluşların alt yapısı, özellikle yasal durumu, işlevi, büyüklüğü ve kapasitesi ile ilgili detaylar. c) Numune işleme kapasitelerine ilişkin detayların da yer aldığı yetkilendirilmiş laboratuvarların listesi. ç) Maksimum kalıntı limitlerinin belirlenmediği durumlarda, izin verilen bir ürün için belirlenecek tolerans seviyesi. d) Aranacak maddelerin listesi, analiz metotları, bulguların yorumlanması için standartlar ve Ek-1’de listelenen maddelerin varlığının tespiti halinde, alınacak numune sayısı, bu sayının verilme nedenleri. e) Ek-4’te yer alan örnekleme seviyelerine ve sıklıklarına uygun olarak, önceki yıllarda kesilmiş ilgili türdeki hayvanların sayılarına göre alınacak resmî numune sayısı, f) Resmî numunelerin alımını belirleyen kuralların detayları ve resmî numunelerin taşıması gereken hususlarla ilgili kurallar. g) Kalıntı saptanan hayvan ve hayvansal ürünlerle ilgili yetkili makam tarafından belirlenen önlemlerin türü. Kalıntı izleme planlarında değişiklik yapılması MADDE 10 – (1) 7 nci maddenin birinci fıkrası uyarınca hazırlanan planda 18 ve 19 uncu maddeleri çerçevesinde yürütülen ulusal tarama veya araştırma sonuçları neticesindeki durum değişiklikleri dikkate alınarak yetkili merkezi makam tarafından değişiklik yapılabilir. (2) Yetkili merkezi makam her altı ayda bir, uygulama sonuçlarını ilgili kuruluşlara ve kamuya açıklar. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM İşletmecilerin Kendi Kontrolleri ve Sorumlulukları İşletmecilerin sorumlulukları MADDE 11 – (1) Hayvanlarını piyasaya arz eden herhangi bir çiftlik ve bu tür hayvanların ticareti ile uğraşan özel veya tüzel kişi, Bakanlık tarafından önceden kayıt altına alınır. (2) Hayvansal birincil ürünlerin başlangıç işlemesini yapan işletmelerin sahipleri veya işletmenin sorumlu kişileri kendi kontrollerini yürütmeyi içeren tüm önlemleri aşağıda belirtilen hususlar çerçevesinde alırlar: a) Doğrudan veya bir aracı vasıtasıyla dağıtılan hayvanların üreticisi bu hayvanlarda kullanılan madde veya tıbbî ürünlerin, ilaç kalıntı arınma süresi ile ilgili hususlara uyulduğunu garanti eder. b) İşletmeciler, işletmeye getirilen çiftlik hayvanı veya ürünlerle ilgili olarak, izin verilmiş olan maksimum limitleri aşan miktarda kalıntı seviyelerini veya yasaklanmış maddeler ya da ürünlere ilişkin herhangi bir belirti içermemesini sağlar. 3) Birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen üreticiler veya kişiler ancak aşağıda belirtilen hususları sağlamak koşulu ile piyasaya arzda bulunabilirler: a) Kullanımına izin verilmeyen madde ve ürünlerin hayvanlara tatbik edilmediği veya bu Yönetmelik kapsamında hayvanların izin verilmeyen uygulamaya tabi tutulmadığı. b) İzin verilen ürünlerin veya maddelerin hayvanlara tatbiki durumunda bu madde ve ürünler için belirlenen ilaç kalıntı arınma sürelerinin gözlemlendiği. c) Ürünlerin (a) ve (b) bentlerinde anılmış olan hayvanlardan elde edildiği. (4) Üretici dışındaki bir gerçek veya tüzel kişi tarafından hayvanın ilk işleme tesisine getirildiği durumlarda üçüncü fıkrada belirtilen zorunluluklardan hayvanı tesise sunan kişi sorumludur. (5) Ürünlerin piyasada yer almasını düzenleyen yönetmeliklerde belirtilen kurallara ön şartsız uyularak bir, iki, üç ve dördüncü fıkralarda belirtilen hususları uygulama amacı ile aşağıda belirtilen hususların yerine getirilmesi sağlanır. a) Üretim zincirinde yer alan farklı safhalar için mevzuatında belirlenen kalite izleme prensiplerinin yerine getirilmesi. b) Ticarî marka veya etiketler için spesifikasyonlara dahil edilecek otokontrol önlemleri ile güçlendirilmesi. Çiftlikte tutulacak kayıtlar MADDE 12 – (1) İzlenen çiftliklerin veteriner hekimlerinin görev tanımı ve sorumlulukları, bu Yönetmelikte belirtilmiş olan yetiştirme koşulları ve uygulama şekillerinin izlenmesi de dahil olacak biçimde genişletilir. (2) Bu çerçevede, veteriner hekimler; çiftlikte reçete ile verilen veya uygulanan herhangi bir işlemin tarih ve özelliğini, muameleye tabi tutulan hayvanların kimliği ve ilaç kalıntı arınma süresinin uygunluğunu kaydeder. (3) Yetiştirici varsa veteriner tıbbî ürünlerin kullanımı ile ilgili mevzuatta öngörülmüş olan kayıtları da kapsayan uygulama işleminin tarihini ve özelliğini kaydeder. Yetiştirici, beş yıllık süre ile ilaç kalıntı arınma süresinin gözlemlendiğini gösteren kayıtları ve ispat etmek için reçeteleri muhafaza eder. (4) Bakanlığın veya mezbahanın resmî veteriner hekiminin talebi halinde yetiştirici ve veteriner hekim, bu Yönetmeliğe uygun olarak çiftlikle ilgili her türlü bilgiyi sağlar. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Resmî Kontrol Önlemleri Yetkili makamca yapılacak kontrollerin kapsamı MADDE 13 – (1) 7 nci maddede belirtilen izleme planlarının tatbiki ile bağlantılı olarak yürütülen kontroller veya diğer mevzuatta öngörülen kontrolle ilgili yükümlülükler saklı kalmak kaydıyla, yetkili makam aşağıda belirtilen şekilde tesadüfi kontroller yapabilir: a) Ek-1’de yer alan Grup A’daki maddelerin işlenmesi, depolanması, nakliyesi, dağıtımı, alış veya satışları ile ilgili tüm aşamalarda. b) Hayvan yemlerinin üretim veya dağıtım zincirinde herhangi bir noktada. c) Bu Yönetmeliğin kapsadığı hayvanların ve hayvansal ham maddelerin üretim zinciri boyunca. (2) Birinci fıkra kapsamında yapılacak olan kontroller, kullanımına izin verilmeyen madde veya ürünlerin özellikle hayvanlarda besi veya izin verilmeyen uygulama amaçlı elde bulundurulması ve varlığının tespiti amacı ile yapılır. (3) Birinci fıkrada belirtilmiş olan herhangi bir kontrolden pozitif bir sonuç çıkması ve sahtecilikten şüphe edildiği durumlarda 18, 19, 20 ve 21 inci maddeler ile Beşinci Bölümde öngörülen önlemler uygulanır. (4) Mezbaha veya su kültürü hayvanlarının ve balıkçılık ürünlerinin ilk satışında öngörülen kontroller, menşe veya ayrılış çiftliğinin, 11 inci maddenin beşinci fıkrasının (a) bendinde belirtildiği gibi bir kalite izleme sistemine veya epidemiyolojik izleme ağına sahip olması dikkate alınarak azaltılabilir. Kontroller esnasındaki yükümlülük MADDE 14 – (1) Bu Yönetmelikte öngörülmüş olan kontroller, önceden bildirim yapılmaksızın yetkili makamlarca yürütülür. (2) Mal sahibi, hayvanların elden çıkarılması ile yetkilendirilen kişi veya bunların temsilcisi, kesim öncesi denetim işlemlerini kolaylaştırmada ve özellikle resmî veteriner hekime veya yetki verilen görevliye, gerekli herhangi bir uygulama kararında yardım etmekle yükümlüdürler. Yetkili makamca yapılacak kontroller MADDE 15 – (1)Yetkili makam: a) İzin verilmeyen uygulamadan şüphe edildiği durumda, mal sahibi veya hayvanlardan sorumlu olan şahıs veya çiftlikten sorumlu olan veteriner hekimden tatbik edilen işlemin niteliğini belirleyici herhangi bir belgeyi temin etmesini talep eder. b) Bu soruşturmanın izin verilmeyen uygulamayı doğrulaması, izin verilmeyen madde veya ürünlerin kullanılmış olması halleri ile onların kullanıldığına veya kullanılmakta olduğuna dair şüphe uyandıracak gerekçeler olması durumunda aşağıdaki uygulamaları yapar. 1) Bu tür kullanımların ve hayvan vücuduna verilip verilmediğinin tespiti açısından menşe veya ayrılış çiftliklerindeki hayvanlarda resmî örneklemeyi de ihtiva edebilen mahallinde kontrolleri yapar. 2) İdarî olarak bu tür çiftlikler ile ilişkili işletmeleri de içerecek şekilde hayvanların yetiştirildiği, muhafaza edildiği veya beslendiği çiftliklerde veya hayvanların menşe veya ayrılış çiftliklerinde kullanımı yasak veya izin verilmeyen madde veya ürünlerin kullanımının ortaya çıkarılması için kontroller yapar. Bu amaç için, içme sularından ve yem maddelerinden resmî numuneler alır. 3) Menşe veya ayrılış çiftliklerinde hayvanların yem maddelerinde ve onların içme sularında veya su kültürü hayvanlarının yakalandıkları suda, mahallinde kontrolleri yapar. 4) 13 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendinde öngörülmüş olan kontrolleri yapar. 5) Kullanımına izin verilmeyen madde veya ürünlerin ya da muamele edilen hayvanların menşesini belirlemek için gereken kontrolleri yapar. c) Maksimum kalıntı limitlerinin belirlenmediği durumlarda, belirlenmiş olan tolerans seviyelerinin aşılması halinde söz konusu bulguya uygun görülen herhangi bir önlem veya araştırmayı yürütür. Ulusal referans laboratuvarlarının belirlenmesi ve sorumlulukları MADDE 16 – (1) Bakanlık her bir kalıntı veya kalıntı grubu için bir ulusal referans laboratuvarı belirler. Bir kalıntı veya kalıntı grubu için birden fazla ulusal referans laboratuvarına yetki verilmez. Belirlenmiş laboratuvarların listesi, ilgili birimlere yazılı olarak bildirilir. (2) Ulusal referans laboratuvarlarının sorumlulukları aşağıda belirtilmiştir: a) Her bir kalıntı veya kalıntı grubu için analiz metotları ve standartlarının koordinasyonu suretiyle kalıntı analizinden sorumlu diğer ulusal laboratuvarların çalışmalarının koordinasyonunu sağlamak. b) Kalıntı izlenme planının organizasyonunda yetkili makama yardım etmek. c) Belirlenen bir kalıntı veya kalıntı grubu için karşılaştırmalı testlerin periyodik olarak organizasyonunu yapmak. ç) Ulusal laboratuvarların belirlenen limitleri takip etmesini sağlamak. d) Elde edilen her türlü bilginin dağıtımını yapmak. e) Ulusal ve uluslararası kuruluşlar veya laboratuvarlar tarafından organize edilen ileri eğitim kurslarına personelin katılımını önermek. Yetkili laboratuvarlar MADDE 17 – (1) Yetkili laboratuvarlarda yapılan analizlerde aşağıdaki esaslar uygulanır: a) Yetkili laboratuvarlarda incelenmek üzere resmî numuneler, Ek-3 ve Ek-4’e uygun olarak alınır. Resmî numune almanın detaylı kuralları ve resmî numunelerin analizi için kullanılacak rutin ve referans analiz metotları, uluslararası kurallara uygun olarak belirlenir. Eti veya ürünleri insan tüketimine sunulacak bir türe yönelik kullanılacak veteriner tıbbî ürünün pazarda yer alması amacıyla her ruhsat verilişinde, Bakanlık, kalıntıların tespiti için kalıntıların analizlerinde kullanılan metotları ulusal referans laboratuvarlarına ve ilgili tüm taraflara gönderir. b) Ek-1’deki Grup A’da yer alan maddeler için, referans metot yerine rutin bir metodun uygulanmasını takiben kaydedilen tüm pozitif bulguların doğruluğu, (a) bendine uygun olarak, belirtilen referans metotlarını kullanan onaylanmış bir laboratuvar tarafından teyit edilir. (2) Bütün maddeler için, analiz sonuçlarına itiraz durumunda bu sonuçların, söz konusu madde veya kalıntı için 16 ncı maddenin birinci fıkrasına göre belirlenen ulusal referans laboratuvarı tarafından doğrulama analizi yapılır. (3) Resmî bir numunenin incelenmesi, izin verilmeyen uygulamayı ortaya çıkarırsa, bu Yönetmeliğin Beşinci Bölümünde belirtilenlere ilave olarak 18, 19, 20 ve 21 inci maddeler uygulanır. (4) İnceleme neticesinde, izin verilen maddelerin kalıntılarının veya bulaşanların varlığının belirlenen düzeyleri aştığının tespiti durumlarında 20 ve 21 inci maddeler uygulanır. (5) Söz konusu inceleme, ithal edilen ürünleri veya hayvanları kapsadığında yetkili makam 30 uncu maddede belirtilen önlemleri alır. Pozitif numuneler MADDE 18 – (1) 17 nci maddede açıklandığı şekilde pozitif sonuçlar elde edildiği durumda aşağıda belirtilen hükümler uygulanır. a) Yetkili makam, gecikme olmaksızın hayvanı ve ayrılış veya menşe çiftliği tanımlamak için gerekli olan tüm bilgileri ve incelemenin ve sonucunun tüm detaylarını temin eder. Türkiye’de yürütülen kontroller eğer bir veya daha fazla ülkede bir araştırma veya diğer bir önlem ihtiyacını ortaya çıkarıyor ise, Bakanlık ilgili tarafları bilgilendirir. Bir araştırmanın veya diğer önlemin gerekli görüldüğü durumda alınacak önlemler ilgili ülkelerle varılan mutabakat çerçevesinde yürütülür. b) Yetkili makam kalıntıların varoluş nedenlerini belirlemek için, menşe veya ayrılış çiftliğindeki bir araştırma ile izin verilmeyen uygulamanın tespiti durumunda; üretim, işleme, depolama, nakliye, idare, dağıtım veya satış aşamasında ilgili maddelerin veya ürünlerin kaynağını veya kaynaklarını bulmaya yönelik detaylı araştırmaları yürütür. c) Numunelerin alındığı hayvanlar tanımlanır ve kontrol sonuçları elde edilinceye kadar, hayvanlar hiçbir durumda çiftlikten ayrılmaz. İzin verilmeyen uygulamanın tespiti MADDE 19 – (1) 15 inci maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen araştırmalar neticesinde izin verilmeyen uygulamanın tespiti halinde yetkili makam, hayvanları resmî kontrol altına alır. Yetkili makam, ilgili tüm hayvanların resmî bir işaret ve kimlik taşıması ve ilk basamak olarak resmî örneklerin uluslararası kabul gören bilimsel bazda istatistikî olarak temsil edecek sayıda alınmasını sağlar. Maksimum kalıntı limitlerinin aşılması MADDE 20 – (1) İzin verilen maddelerin veya ürünlerin kalıntılarının maksimum kalıntı limitlerini aştığına dair delil olması durumunda, yetkili makam, bu limitlerin niçin aşıldığını belirlemek için menşe veya ayrılışın yapıldığı çiftlikte bir araştırma yürütür. Bu araştırmanın sonuçları ile uyumlu olarak, yetkili makam belirli bir dönem için ilgili çiftlikten hayvanların ayrılmasını veya ilgili çiftlik veya tesisten ürünlerin ayrılmasını yasaklamayı da içeren halk sağlığını koruyucu bütün gerekli önlemleri alır. (2) Maksimum kalıntı limitlerinin tekrarlanan ihlalleri durumunda, çiftçi tarafından hayvanların piyasaya arzı veya bir çiftçi veya bir işleme tesisi tarafından ürünlerin piyasaya arzında, söz konusu çiftlikte veya tesiste hayvanlar ve ürünler hakkındaki yoğunlaştırılmış kontroller yetkili makam tarafından en az altı aylık bir dönem yürütülür ve örneklerin analiz sonuçları karara bağlanıncaya kadar ürünlere ve karkaslara el konulur. Maksimum kalıntı limitlerinin aşıldığını gösteren herhangi bir sonuçta, ilgili karkasların veya ürünlerin insan tüketimine uygun olmadığı beyan edilir. Masrafların karşılanması MADDE 21 – (1) 18 inci maddede belirtilen araştırma ve kontrollerin masrafları, hayvanların sahibi veya onlardan sorumlu olan kişi tarafından karşılanır. (2) Araştırmanın şüpheyi doğruladığı durumda, 19 ve 20 nci maddelere göre yürütülen analizlerin masrafı, hayvanların sahibi veya onlardan sorumlu olan kişi tarafından karşılanır. (3) Adlî ve idarî cezaları saklı kalmak kaydıyla, pozitif sonuç vermiş olan hayvanların veya 24 üncü maddeye göre pozitif olarak kabul edilen hayvanların imha masrafı, herhangi bir tazminat veya bedel ödemeksizin hayvanların sahibi veya onlardan sorumlu olan kişi tarafından karşılanır. İhracat yapılan ülkeleri bilgilendirme MADDE 22 – (1) İhracat yapılan bir ülke, Türkiye’de bu Yönetmeliğin öngördüğü kontrollerin yürütülmediğini veya durdurulduğunu, Türkiye’nin yetkili makamına bildirirse, 18 inci maddenin birinci fıkrasının (b) bendine uygun olarak yürütülen bir araştırmayı takiben yetkili makam gerekli tüm önlemleri alır ve ticaret yapılan ülkenin yetkili makamına bunların nedenlerini mümkün olan en kısa sürede bildirir. BEŞİNCİ BÖLÜM İhlal Halinde Alınacak Tedbirler Kullanımına izin verilmeyen maddelerin tespiti MADDE 23 – (1) Kullanımına izin verilmeyen madde ve ürünler veya Ek-1’de yer alan Grup A ve Grup B’de listelenen ürünlerin yetkisiz kişilerin uhdesinde olduğu tespit edildiğinde suçlulara yüklenen cezalar saklı kalmak şartı ile kullanımına izin verilmeyen madde veya ürünler yetkili makam tarafından uygun tedbirler alınıncaya kadar resmî kontrol altında bulundurulur. İzin verilmeyen uygulamanın tespiti MADDE 24 – (1) İzin verilmeyen uygulamanın tespiti durumunda yetkili makamca aşağıdaki işlemler yapılır: a) 19 uncu maddede belirtildiği gibi hayvanların resmî muhafaza altında bulunduğu sürede söz konusu çiftlikteki hayvanlar yetkili makamın izni dışında menşe çiftlikten ayrılamaz veya hayvanlar el değiştiremez. Yetkili makam, tespit edilen madde ve maddelerin yapısına göre önleyici tedbirleri alır. b) 19 uncu maddeye uygun olarak yapılan örneklemeden sonra, izin verilmeyen uygulama tespit edilirse, pozitif bulunan hayvanlar bulunduğu yerde veya önceden belirlenmiş mezbahada kesilmek üzere beraberinde veteriner sertifikası ile kesime gönderilir. Kesilen hayvanlar yüksek risk işleme tesisine gönderilir. Bu işlemlere ilave olarak kontrollerin yürütüldüğü ve şüphe edilen çiftliklerde bulunan hayvan gruplarının tamamından ücreti çiftlik sahibi tarafından karşılanmak üzere numune alınır. c) 19 uncu maddeye uygun olarak temsilî örnekleme ile alınan numunelerin yarısı veya daha fazlası eğer pozitif ise, çiftçi, şüphe edilen çiftlikteki bütün hayvanların kontrol edilmesi veya bu hayvanların kesimi arasında bir seçim yapmak zorunda bırakılır. ç) En az oniki ay veya daha fazla bir süre ile aynı mal sahibine ait olan çiftlikler söz konusu kalıntılar için daha sıkı kontrollere tabi tutulur. İşletmenin organize bir oto-kontrol sistemini yerleştirmesi durumunda bu süre azaltılır. d) Tespit edilen ihlalin durumuna göre, 13 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilenlere ilaveten çiftlik veya tesise tedarik sağlayan işletmeler söz konusu maddenin menşeini tespit için, kontrole tabi tutulur. Aynı uygulama, menşe ve ayrılış çiftlikleri ile bu çiftlikle aynı hayvan ve hayvan yemi tedarik zincirindeki tüm tesis ve çiftliklere uygulanır. Mezbahalarda yapılacak kontroller ve alınacak önlemler MADDE 25 – (1) Eğer veteriner hekim ilgili hayvanların izin verilmeyen bir uygulamaya tabi tutulduğundan veya bu hayvanlara kullanımına izin verilmeyen madde veya ürün verildiğinden şüphe ederse veya buna dair deliller bulursa; a) Bu tür hayvanların mezbahaya getirilen diğer hayvan gruplarından ayrı olarak kesilmesi için düzenlemeler yapılır. b) Karkaslara ve sakatata el konulur ve söz konusu maddeleri tespit etmek için gerekli bütün örnekleme işlemleri yürütülür. c) Eğer pozitif sonuç elde edilir ise, hiçbir muafiyet veya tazminata konu olmaksızın et ve sakatat yüksek risk işleme tesisine gönderilir. Bu durumda, 22, 23 ve 24 üncü maddeler uygulanır. (2) Eğer ilgili hayvanların izin verilen bir uygulamaya tabi tutulduğuna fakat, ilaç kalıntı arınma süresine uyulmadığına dair şüphe veya delil var ise, kalıntı miktarının izin verilen seviyeyi aşmadığından emin oluncaya kadar hayvanın kesimi ertelenmelidir. Bu süre hiçbir durumda söz konusu maddeler için Bakanlıkça belirlenen ilaç kalıntı arınma süresi periyodundan daha az olamaz. Bununla birlikte, acil bir durumda veya hayvanların sağlık durumunun gerektirmesi halinde veya mezbahanın altyapı veya ekipman durumu kesimin ertelenmesine uygun değilse, hayvanlar bu sürenin sona ermesinden önce kesilebilir. Mezbahanın resmî veteriner hekimi tarafından yürütülen resmî kontroller sonuçlanıncaya kadar, et ve sakatata el konulur. Sadece izin verilen limiti geçmeyen miktarda kalıntı içeren et ve sakatat insan tüketimine sunulur. (3) Mevzuatta izin verilen limitleri aşan miktarda kalıntı ihtiva eden karkas ve ürünlerin, insan tüketimine uygun olmadığı beyan edilir. İşletmelerin ruhsat ve onaylarının askıya alınması veya iptali MADDE 26 – (1) Suçla ilgili cezalar saklı kalmak kaydıyla, işletmenin; kullanımına izin verilmeyen madde veya ürünleri kullandığının, bulundurduğunun veya ürettiğinin tespit edilmesi durumunda, tesis ile ilgili her türlü ruhsat veya resmî onay, tesisin daha sıkı kontrollere tabi tutulacağı bir dönem süresince askıya alınır. (2) Mevzuata aykırı davranışın tekrarı halinde, bu tür ruhsatlar veya onaylar iptal edilir. ALTINCI BÖLÜM İthalat İthalat için bilgilendirme MADDE 27 – (1) Bakanlık, ithalatçıları bu Yönetmeliğin kapsadığı hayvan ve hayvansal ürünler için hangi ülkelerden ithalat yapabilecekleri konusunda bilgilendirir. (2) Bakanlık, ithal edilen hayvan ve hayvansal ürünlerde yürütülen kalıntı kontrol sonuçlarını her yıl rapor haline getirir. Sınır kontrolleri MADDE 28 – (1) Sınırda yapılan kontroller, ithal edilen aynı sürüdeki hayvanlarda kullanımına izin verilmeyen madde veya ürünlerin kullanımı veya aynı tesisten gelen ürünlerin bir kısmı veya tamamında bu madde ve ürünlerin varlığını ortaya çıkarırsa Bakanlık bu hayvan veya ürünler ile ilgili olarak aşağıdaki önlemleri alır: a) Söz konusu mal partisi ve kullanılan ürün konusunda menşe ülke yetkili makamı ve diğer sınır kontrol noktaları bilgilendirilir. b) Bakanlıkça, aynı orijinden gelen tüm hayvan sürüleri ve ürünlerde daha sıkı kontrol yapılır. Aynı kaynaktan gelen daha sonraki 10 parti sınır kontrol noktalarında tutularak denetim masraflarına karşılık olarak bir depozito alınmak suretiyle temsilî numuneler alınarak kalıntı kontrolü yapılır. (2) İthal edilen hayvansal ürünlerin, sınır kontrol noktasındaki kontrolleri maksimum kalıntı limitlerinin aşıldığını ortaya çıkarır ise, birinci fıkranın (b) bendinde belirtilen kontroller yapılır. (3) Bakanlık kontrol sonuçları hakkında ilgili ülkenin yetkili makamına bilgi verir. YEDİNCİ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler İdari yaptırımlar MADDE 29 – (1) Suçla ilgili olarak ilgili Kanunlarında öngörülen para cezaları veya meslekî kuruluşlarca verilen cezalar saklı kalmak kaydıyla yasaklanan madde ve ürünlerin muamelesi ve nakledilmesinden veya izin verilen madde veya ürünlerin mevcut yasalarda belirtilen amaçların dışında başka amaç için uygulanmasından sorumlu kişilere karşı uygun idarî önlemler alınır. (2) Bu Yönetmelik hükümlerine göre yapılan kontrol ve araştırmalar ve ulusal kalıntı izleme planının uygulanması için gerekli örnekleme ve denetim esnasında mezbaha personeli ve mezbaha sorumlusu veya özel işletme durumunda mezbaha sahibi veya sahipleri, hayvanların sahipleri veya onlara bakmakla yükümlü kişiler tarafından herhangi bir engelleme ve yetkili makam ile işbirliğinde bir uyumsuzluk olması durumunda, yetkili makam tarafından uygun adlî ve idarî işlem yapılır. (3) Diğer ihlal durumlarında 5996 sayılı Kanunun 40, 41 ve 42 nci maddelerine göre idari yaptırım uygulanır. Yüksek risk işleme tesisi MADDE 30 – (1) Bu Yönetmeliğin; 24 üncü maddesinin (b) bendine göre kesilen hayvanlar ile 25 inci maddesinin (a) bendine göre yapılacak inceleme neticesinde pozitif sonuç tespit edilen et ve sakatatın gönderileceği yüksek risk işleme tesislerine ilişkin kurallar ayrıca belirlenir. Yürürlükten kaldırılan yönetmelik MADDE 31 – (1) 19/1/2005 tarihli ve 25705 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Canlı Hayvanlar ve Hayvansal Ürünlerde Belirli Maddeler ile Bunların Kalıntılarının İzlenmesi İçin Alınacak Önlemlere Dair Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır. Yürürlük MADDE 32 – (1) Bu Yönetmelik, 13/12/2011 tarihinden geçerli olmak üzere, yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 33 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı yürütür. Ekleri için tıklayınız.

BİTKİSEL GIDA VE YEM İTHALATININ RESMİ KONTROLLERİNE DAİR YÖNETMELİK

BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; ithal edilerek yurt içinde serbest dolaşıma girecek bitkisel gıda ve yemlerin güvenilirliğine dair yapılacak resmi kontrollerin usul ve esaslarını belirlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; a) İthal edilerek yurt içinde serbest dolaşıma girecek bitkisel gıda ve yemlerin güvenilirliğine dair yapılacak resmi kontrolleri, b) Gıda ile temas eden madde ve malzemeler ile gıda ve yem amaçlı kullanılacak hayvansal olmayan maddeleri, kapsar. (2) Bu Yönetmelik; a) Bitki ve hayvan sağlığına dair kontrolleri, b) Transit geçiş kontrollerini, c) Ticari amaçla kullanılmayacak olan gıda, yem, gıda ile temas eden madde ve malzemeleri, ç) Posta veya hızlı kargo yoluyla veya yolcunun beraberinde getirdiği ticari miktar ve mahiyet arz etmeyen gıda, yem, gıda ile temas eden madde ve malzemeleri, d) Gıda ve yem amaçlı kullanılmayacak hayvansal olmayan maddeleri, kapsamaz. Dayanak MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununa dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında; a) Bakanlık: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığını, b) Belge kontrolü: Ürünle ilgili ön bildirimde beyan edilen bilgi ve belgelerin kontrolünü, c) Bileşen listesi: Bu Yönetmelik kapsamındaki ürünlerin üretiminde veya hazırlanmasında kullanılan hammadde, yardımcı madde, katkı maddeleri gibi ürün içeriğini gösteren beyanı, ç) Bitkisel ürün: Bitki orijinli, işlem görmemiş veya basit bir işlemden geçmiş ve bitki tanımına girmeyen ürünleri, d) Firma beyanı: İthal edilecek gıda ile temas eden madde ve malzemeler için sertifika düzenlenemediği durumlarda üretici tarafından düzenlenen, ürünün gıda ile temasa uygun üretildiğine dair beyanı, e) Fiziksel kontrol: Bu Yönetmelik kapsamındaki ürünlerin nakliye aracı, etiket, ambalaj ve sıcaklık kontrolleri ile analiz için numune almayı, gıda ve yem mevzuatına uygunluğunun doğrulanması için gerekli olan diğer kontrollerini, f) Genel müdürlük: Gıda ve Kontrol Genel Müdürlüğünü, g) İl müdürlüğü: İthalat aşamasındaki kontrol işlemlerini yürütmek amacıyla Bakanlıkça yetki verilen il gıda, tarım ve hayvancılık müdürlüğünü, ğ) İthalatçı: Bu Yönetmelik kapsamındaki ürünleri ithal etmek isteyen gerçek kişi, tüzel kişi veya temsilcilerini, h) Kanun: 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununu, ı) Kimlik kontrolü: Sevkiyata ilişkin sertifikaların veya diğer belgelerin ürünün etiketi ve içeriği ile ilgili uygunluğunun kontrolünü, i) Onaylı tesis: İhracatçı ülkeden ülkemize ithalat yapmak üzere Bakanlıkça onaylanmış üretim tesisini, j) Ön bildirim: Bu Yönetmelik kapsamındaki ürünlerin resmi kontrolleri öncesinde ithal edilecek ürüne ait bilgileri içeren ithalatçı tarafından resmi kontrolün gerçekleşeceği sınır kontrol noktası veya il müdürlüğüne yapılan beyanı, k) Resmi kontrol: kontrol görevlilerinin, verilen yetki çerçevesinde gerçekleştirdikleri izleme, gözetim, denetim, muayene, karantina, numune alma, analiz ve benzeri kontrollerine yönelik belge, kimlik ve fiziksel kontrolü, l) Sınır kontrol noktası: Sınır gümrük kapılarında yer alan gümrüklü yer ve sahalarda bu Yönetmelik kapsamındaki ürünlerin ülkeye girişinde kontrollerinin yapıldığı yeri, m) Sertifika: Bu Yönetmelik kapsamındaki ürünlerin gıda ve yem mevzuatı açısından uygun olduğunu ve güvenilirliğini gösteren belgeyi, ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Ön Bildirim ve Kontrole İlişkin Hükümler Ön bildirim ve belge kontrolü MADDE 5 – (1) İthalatçı sınır kontrol noktası veya il müdürlüğüne müracaat ederek ön bildirim formu doldurmak amacıyla elektronik ortama giriş için kullanıcı adı ve şifre bilgilerini alır. (2) Bu Yönetmelik kapsamındaki ürünlerin ithalatı öncesinde ithalatçı EK-1 Bitkisel Gıda, Yem ve Gıda ile Temas Eden Madde ve Malzemeye Ait Ön Bildirim Formu’nu elektronik ortamda doldurularak sınır kontrol noktası veya il müdürlüğüne ön bildirimde bulunulur. Ön bildirim ekinde ürüne ait sertifika, etiket, bileşen listesi ve ürün özelliğine göre Bakanlıkça belirlenecek özel belgelerin elektronik nüshaları yer alır. Bitki sağlık sertifikası ile ithal edilecek olan ürünler için bitki sağlık sertifikasının elektronik nüshasının ve tek bileşenden oluşan ürünler için bileşen listesinin ön bildirim formuna eklenme zorunluluğu yoktur. (3) Ön bildirim ve ekindeki belgeler sınır kontrol noktası veya il müdürlüğünce iki iş günü içerisinde incelenir. İnceleme sonucunda; a) Ön bildirimde sunulan bilgi ve belgelerin mevzuata uygun olmaması durumunda ithalatçıya uygunsuzluk hakkında bilgi verilir. b) Ön bildirimde sunulan bilgi ve belgelerin mevzuata uygun olması durumunda, sınır kontrol noktası veya il müdürlüğü, ithalatçıya ürünlerin kimlik ve fiziksel kontrolünün başlatılacağı tarih hakkında bilgi verir. Bu tarih bitki sağlığı kontrolüne tabi ürünler için ürünün geliş tarihinden itibaren, diğer ürünler için kontrolün talep edildiği tarihten itibaren en geç üç iş günü içerisinde olmak zorundadır. (4) İthalatçı her bir resmi kontrol öncesinde ön bildirim formu doldurarak başvuru yapmak zorundadır. (5) İthalatçı ön bildirimde yapılan beyanların ve resmi kontroller için sunduğu belgelerin doğruluğundan sorumludur. (6) Elektronik imza taşıyan belgeler asıl belge olarak değerlendirilir. Kimlik ve fiziksel kontrol MADDE 6 – (1) Sınır kontrol noktası veya il müdürlüğü tarafından kontrol için belirlenen tarihte ithalatçının ön bildirim formu ve ekindeki belgelerin asılları ile sınır kontrol noktası veya il müdürlüğüne müracaat etmesi zorunludur. İthalatçının başvuru yapmaması veya belgelerin aslını getirmemesi durumunda ön bildirim iptal edilir. (2) Ön bildirimde elektronik olarak sunulan belgeler ile asıl belgelerin uyuşmaması durumunda ilgili gümrük idaresine uygunsuzluk yazısı yazılır. İthalatçıya uygunsuzluk hakkında bilgi verilir. (3) Bitki sağlığı kontrolüne tabi ürünlerin ithalatına, bitki sağlığı kontrolleri ile gıda ve yem güvenilirliği kontrollerinin sonuçlarının uygun olması halinde izin verilir. (4) Resmi kontroller, gümrük beyannamesinin tescil işlemi öncesinde veya gümrük yükümlülüğü sona erdikten sonra serbest dolaşıma girmeden önce geçici depolama yeri veya antrepolarda yapılır. Bu kontrollerin teknik açıdan mümkün olan en kısa süre içerisinde tamamlanması esastır. (5) İthal edilmek istenen ürünün mevzuata uygunluğu yapılacak resmi kontrol ile belirlenir. (6) İthal edilecek olan ürünlerde uygulanacak analiz sıklıkları risk esasına göre Bakanlıkça belirlenir. (7) Fiziksel kontrol aşamasında istenecek analizlerde öncelikle gıda ve yem güvenilirliğine esas, insan veya hayvan sağlığı açısından tehlike oluşturabilecek hususlar göz önünde bulundurulur. (8) Bu Yönetmelik kapsamında ithal edilecek ürünlerin özelliğine göre mevzuata uygun olarak numune alınır. Numune alma tutanağı doldurulur. Numuneler Bakanlıkça belirlenen laboratuvarlara gönderilir. (9) Bakanlık resmi kontroller sonucu mevzuata uygun bulunmayan ürünlerin sahibinin bilgisi dâhilinde, özel işleme tâbi tutulmasına, esas kullanım amacı dışında başka bir amaçla kullanılmasına, geri gönderilmesine veya imha edilmesine izin verebilir. (10) Yapılan resmi kontroller sonucunda uygun bulunan ürünlerin uygunluk yazıları ithalatçıya, uygun bulunmayan ürünlerin uygunsuzluk yazıları gümrük idaresine ve keyfiyeti ithalatçıya bildirilir. Bu bildirim elektronik olarak yapılabilir. Kontrole ilişkin esaslar MADDE 7 – (1) Bu Yönetmelik kapsamındaki resmi kontrollerde Türk gıda mevzuatı ve yem mevzuatı hükümleri uygulanır. İthal edilecek ürün ile ilgili Türk gıda ve yem mevzuatında hüküm bulunmaması durumunda, Kodeks Alimentarius ve AB mevzuatı gibi uluslararası mevzuat, uluslararası mevzuatın bulunmadığı, fakat sadece üretici ülkenin mevzuatının bulunduğu ürünlerde üretici ülke mevzuatı esas alınır. (2) Dahilde işleme rejimi kapsamında ithal edilmek istenen ürünlere ait dahilde işleme izin belgesi üzerinde eşdeğer eşya kullanılamayacağına dair ibare olması durumunda, bu ürünlerin yalnızca belge kontrolü ve kimlik kontrolü yapılır. Bu ibareyi taşımayan dahilde işleme izin belgeleri resmi kontrollerde dikkate alınmaz. (3) Geçici olarak depolanan ancak serbest dolaşıma girmeyecek olan ürünlerin gıda ve yem güvenilirliği kontrolleri yapılmaz. (4) İthalat aşamasındaki kontrol işlemleri, il müdürlüklerince veya sınır kontrol noktalarında yapılır. Ürün grupları itibariyle yetki verilen il müdürlükleri ve sınır kontrol noktaları Bakanlıkça belirlenir ve Genel Müdürlük internet sitesinde ilan edilir. (5) İthalatçı uygun resmi kontrol ve numune alma şartlarını hazırlamaktan sorumludur. Numunenin usulüne uygun alınmadığına dair yapılacak itirazlar numune alım aşamasında yapılır. Numune alımı tamamlandıktan sonra numunenin usulüne uygun alınmadığına dair yapılacak itirazlar kabul edilmez. (6) Bu Yönetmelik kapsamındaki ürünlerin resmi kontrolleri, Kanunun EK-2 sayılı listesine uygun olarak kontrol görevlisi tarafından gerçekleştirilir. Gerekli durumlarda birden fazla kontrol görevlisi görevlendirilebilir. (7) Bu Yönetmelik kapsamındaki ürünlerin resmi kontrollerine ilişkin tüm masraflar ve ulaşım ithalatçı tarafından karşılanır. Özel işleme tabi tutma MADDE 8 – (1) İthali söz konusu ürünün Türk gıda ve yem mevzuatına uygun olmaması durumunda ithalatçı talebi doğrultusunda ürün özel işleme tabi tutulabilir. Özel işleme tabi tutulabilecek ürünler ve yapılacak işlemler Bakanlıkça belirlenir. Özel işleme tabi tutma işlemleri, insan, bitki ve hayvan sağlığı ile çevre için doğrudan ya da dolaylı herhangi bir olumsuz etkiye sahip olmayacak şekilde uygulanır. (2) Özel işleme tabi tutulan üründen yeniden numune alınır, ilk numune analiz sonuçları dikkate alınmaksızın, risk teşkil edebilecek kriterler göz önünde bulundurularak laboratuvarda muayene ve analiz yaptırılır. Analiz sonuçlarına göre değerlendirme yapılır. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Sertifika, Diğer Belge ve Etiketler Sertifikalar MADDE 9 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında ithal edilecek olan ürünlerde sertifika aranır. Sertifikaların ürünün menşe veya yükleneceği ülkenin yetkili makamları tarafından onaylanmış olması zorunludur. (2) Sertifikada ürünün adı, menşei, üreticisi veya ihracatçısı, onaylayan kişinin adı ve imzası yer almalıdır. (3) Sertifikalar üretici ve ürünü garanti edecek şekilde global olarak düzenlenmiş olabilir. Global sertifikalar geçerlilik süresi içerisinde yapılacak diğer ön bildirimler için kabul edilir. (4) İhracatçı ülkelerle yapılacak protokol veya mutabakat sonrasında elektronik sertifikalar kabul edilir. (5) Bitki sağlığı kontrolüne tabi ürünlerde sertifika aranmaz, bitki sağlığı kontrolü sonucunda düzenlenen uygunluk yazısı aranır. Bitki sağlığı kontrolüne tabi olmayan ancak menşe veya yükleneceği ülkede sertifika düzenlenmeyen bitki ve bitkisel ürünler için bitki sağlık sertifikası, sertifika yerine kabul edilir. Bitki sağlık sertifikası ile ithal edilecek ürünlerde parti numarası aranmaz. (6) Gıda ile temas eden madde ve malzemelerde sertifika getirilememesi durumunda menşe ülkeden ürünün gıda ile temasa uygun üretildiğini gösteren firma beyanı sertifika yerine kabul edilir. Firma beyanında ürünün parti numarası ve miktarı belirtilmek zorundadır. (7) Sertifikaların geçerlilik süresi sertifikada belirtilen süre kadardır. Sertifika üzerinde geçerlilik süresi belirtilmediği takdirde, bu süre ürünün son tüketim tarihini aşmamak üzere, sertifikanın düzenlendiği tarihten itibaren oniki aydır. Resmi kontrollerde belge kontrolünün yapıldığı tarihte sertifikanın geçerlilik süresinin dolmamış olması şarttır. Diğer belgeler MADDE 10 – (1) Menşe ve/veya çıkış ülkesinde salgın hastalık, dioksin, radyasyon ve diğer risklerin ortaya çıkması halinde ilave belgeler ile ürün özelliğine göre istenecek ek belgeler Bakanlık tarafından belirlenir ve Genel Müdürlük internet sitesinde ilan edilir. İzlenebilirlik MADDE 11 – (1) İthalatçı ithal ettiği ürünle ilgili izlenebilirliği sağlamak, yurt içinde satış ve dağıtımı ile ilgili bilgi ve belgeleri bulundurmak, istenildiğinde Bakanlığa ibraz etmek zorundadır. Risk analizi MADDE 12 – (1) Bakanlıkça belirlenecek bitki ve bitkisel ürünlerin ithalatı öncesinde ihracatçı ülkeden zararlı risk analizi sonuçları istenir. Zararlı risk analizi istenecek ürünler Genel Müdürlük internet sitesinde yayımlanır. Zararlı risk analizi yapılmamış ürünler için ön bildirim yapılamaz. (2) Bakanlık, önceki yılın denetim sonuçları, tüketici şikayetleri, uluslararası ya da diğer ülkelerden alınan bildirimler doğrultusunda risk analizi yaparak artırılmış ya da azaltılmış tedbirler alabilir, analiz sıklıkları belirleyebilir. Etiket MADDE 13 – (1) Dökme olarak ambalajsız getirilen veya doğrudan tüketiciye sunulmayan gıda ve yem için etiket aranmaz. (2) Piyasaya arz edilmek üzere ithal edilecek gıdaların, gıda ile temas eden madde ve malzemelerin Türk Gıda Kodeksine, yemlerin ise yem mevzuatına uygun olarak etiketlenmiş olmaları şartıyla ithaline izin verilir. (3) İthalatçının, hammadde olarak ithal edeceği ürünü kendi üretiminde kullanacağını ve piyasaya arz etmeyeceğini beyan etmesi durumunda bu ürünlerde Türkçe etiket aranmaz. (4) Ürün üzerinde Türkçe etiketin yanı sıra farklı dillerde etiket bilgileri olması durumunda etiketteki bu bilgilerin Türk gıda ve yem mevzuatında yer alan tüm etiket bilgilerini içermesi gerekmez. Ancak etikette bulunan resim, şekil ve beyan gibi bilgiler Türk gıda ve yem mevzuatına aykırı olamaz. (5) Kimlik kontrolü sonucu ürün etiketinin mevzuata veya ön bildirimdeki beyana uygun olmaması durumunda ithalatçının etiketlerini ön bildirimdeki beyana uygun şekilde düzeltmesine izin verilir. Etiketlerin düzeltilmesini müteakip tekrar ön bildirim yapılarak müracaat edilir. Birden fazla firmaya ait ürünler MADDE 14 – (1) Birden fazla firmaya ait olsa bile dökme olarak gelen menşei, sertifikası aynı olan, aynı gemi, ambar, tank, depo, konteynır ve silo gibi araçlarda bulunan ürünler tek bir parti kabul edilir. Partiyi temsil edecek şekilde kontroller yapılır. Kontrol sonucunun uygun olması durumunda kırkbeş gün süreyle bu ürün için ön bildirimde bulunulmuş olan tüm ithalat başvuruları için bu sonuç uygulanır. Kontrol sonucunun uygun olmaması durumunda tüm parti için 6 ncı maddenin dokuzuncu fıkrasında yer alan hükümler uygulanır. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler Gümrük giriş kapıları MADDE 15 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında ithal edilecek ürünlerin ithal edileceği gümrük giriş kapıları Gümrük ve Ticaret Bakanlığı ile birlikte Bakanlıkça belirlenir ve ilan edilir. Onaylı tesis listesi MADDE 16 – (1) Bakanlık ihracatçı ülkelerin resmi denetim birimleri, denetim sistemleri, üretim alanları ve tesislerinde inceleme yaparak onaylı tesis listesi oluşturabilir. Onaylı tesislerden yapılacak resmi kontrollerde azaltılmış analiz sıklığı uygulanır. Organik ürünler ve GDO’lu ürünler MADDE 17 – (1) Bu Yönetmelik kapsamındaki ürünlerin resmi kontrollerinde Türk gıda ve yem mevzuatı hükümleri yanında organik ürünler ve GDO’lu ürünler ile ilgili mevzuat çerçevesinde işlemler yürütülür. Onaylanmış kontrol belgeleri GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yayımından önce kontrol belgesi alınmış ürünler için yapılacak ön bildirimlere, onaylanmış kontrol belgeleri eklenir. Yürürlük MADDE 18 – (1) Bu Yönetmelik 1/1/2012 tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 19 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı yürütür. Eki için tıklayınız.

HAYVAN VE ÜRÜNLERİN ÜLKEYE GİRİŞİNDE ÖN BİLDİRİM VE VETERİNER KONTROLLERİNE DAİR YÖNETMELİK

BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; veteriner kontrollerine tabi olan hayvan ve ürünlerin ülkeye girişinde, sevkiyattan sorumlu kişi veya ithalatçının sevkiyatın ülkeye varışından önce yapması gereken bildirime, veteriner kontrollerine ve veteriner giriş belgesinin düzenlenmesine ilişkin usul ve esasları belirlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, veteriner kontrollerine tabi olan hayvan ve ürünlerin ülkeye girişinde, ön bildirim, veteriner kontrolleri, veteriner giriş belgesinin düzenlenmesi, gümrük kontrolü altında olan hayvanlar ile veteriner onayını almış ancak halen gümrük gözetimi altında olan ürün sevkiyatlarında uygulanacak işlemler, yolcu beraberinde gelen veya özel kişilere küçük sevkiyatlar halinde gönderilen ürünlere ilişkin özel kurallar, kontrollerden sorumlu yetkili kurumlar arasında koordinasyon, veri tabanlarına erişim ve elektronik sertifikasyonun kullanımına ilişkin düzenlemeleri kapsar. Dayanak MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik; a) 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununun 34 üncü maddesine dayanılarak, b) Avrupa Birliğine Üçüncü Ülkelerden Gelen Hayvanların Bildirimi için Belge Sunulması ve Veteriner Kontrollerine İlişkin 282/2004/EC sayılı Komisyon Yönetmeliği ve Üçüncü Ülkelerden İthal Edilen Ürünlerde Sınır Kontrol Noktalarında Yürütülecek Veteriner Kontrollerine İlişkin 136/2004/EC sayılı Komisyon Yönetmeliğine paralel olarak, hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 – (1) İkinci fıkrada yer alan tanımlara ilave olarak 5996 sayılı Kanunun 3 üncü maddesindeki tanımlar da geçerlidir. (2) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında; a) Bakanlık: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığını, b) Belge kontrolü: Veteriner sağlık sertifikası ve sevkiyata eşlik eden diğer belgelerin kontrolünü, c) Fiziksel kontrol: Paketleme ve sıcaklık kontrolleri ile numune alma ve laboratuvar testlerini de içerebilen sevkiyat üzerinde yapılan kontrolü, ç) İthalatçı: Türkiye’ye ithalat için hayvanlardan ve ürünlerden sorumlu gerçek veya tüzel kişiyi, d) Kimlik kontrolü: Veteriner sağlık sertifikası ve mevzuatın belirlediği sevkiyata eşlik eden diğer belgelerde beyan edilen bilgilerle sevkiyatın birbirini tutup tutmadığını anlamak amacıyla görsel olarak yapılan kontrolü, e) Merkezi yetkili makam: Gıda ve Kontrol Genel Müdürlüğünü, f) Sevkiyat: Aynı tipten olan, aynı veteriner sağlık sertifikası veya ilgili mevzuatın öngördüğü başka bir belgenin eşlik ettiği, aynı nakliye vasıtaları ile taşınan ve aynı yabancı ülkeden/bölgeden gelen bir miktar ürünü, g) Sevkiyattan sorumlu kişi: Gümrük mevzuatı uyarınca, sevkiyat ile ilgili gümrük mevzuatının kapsadığı çeşitli durumların gelişiminden sorumlu gerçek veya tüzel kişi ve bu kişinin bu Yönetmelik ile belirlenen kontrolleri ve/veya formaliteleri izleme sorumluluğunu üstlenen temsilcisini, ğ) Veteriner giriş belgesi: Bu Yönetmeliğin Ek–1 ve Ek–2’sinde örnekleri verilen belgeleri, h) Veteriner kontrolü: Veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğünde, merkezi yetkili makam tarafından yetkilendirilen ilgili personelin, hayvan ve insan sağlığını doğrudan veya dolaylı olarak korumak amacıyla veteriner sınır kontrol noktalarında yürütülen belge, kimlik ve fiziksel kontrolleri kapsayan her türlü resmi kontrolü, ı) Veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğü: Merkezi yetkili makam tarafından yetkilendirilmiş olan, hayvan, hayvansal ürünler ve hayvan hastalığı bulaştırma riski olan sap, saman gibi bitkisel ürünlerin ülkeye girişinde veteriner kontrollerinin yürütüldüğü gümrüklü saha içindeki doğrudan merkeze bağlı birimi, ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Ön Bildirim ve Veteriner Kontrolleri Hayvan ve ürünlerin girişinde veteriner giriş belgesi kullanılarak ön bildirim MADDE 5 – (1) Veteriner kontrollerine tabi olan hayvan ve ürünlerin girişinde, sevkiyattan sorumlu kişi veya ithalatçı, hayvanlar için ülkeye tahmini varış zamanından en az bir iş günü öncesinde, ürünler için ülkeye varışından önce veteriner kontrollerinden sorumlu olan veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğüne söz konusu giriş ile ilgili bildirim yapmakla yükümlüdür. Ön bildirim, bu Yönetmeliğin Ek–1 ve Ek–2’sinde örnekleri verilen veteriner giriş belgeleri kullanılarak yapılır. (2) Veteriner giriş belgesi, ulusal mevzuatta belirtilen sertifikasyona ilişkin genel kurallara uygun olarak düzenlenir. (3) Veteriner giriş belgesi bir orijinal ve en az iki kopya olarak düzenlenir. Sevkiyattan sorumlu kişi veya ithalatçı, veteriner giriş belgesinin 1 inci bölümünü doldurur ve veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğüne iletir. (4) Birinci ve üçüncü fıkra hükümleri saklı kalmak kaydıyla, veteriner giriş belgesinde yer alan bilgiler, sevkiyatla ilgili yetkili makamların anlaşmasıyla, telekomünikasyon veya diğer elektronik veri aktarımı sistemleri yoluyla ön bildirime konu olabilir. Bu durumda, elektronik biçimde sağlanan bilgiler, model veteriner giriş belgesinin 1 inci bölümünde gerekli olan bilgiler ile tamamen aynı olmalıdır. Veteriner kontrolleri MADDE 6 – (1) Hayvanların veteriner kontrolleri ve laboratuvar analizleri Bakanlığın belirleyeceği usul ve esaslara göre yürütülür. (2) Ürünlerin Ülkeye Girişinde Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmelikte belirtilen belge kontrolleri bu Yönetmeliğin Ek-3’ünde belirtilen kurallara uygun olarak yürütülür. (3) Ürünlerin Ülkeye Girişinde Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmelikte belirtilen laboratuvar kontrolleri ve resmi numunelerin analizleri bu Yönetmeliğin Ek-4’ünde belirtilen kurallara uygun olarak yürütülür. (4) Ülkeye Giriş Yapan Canlı Hayvanlarda Yürütülecek Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmeliğin veteriner kontrollerini düzenleyen maddesinde ve Ürünlerin Ülkeye Girişinde Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmeliğin veteriner kontrollerini düzenleyen maddesinde belirtilen veteriner kontrollerini takiben, veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğünde kontrolleri yürüten resmi veteriner hekim, veteriner giriş belgesinin 2 nci bölümünü kontrollerin sonucuna göre doldurur ve imzalar. Hayvanlar için, sevkiyatın reddedilmesi durumunda, veteriner giriş belgesinin 3 üncü bölümünde yer alan “Geri gönderme bilgileri” kısmı zaman geçmeden doldurulur ve yazılı veya elektronik ortamda merkezi yetkili makama ve diğer veteriner sınır kontrol noktası müdürlüklerine acilen gönderilir. (5) Veteriner giriş belgesinin 1 ve 2 nci bölümleri eksiksiz olarak doldurulur ve imzalanır. (6) Resmi veteriner hekim, sevkiyattan sorumlu kişi veya ithalatçı, sevkiyat hakkında verilen kararı, veteriner giriş belgesinin orijinalini sunmak veya elektronik olarak göndermek suretiyle gümrük idarelerine bildirir. (7) Orijinal veteriner giriş belgesi, gümrük işlemleri bitirildikten sonra, belgede belirtilen ilk varış yerine kadar sevkiyata eşlik eder. (8) Veteriner giriş belgesinin bir kopyası veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğündeki resmi veteriner hekim tarafından saklanır. (9) Veteriner giriş belgesinin ve veteriner sağlık sertifikasının bir kopyası, sevkiyattan sorumlu kişi veya ithalatçıya verilir. (10) Veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğündeki resmi veteriner hekim tarafından, veteriner giriş belgesinin kopyası, ihracatçı ülke tarafından düzenlenen ve sevkiyata eşlik eden veteriner sağlık sertifikası ve belgelerin orijinali üç sene saklanır. Bununla birlikte; transit geçişte veya aktarmada son varış yeri ülkemiz dışı olan hayvanlar için, gelişte hayvanlara eşlik eden orijinal veteriner belgeleri seyahatleri süresince hayvanlara eşlik eder ve sadece kopyaları veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğünde saklanır. Transit geçişte veya Ürünlerin Ülkeye Girişinde Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmeliğin serbest bölgelere veya gümrük antrepolarına ürünlerin girişi ve çıkışını düzenleyen maddesine veya gemi kumanyacılığını düzenleyen maddesine göre onaylanmış antrepolarda depolanmada son varış yeri ülkemiz dışı olan ürünlerin sevkiyatları için, gelişte sevkiyatlara eşlik eden orijinal veteriner belgeleri seyahatleri süresince sevkiyatlara eşlik eder ve sadece kopyaları veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğünde saklanır. Gümrük kontrolü altında olan hayvanlara uygulanacak işlemler MADDE 7 – (1) Ülkeye Giriş Yapan Canlı Hayvanlarda Yürütülecek Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmeliğin veteriner kontrollerini düzenleyen maddesine göre ülkeye giriş yapan kimlik ve/veya fiziksel kontrollerden geçirilmesi zorunlu olmayan hayvanlar ile ilgili olarak; belge kontrollerinin uygun olması şartıyla giriş veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğündeki resmi veteriner hekim, varış yerinde bulunan veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğündeki resmi veteriner hekime sevkiyat ile ilgili bilgileri elektronik olarak zaman geçmeden haber verir. Varış yerinde bulunan veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğündeki resmi veteriner hekim, hayvanların ithalat onayı ile ilgili kararı içeren veteriner giriş belgesini düzenler. Sevkiyatın, fiili ithalatın yapılacağı veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğüne gelmemesi veya nicelik ve nitelik olarak bir uygunsuzluk tespit edilmesi halinde, fiili ithalatının yapılacağı veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğündeki resmi veteriner hekim veteriner giriş belgesinin 3 üncü bölümünü doldurur. (2) Hayvanların ülkemiz toprakları üzerinden transit geçmesi durumunda, ithalatçı veya sevkiyattan sorumlu kişi, çıkış veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğündeki resmi veteriner hekime sevkiyat hakkında tüm bilgileri sunmak zorundadır. Çıkış veteriner sınır kontrol noktası müdürlüklerindeki resmi veteriner hekim, veteriner giriş belgesinin 3 üncü bölümünü doldurur ve zaman geçirmeden sevkiyatın giriş yaptığı veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğüne haber verir. Veteriner onayını almış ancak halen gümrük gözetimi altında olan ürün sevkiyatlarında uygulanacak işlemler MADDE 8 – (1) Veteriner onayı almış ancak halen gümrük gözetimi altında olan ve daha sonra piyasaya sunulacak ürünlerde ikinci, üçüncü ve dördüncü fıkralar uygulanır. (2) Orijinal veteriner giriş belgesi, sevkiyattan sorumlu kişi tarafından gümrük işlemlerinin bitirilmesi talep edilene kadar gümrük gözetimi altında bulunan sevkiyata eşlik eder. (3) İlk gümrük işlemlerinin bitirilmesi için sevkiyattan sorumlu kişi, sevkiyatın bulunduğu ilgili gümrük idaresine veteriner giriş belgesinin orijinalini sunar. Bu işlem Bakanlık onayına tabi olarak elektronik olarak da yapılabilir. (4) Üçüncü fıkrada belirtilen gümrük işlemlerinin bitirilmesi talep edildiğinde işletmeden sorumlu işletmeci: a) Sevkiyata eşlik eden veteriner giriş belgesinin bir kopyasını saklar. b) Sevkiyatın teslim alınma tarihinin kaydını tutar. c) Gümrük işlemlerinin bitirilme tarihinin veya eğer sevkiyat 9 uncu maddede belirtildiği gibi parçalara bölünürse gümrük işlemlerinin bitirilme tarihlerinin kaydını tutar. Gümrük gözetimi altında parçalara bölünen ürün sevkiyatlarına uygulanacak işlemler MADDE 9 – (1) 8 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen sevkiyat parçalara bölünürse, veteriner giriş belgesinin orijinali, ilgili gümrük idaresine sunulur. Veteriner giriş belgesinin bir kopyası sevkiyatın bölündüğü işletmede kalır. (2) Birinci fıkrada belirtilen işletmeden sorumlu veteriner sınır kontrol noktası müdürlüğü, her bir sevkiyata eşlik etmek üzere orijinal veteriner giriş belgesinin bir fotokopisini değişen miktar veya ağırlığı belirterek düzenler. (3) Sevkiyatın bölündüğü işletmeden sorumlu işletmeci, sevkiyatın diğer bölümlerinin izlenebilirliğini sağlamak için kayıtları tutar. (4) Kayıtlar ve veteriner giriş belgesinin kopyaları 3 yıl boyunca saklanır. Yolcu beraberinde gelen veya özel kişilere küçük sevkiyatlar halinde gönderilen ürünlere ilişkin kurallar MADDE 10 – (1) Yolcu beraberinde gelen veya özel kişilere küçük sevkiyatlar halinde gönderilen hayvansal ürün miktarları ve ayrıntılı kurallar Bakanlıkça belirlenir. Belirli bitkisel ürünlerde veteriner kontrolleri MADDE 11 – (1) Sap ve saman, 6 ncı maddenin ikinci fıkrasında belirtilen belge kontrolleri ve gerektiğinde 6 ncı maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen laboratuvar kontrolleri ile Ürünlerin Ülkeye Girişinde Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmeliğin Ek-1’inde belirtilen diğer fiziksel kontrollere tabi tutulur. (2) Bu Yönetmeliğin şartları, özellikle menşeleri ve sonraki varış yerleri dikkate alınarak enfeksiyöz veya bulaşıcı hayvan hastalıklarını yayma riski bulunan tüm sap ve samana uygulanır. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Kontrollerden Sorumlu Yetkili Kurumlar Arasında Koordinasyon, Veri Tabanlarına Erişim ve Bilgi Teknolojisi Sistemlerinin Entegrasyonu, Elektronik Sertifikasyonun Kullanımı Kontrollerden sorumlu yetkili kurumlar arasında koordinasyon MADDE 12 – (1) Ülkeye giriş yapan tüm hayvan ve hayvansal ürünlerin veteriner kontrolünden geçmesini sağlamak amacıyla, Bakanlık ve resmi veteriner hekimler, hayvan ve hayvansal ürünlere ilişkin tüm ilgili bilgilerin paylaşımı konusunda, kontrollerden sorumlu diğer ilgili kurumlar ile koordinasyon sağlar. Bu bilgiler özellikle aşağıdaki hususları kapsar: a) Gümrük idarelerine verilecek bilgiler, b) Gemi, tren veya uçak manifestolarına ilişkin bilgiler, c) Karayolu, demiryolu, liman veya havalimanı ticari operatörlerine verilecek bilgiler. Veri tabanlarına erişim ve bilgi teknolojisi sistemlerinin entegrasyonu MADDE 13 – (1) 12 nci maddenin uygulanması amacıyla, Bakanlık ve gümrük idareleri veri tabanları veya bununla ilgili kısımlarını karşılıklı erişime açar. (2) Uygun veri güvenliğine tabi olarak, bilgi akışını hızlandırmak amacıyla, Bakanlığın kullandığı bilgi teknolojileri sistemi mümkün olduğunca ve gerektiğinde gümrük idareleri ve diğer ticari operatörlere entegre olmalıdır. Elektronik sertifikasyonun kullanımı MADDE 14 – (1) Bakanlığın uygun görmesi halinde, bu Yönetmelikte tanımlanan çeşitli durumlarda belirlendiği gibi, veteriner giriş belgesinin oluşturulması, kullanımı, aktarımı ve depolanması elektronik olarak yapılabilir. Bilgiler, yetkili kurumlar arasında bilgi değişim sistemi yoluyla aktarılır. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler Geçiş hükümleri GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Veteriner kontrolleri, ülkeye girişte veteriner sınır kontrol noktası müdürlüklerinin bulunmadığı yerlerde, yeterli veteriner sınır kontrol noktası müdürlükleri kuruluncaya kadar, Gümrük ve Ticaret Bakanlığı ile birlikte belirlenen gümrük giriş kapılarında Bakanlıkça yetkilendirilen il müdürlükleri tarafından yürütülür. Yürürlük MADDE 15 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 16 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı yürütür. Ekleri için tıklayınız.

HAYVANSAL GIDALARIN RESMİ KONTROLLERİNE İLİŞKİN ÖZEL KURALLARI BELİRLEYEN YÖNETMELİK

BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, gıda hijyeni, halk sağlığı, hayvan sağlığı ve hayvan refahı kuralları gözetilerek Gıda ve Yemin Resmi Kontrollerine Dair Yönetmelik hükümlerine ilave olarak hayvansal gıdaların resmi kontrol esaslarını belirlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik sadece Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinin uygulandığı faaliyetlere ve ilgililere uygulanacak resmi kontrollere ilişkin usul ve esasları kapsar. Dayanak MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununun 31 inci maddesine dayanılarak, (2) 854/2004/EC sayılı Hayvansal Gıdaların Resmi Kontrollerine İlişkin Avrupa Parlamentosu ve Konsey Tüzüğü hükümlerine paralel olarak, hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 – (1) 5996 sayılı Kanunun 3 üncü maddesindeki ve Gıda Hijyeni Yönetmeliği, Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliği, Gıda ve Yemin Resmi Kontrollerine Dair Yönetmelik ve Gıda İşletmelerinin Kayıt ve Onay İşlemlerine Dair Yönetmelikte yer alan tanımlara ilave olarak bu Yönetmelikte geçen; a) Aralıklı kesim veya av hayvanı işleme faaliyetlerini yürüten işletme: Bakanlık tarafından risk analizi esasına dayalı olarak belirlenen, özellikle kesim veya av hayvanı işleme faaliyetlerinin tüm çalışma günü boyunca veya haftanın birbirini takip eden çalışma günleri boyunca yapılmadığı kesimhane veya av hayvanı işleme tesisini, b) Resmi yardımcı: Bu Yönetmelik uyarınca, gerekli faaliyetleri yerine getirebilecek özelliklere sahip olan, Bakanlık tarafından yetki verilen ve resmi veteriner hekimin otoritesi ve sorumluluğu altında çalışan kişiyi, c) Spesifik risk materyali: TSE’lerin önlenmesi, kontrolü ve ortadan kaldırılması için Bakanlıkça belirlenen hayvan, organ, doku gibi maddeleri, ç) Trimleme: Karkasın veya etin insan gıdası olarak tüketilmeyecek olan tendon, lenf yumrusu, fascia, ligamentve benzeri kısımlarının ayrılması işlemi, d) TSE: Hayvanlarda görülen tüm nakledilebilir süngerimsi beyin hastalıklarını, ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM İşletmelerin Onaylanması İşletmelerin onaylanması MADDE 5 – (1) Bakanlık, Gıda İşletmelerinin Kayıt ve Onay İşlemlerine Dair Yönetmelik kapsamındaki hayvansal gıda üreten işletmeleri bu Yönetmelik hükümlerini de dikkate alarak onaylar. (2) Ülkemiz bayrağı taşıyan dondurucu üniteye sahip gemiler ile fabrika gemilerinin denetimleri 11 inci bölümde yer alan hükümlere uygun olarak yapılır. (3) Bakanlık; a) Resmi kontrolleri işletmelerin onay gerekliliklerini dikkate alarak yürütür. Bakanlık, denetim esnasında işletmede ciddi eksiklikler tespit ederse veya işletmede üretimi tekrar tekrar durdurmak zorunda kalırsa ve gıda işletmecisinin sonraki üretimine ilişkin yeterli garantiyi sağlamadığını tespit ederse, işletmenin onayını iptal eder, ancak eksikliklerin makul bir süre içerisinde giderileceğine dair gıda işletmecisinin verdiği garantiyi uygun görmesi durumunda, işletmenin onayını askıya alır. b) Toptan satış yerleri söz konusu olduğunda, belirli birimler veya birim grupları için onayı askıya alabilir veya iptal edebilir. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Hayvansal Gıdaların Resmi Kontrolleri Hayvansal gıdaların resmi kontrollerine yönelik genel ilkeler MADDE 6 – (1) Gıda işletmecisi, resmi kontrollerin etkili bir şekilde gerçekleştirilmesini teminen kontrol görevlisine her türlü yardımı sağlar. Gıda işletmecisi: a) Tüm binalara, tesislere, işletmelere veya diğer birimlere giriş imkanı verir. b) İlgili mevzuat uyarınca gerekli olan veya durumun değerlendirilebilmesi için Bakanlık tarafından gerekli görülen belgeleri ve kayıtları sağlar. (2) Bakanlık, gıda işletmecisinin aşağıdaki yönetmeliklerle belirlenen şartlara uygunluğunu doğrulamak amacıyla resmi kontrolleri yürütür: a) Gıda Hijyeni Yönetmeliği. b) Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliği. (3) Birinci fıkrada belirtilen resmi kontroller aşağıdaki hususları kapsar: a) İyi hijyen uygulamaları ile tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları/HACCP ilkelerine dayalı prosedürlerin tetkikleri, b) 7, 29, 32 ve 36 ncı maddelerde belirtilen resmi kontroller, c) Bu Yönetmelikte belirtilen özel tetkik görevleri. (4) İyi hijyen uygulamalarına yönelik tetkikler, gıda işletmecisinin en azından aşağıdaki konulara ilişkin prosedürleri sürekli ve doğru bir şekilde uyguladığını doğrular. a) Gıda zinciri bilgilerine ilişkin kontroller. b) Tesis ve ekipmanın tasarımı ve bakımı. c) Çalışma öncesinde, sırasında ve sonrasında hijyen. ç) Kişisel hijyen. d) Hijyen ve çalışma prosedürlerine ilişkin eğitim. e) Haşere ve kemirgen kontrolü. f) Su kalitesi. g) Sıcaklık kontrolü. ğ) Gıdaların ve eşlik eden belgelerin işletmeye giriş ve çıkışlarındaki kontroller. (5) Tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları/HACCP ilkelerine dayalı prosedürlerin tetkikleri, gıda işletmecisinin söz konusu prosedürleri, Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinin 9 uncu maddesinde belirtilen garantilerin sağlanmasını dikkate alarak, sürekli ve doğru bir şekilde uygulandığını doğrular. Bu tetkiklerde, uygulanan prosedürlerin hayvansal gıdalar için aşağıdaki hususları garanti altına alıp almadığı kontrol edilir: a) Mikrobiyolojik kriterlere ilişkin mevzuata uyum. b) Kalıntılar, bulaşanlar ve kullanımına müsaade edilmeyen maddelere ilişkin mevzuata uyum. c) Yabancı maddeler gibi fiziksel tehlikeleri içermediği. (6) Gıda işletmecisi, Gıda Hijyeni Yönetmeliğinin 22 nci maddesi gereği, kendi özel prosedürlerini oluşturmak yerine tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları/HACCP ilkelerine dayalı prensiplerin uygulanmasına yönelik iyi uygulama kılavuzlarında belirlenen prosedürleri uyguladığında tetkikler, bu prosedürlerin doğru kullanımını kapsar. (7) Bakanlık onaylanan tüm işletmelerde, tanımlama işaretlerinin uygulanmasına ilişkin Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliği gereklilikleri ile diğer izlenebilirlik şartlarına uygunluğun doğrulanması amacıyla resmi kontrolleri yürütür. (8) Piyasaya çiğ et süren kesimhanelerde, av hayvanı işleme tesislerinde ve parçalama tesislerinde üçüncü ve dördüncü fıkralarda belirtilen tetkik, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimler tarafından yürütülür. (9) Bakanlık tetkik görevlerini yürütürken özellikle aşağıda belirtilen hususların gerçekleştirilmesine dikkat eder: a) Üretim sürecinin tüm aşamalarında, işletmedeki personelin ve personel faaliyetlerinin, ikinci fıkranın (a) ve (b) bentlerinde belirtilen mevzuat hükümlerine uygun olup olmadığını kontrol eder. Bakanlık tetkikleri desteklemek için, personel performansının belirlenen kriterleri karşılayıp karşılamadığının tespitine yönelik performans testleri yürütebilir. b) Gıda işletmecisinin ilgili kayıtlarının doğruluğunu kontrol eder. c) Gerekli durumlarda, laboratuvar analizleri için numune alır. ç) Dikkate alınan hususları ve tetkik sonuçlarını belgeler. (10) Tetkik görevlerinin içeriği ve sıklığı işletme bazında belirlenmiş risklere bağlı olarak yapılır. Bu amaçla Bakanlık düzenli aralıklarla aşağıdaki hususları değerlendirir: a) Halk sağlığı ve uygun durumlarda hayvan sağlığı risklerini, b) Kesimhanelerde hayvan refahını, c) Yürütülen işlemlerin tipini ve hacmini, ç) Gıda işletmecisinin ilgili mevzuata uygunluğuna ilişkin geçmiş kayıtlarını. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Çiğ Ete İlişkin Resmi Kontroller Çiğ et MADDE 7 – (1) Çiğ ete ilişkin resmi kontroller 5, 6, 7, 8 ve 9 uncu bölümlerde yer alan hükümlere uygun olarak yürütülür. (2) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, piyasaya çiğ et arz eden kesimhaneler, av hayvanı işleme tesisleri ve parçalama tesislerindeki denetimlerini, aşağıdaki hususlar başta olmak üzere 9 uncu maddede yer alan genel şartlar ile 9 uncu bölümde yer alan özel şartlara uygun olarak yürütür: a) Gıda zinciri bilgisi, b) Ölüm-öncesi (ante-mortem) muayene, c) Hayvan refahı, ç) Ölüm-sonrası (post-mortem) muayene, d) Spesifik risk materyali ve diğer hayvansal yan ürünler, e) Laboratuvar analizleri. (3) Evcil tırnaklılar, tavşanımsılar dışında kalan çiftlikte yetiştirilen memeli av hayvanları ve büyük av hayvanlarının karkaslarına, yarım karkaslarına, çeyreklerine ve yarım karkasların üç parçaya bölünmesi ile elde edilen parçalarına, kesimhanelerde ve av hayvanı işleme tesislerinde 10 uncu maddeye uygun olarak sağlık işareti uygulanır. Sağlık işareti, resmi kontrol sonucunda etin insan tüketimine uygun olduğunun belirlenmesi durumunda resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim tarafından veya sorumluluğu altında uygulanır. (4) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim ikinci ve üçüncü fıkralarda belirtilen kontrollerin yürütülmesinden sonra, özellikle aşağıdaki hususlar ile ilgili olarak, 6 ncı bölümde belirtilen uygun önlemleri alır: a) Muayene sonuçlarının bildirimi, b) Gıda zinciri bilgisine ilişkin kararlar, c) Canlı hayvanlara ilişkin kararlar, ç) Hayvan refahına ilişkin kararlar, d) Ete ilişkin kararlar. (5) 5 inci ve 6 ncı bölümlere uygun olarak yürütülen resmi kontrollerde, resmi yardımcı, 7 nci bölümde belirtildiği şekilde resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekime yardımcı olabilir. (6) Resmi kontrollerin yürütülmesinde görevli resmi personel ile ilgili olarak Bakanlık aşağıdaki hususları uygular: a) Bakanlık, 5, 6, 7, 8 ve 9 uncu bölümlerde öngörülen resmi kontrolleri, 17 nci maddede belirtilen sıklıkta yürütmek üzere yeterli resmi personelinin olmasını temin eder. b) Kesimhanede kesim hattında bulunması gereken resmi personel sayısını değerlendirmek için riske dayalı bir yaklaşım izlenir. Bakanlık bu Yönetmeliğin tüm şartlarını karşılayacak şekilde resmi personel sayısını belirler. (7) Bakanlık; a) 18 inci maddenin birinci fıkrasında yer alan hükümlere uygun olarak kanatlı hayvanlardan ve tavşanımsılardan et üretilmesi durumunda, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim gözetimi altında kesimhane personelinin, belirli özel görevleri yürüterek, resmi kontrollere yardımcı olmalarına izin verebilir. Bu amaç için belirlenen personel; 1) Bu hükümlere uygun nitelikte olur ve gerekli eğitimleri alır. 2) Üretim personelinden bağımsız hareket eder. 3) Tespit ettiği noksanlığı resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekime bildirir. b) 18 inci maddenin ikinci fıkrasında yer alan hükümlere uygun olarak kesimhane personelinin numune alma ve analizleri yürütmelerine izin verebilir. (8) Bakanlık, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimlerin ve resmi yardımcıların 19 uncu ve 20 ncimaddelerde yer alan hükümlere uygun nitelikte olmasını ve eğitim almasını sağlar. BEŞİNCİ BÖLÜM Resmi veya Yetkilendirilmiş Veteriner Hekimin Görevleri Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimin tetkik görevleri MADDE 8 – (1) İyi hijyen uygulamalarının tetkikine ilişkin 6 ncı maddenin dördüncü fıkrasında belirtilen genel gerekliliklere ilave olarak; resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, gıda işletmecisinin sorumluluğunda olan spesifik risk materyali de dahil, hayvansal yan ürünlerin toplanması, nakli, depolanması, işlenmesi, kullanımı ve bertarafınailişkin gıda işletmecisinin oluşturduğu prosedürlerin sürekli olarak uygunluğunu doğrulamak zorundadır. (2) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları/HACCP ilkelerine dayalı prosedürlerin tetkikine ilişkin 6 ncı maddenin beşinci ve altıncı fıkrasında belirtilen genel gerekliliklere ilave olarak, gıda işletmecisinin oluşturduğu prosedürlerin, etin; fizyopatolojik anormallikler veya değişiklikler taşımaması, dışkı veya başka bir madde ile bulaşmış olmaması ve spesifik risk materyali içerip içermediğini garanti ettiğini kontrol eder. Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimin inceleme ve muayene görevleri MADDE 9 – (1) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim bu maddeye uygun olarak inceleme ve muayene görevlerini yürütürken, 6 ncı ve 8 inci maddelere uygun olarak yürütülen tetkiklerin sonuçlarını dikkate alır. Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim buna göre inceleme ve muayene görevlerinin odağını belirler. a) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim gıda zinciri bilgisinin incelenmesi sırasında; 1) Kesim amacıyla kesimhaneye getirilen hayvanların menşe çiftlikteki kayıtlarında yer alan ilgili bilgileri kontrol ve analiz eder. Ölüm-öncesi ve ölüm-sonrası muayeneyi yürütürken bu kontrol ve analizlerin belgelendirilmiş sonuçlarını dikkate alır. 2) İnceleme ve muayene görevlerini yürütürken; hayvanlara eşlik eden resmi raporları ve resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimler dahil olmak üzere birincil üretim düzeyinde kontrolleri yürüten veteriner hekimler tarafından yapılan bildirimleri dikkate alır. 3) Gıda işletmecisi, entegre sistemler, özel kontrol sistemleri, bağımsız üçüncü taraf sertifikasyonu veya diğer araçlar uygulayarak gıda güvenilirliğini sağlamak üzere ilave önlemler aldığında ve bu önlemler belgelendirildiğinde ve bu sistemlere dahil olan hayvanlar açıkça tanımlanabildiğinde, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim inceleme ve muayene görevini yürütürken ve tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları/HACCP ilkelerine dayalı prosedürleri gözden geçirirken bunları dikkate alabilir. b) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim ölüm-öncesi muayene ile ilgili olarak; 1) Kesimden önce tüm hayvanlarda muayeneyi yürütür. 2) Muayene, hayvanların kesimhaneye varışından sonra 24 saat içinde ve kesimden önce en geç 24 saat içinde gerçekleştirilir. Buna ilaveten, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim herhangi bir zamanda muayene yapılmasına karar verebilir. 3) Ölüm-öncesi muayenede, her bir hayvan için hayvan refahı koşullarının sağlanmış olup olmadığını vezoonotik hastalıkların ve Bakanlıkça belirlenen hastalıkların tespit edilmesine özel önem göstererek insan ve hayvan sağlığına olumsuz etki yapacak herhangi bir durumun olup olmadığını araştırır. 4) Rutin ölüm-öncesi muayeneye ilave olarak, tüm hayvanlar için gıda işletmecisi veya resmi yardımcıların yapmamış olabileceği klinik muayeneyi de yürütür. 5) Kesimhane dışında acil kesilen hayvan veya avlanmış av hayvanı için, kesimhanedeki veya av hayvanı işleme tesisindeki resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliği gereğince eğitilmiş kişi veya veteriner hekim tarafından düzenlenen ve acil kesilen hayvan veya avlanan av hayvanına eşlik eden bildirimi inceler. Bu bildirim ölüm-öncesi muayene yerine kabul edilebilir. 6) 17 nci maddede veya 9 uncu bölümde öngörüldüğü şekilde ölüm-öncesi muayene menşe çiftlikte yürütülebilir. Bu durumlarda, kesimhanedeki resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim sadece gerek duyduğunda ve belirlenen şüphe doğrultusunda ölüm-öncesi muayene yapar. c) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim nakil süresince ve kesim esnasında hayvanların korunmasına yönelik hayvan refahına ilişkin mevzuata uygunluğu doğrular. ç) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim ölüm-sonrası muayene ile ilgili olarak: 1) Karkaslar ve eşlik eden sakatat, kesimden sonra vakit kaybetmeden ölüm-sonrası muayeneye tabi tutulur. Tüm dış yüzeyler incelenir. Bu amaçla, karkasın ve sakatatın asgari düzeyde muameleye tabi tutulmasına veya özel teknik imkânlara ihtiyaç duyulabilir. Zoonotik hastalıkların ve Bakanlıkça belirlenen hastalıkların tespit edilmesine özellikle dikkat edilir. Kesim hattının hızı ve mevcut muayene personelinin sayısı muayenenin uygun yapılmasına izin verecek şekilde olur. 2) Kesin teşhise ulaşmak veya hayvan hastalığını, ilgili mevzuatta belirlenen seviyelerin üzerinde kalıntı veya bulaşanları, mikrobiyolojik kriterlere uygunsuzluğu, etin insan tüketimine uygun olmadığının bildirilmesini veya kullanımına ilişkin kısıtlamaların getirilmesini gerektirebilecek diğer faktörlerin mevcudiyetini tespit etmek için gerekli görüldüğü takdirde; özellikle acil kesimi gerçekleştirilen hayvanlarda palpasyon ve karkas ile sakatatın belirli bölümlerine kesik atmak ve laboratuvar analizleri gibi ilave incelemeler gerçekleştirilir. 3) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim evcil tek tırnaklı hayvanların, altı aylıktan büyük sığır cinsi hayvanların ve dört haftalıktan büyük evcil domuz karkaslarının ölüm-sonrası muayeneye tabi tutulması için columnaspinalisin aşağısına doğru uzunlamasına yarım karkaslara ayrılmasını ister. Muayenenin gerektirmesi halinde, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim ayrıca baş veya karkasın uzunlamasına ikiye ayrılmasını ister. Ancak özel beslenme alışkanlıklarını, teknolojik gelişme veya özel sağlık koşullarını dikkate alarak Bakanlık, evcil tek tırnaklı hayvanların, altı aylıktan büyük sığır cinsi hayvanların ve dört haftalıktan büyük evcil domuz karkaslarının muayenesinin ikiye bölünmeden gerçekleştirilmesine izin verebilir. 4) Muayene süresince; palpasyon, kesme ve kesik atma gibi faaliyetler sırasında ette bulaşmanın asgari seviyede tutulmasını sağlamaya yönelik önlemler alınır. 5) Acil kesim söz konusu olduğunda karkas, insan tüketimi için serbest bırakılmadan önce bu bendin (1), (2), (3) ve (4) numaralı alt bentlerine uygun olarak mümkün olan en kısa sürede ölüm-sonrası muayeneye tabi tutulur. d) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim; spesifik risk materyali ve diğer hayvansal yan ürünlere ilişkin mevzuata uygun olarak söz konusu ürünlerin uzaklaştırılması, ayrılması ve uygun durumlarda işaretlenmesini kontrol eder. Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, sersemletme dahil kesim ve spesifik risk materyalinin uzaklaştırılması sırasında, spesifik risk materyali ile etin bulaşmasını engellemek için tüm gerekli önlemleri gıda işletmecisinin almasını sağlar. e) Laboratuvar analizleri için; 1) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, numunelerin uygun olarak tanımlanmasını, hazırlanmasını, uygun laboratuvara gönderilmesini ve numune alma işleminin; zoonozların ve zoonotik etkenlerin izlenmesi ve kontrolü, TSE’lerin teşhisi için özel laboratuar testlerinin yapılması, kullanımına müsaade edilmeyen maddelerin veya ürünlerin tespit edilmesi ve ilgili mevzuatla düzenlenen ve özellikle ulusal kalıntı izleme planları kapsamındaki maddelerin kontrolü ile Bakanlıkça belirlenen hastalıkların tespiti amacıyla gerçekleştirilmesini temin eder. 2) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim gerekli gördüğünde diğer laboratuvar analizlerinin de yapılmasını sağlar. Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimin sağlık işareti işlemlerine ilişkin incelemeleri MADDE 10 – (1) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim sağlık işareti işlemleri ile sağlık işaretlerini kontrol eder ve özellikle aşağıdaki hususları temin eder. a) Sağlık işareti; sadece, bu Yönetmelik uyarınca ölüm-öncesi ve ölüm-sonrası muayeneden geçen ve eti insan tüketimine uygun olan evcil tırnaklılar ile tavşanımsılar dışında kalan besiciliği yapılan memeli av hayvanları ve büyük av hayvanlarına uygulanır. Ancak resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, ilgili hayvana ait etin inceleme ve muayene sonuçlarının uygun olması ve trişinellozis varlığına ilişkin sonuçlar gelmeden piyasaya sürülmeyeceğine ikna olması durumunda sağlık işaretini sonuçlar gelmeden de uygulayabilir. b) Sağlık işareti, karkasın yarım karkas veya çeyrek karkasa ayrılması ya da yarım karkasların üç parçaya ayrılması durumunda her bir karkas parçasının dış yüzeyine görülecek şekilde mürekkeple veya sıcak damga yapılarak uygulanır. (2) Sağlık işareti 6,5 cm genişliğinde ve 4,5 cm yüksekliğinde oval bir işaret şeklinde olur. Karakterler okunaklı olur ve aşağıdaki bilgileri içerir: a) İşarette, işletmenin yer aldığı ülke adı büyük harflerle yazılır veya ilgili ISO standartlarına uygun olarak 2 harf kodu ile gösterebilir şekilde belirtilir. b) İşarette, kesimhanenin onay numarası belirtilir. (3) Harfler en az 0.8 cm yüksekliğinde sayılar ise 1 cm yüksekliğinde olur. İşaretin boyutları ve karakterleri kuzuların, oğlakların ve domuz yavrularının sağlık işaretleri için küçültülebilir. (4) Sağlık işareti için kullanılan renklendiriciler, gıda kodeksine uygun olur. (5) Sağlık işareti aynı zamanda etin sağlık muayenesini yapan resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekime ait işareti de içerebilir. (6) Kesimhane dışında acil kesime tabi tutulan hayvanlardan elde edilen etler; hem bu bölümde belirtilen sağlık işareti hem de Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinde belirtilen tanımlama işareti ile karıştırılmayacak şekilde özel bir sağlık işareti taşır. Bu işaret; 5 cm genişliğinde ve 5 cm yüksekliğinde kare şeklinde bir işaret şeklinde olur. Karakterler okunaklı olur ve aşağıdaki bilgileri içerir: a) İşarette, TR kısaltması belirtilir. b) İşarette, kesimhanenin onay numarası belirtilir. c) İşaret için kullanılan renklendiriciler, gıda kodeksine uygun şekilde olur. ç) İşaret aynı zamanda etin sağlık muayenesini yapan resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekime ait işareti de içerebilir. d) Harfler en az 0.8 cm yüksekliğinde sayılar ise 1 cm yüksekliğinde olur. İşaretin boyutları ve karakterleri kuzuların, oğlakların ve domuz yavrularının sağlık işaretleri için küçültülebilir. (7) Derisi yüzülmemiş av hayvanı etine, av hayvanı işleme tesisinde derisinin yüzülmesinden sonra ölüm-sonrası muayenesi yapılarak insan tüketimi için uygun bulunduktan sonra sağlık işareti uygulanır. (8) Bu madde, sağlık işaretlemesine ilişkin hayvan sağlığı kurallarına aykırılık oluşturmayacak şekilde uygulanır. ALTINCI BÖLÜM Kontrolleri Takip Eden Faaliyetler İnceleme ve muayene sonuçlarının bildirilmesi MADDE 11 – (1) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, inceleme ve muayene faaliyetlerinin sonuçlarını kayıt altına alır ve değerlendirmesini yapar. (2) İnceleme ve muayeneler, halk veya hayvan sağlığını etkileyebilecek herhangi bir hastalığın varlığını veya hayvan refahının ihlal edildiğini ortaya çıkartır ise resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim gıda işletmecisine bildirimde bulunur. (3) Tespit edilen problemin birincil üretimden kaynaklanması durumunda resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, söz konusu bildirimin takip eden yasal sürece aykırılık teşkil etmemesi koşuluyla, menşe çiftlikte çalışan veteriner hekime, menşe çiftlikten sorumlu gıda işletmecisine ve gerektiğinde menşe çiftlik veya av sahasından sorumlu ilgili makama bildirimde bulunur. (4) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, ithal edilen hayvanlarda tespit edilen olumsuzluğu Bakanlığa bildirir. Bakanlık da işletmenin bulunduğu ihracatçı ülkenin yetkili makamına bildirimde bulunur. (5) İnceleme, muayene ve analiz sonuçları ilgili veri tabanlarına işlenir. (6) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, ölüm-öncesi veya ölüm-sonrası muayene ya da herhangi diğer bir inceleme ve muayene faaliyeti sırasında Bakanlıkça belirlenmiş listede yer alan hastalıklara ait enfeksiyöz etkenin varlığından şüphelenirse Bakanlığı derhal haberdar eder. Bakanlık ve resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim,enfeksiyona sebep olan etkenin olası yayılmasını önlemek için mevzuata uygun olarak tüm tedbirleri alır. Gıda zinciri bilgisine ilişkin kararlar MADDE 12 – (1) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, kesimhane işletmecisinin hayvanlar kesilmeden önce ilgili gıda zinciri bilgisini temin ve kontrol ettiğini doğrular. (2) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, ilgili gıda zinciri bilgisi ulaşmadan da kesimhanede hayvanların kesilmelerine izin verebilir. Bu durumda, karkaslar insan tüketimine sunulmadan önce ilgili tüm gıda zinciri bilgisi temin edilir. Söz konusu karkaslar ile bunlara ait sakatatın insan tüketimine sunulmasına ilişkin nihai karar verilinceye kadar bunlar diğer etlerden ayrı olarak depolanır. (3) İkinci fıkrada yer alan hükümler saklı kalmak kaydıyla, hayvanın kesimhaneye varışından 24 saat sonra ilgili gıda zinciri bilgisi ulaşmaz ise, hayvandan elde edilen tüm etin insan tüketimine uygun olmadığına karar verilir. Eğer hayvan henüz kesilmemişse, kesime gelen diğer hayvanlardan ayrı bir yerde itlaf edilir. (4) Eşlik eden kayıtlar, belge ve diğer bilgiler; a) Hayvanların, hayvan ve halk sağlığı gerekçeleri ile hareket yasağı veya diğer kısıtlamalara tabi olan bir işletmeden veya bölgeden geldiğini, b) Veteriner tıbbi ürünlerin kullanımına ilişkin kurallara uyulmadığını, c) İnsan ve hayvan sağlığını olumsuz yönde etkileyecek diğer koşulların varlığını, işaret ediyorsa, insan ve hayvan sağlığı risklerini ortadan kaldırmak için; ilgili mevzuat ile ortaya konan prosedürlerin dışında, hayvanlar kesim için kabul edilmeyebilir. Hayvanlar hali hazırda kesimhanede iseler, uygun durumlarda hayvan ve halk sağlığını korumak için önlemler alınarak ayrı bir yerde itlaf edilir ve insan tüketimi için uygun olmadığı bildiriminde bulunulur. Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimin gerekli görmesi durumunda, menşei işletmede resmi kontroller yürütülür. (5) Bakanlık eşlik eden kayıtların, belgelerin ve diğer bilgilerin menşe çiftlikteki gerçek durumla veya hayvanların gerçek durumuyla örtüşmediğini ya da kasten resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimi yanlış yönlendirmeyi amaçladığını tespit ederse uygun tedbirleri alır. Bakanlık, hayvanların geldiği menşe çiftlikten sorumlu olan gıda işletmecisine veya müdahil olan diğer kişilere karşı tedbir alır. Bu tedbir özellikle ilave kontrollerden oluşabilir. Hayvanların ait olduğu menşe çiftlikten sorumlu olan gıda işletmecisi ile müdahil olan diğer kişiler, ilave kontrollerin masraflarını karşılamak zorundadır. Canlı hayvanlara ilişkin kararlar MADDE 13 – (1) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, insan tüketimine yönelik olarak kesimhaneye kabul edilen hayvanların uygun bir şekilde tanımlanmasını sağlamak için, gıda işletmecisinin görevlerini Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğine göre yerine getirdiğini doğrular. Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim kimlikleri doğrulanamayan hayvanların ayrı bir şekilde itlaf edilmesini sağlar ve insan tüketimine uygun olmadığının bildirimini yapar. Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim gerekli gördüğü takdirde, menşe çiftlikte resmi kontrolleri yürütür. (2) Hayvan refahına ilişkin kuralların sağlanamaması durumunda atların kimliklerine ilişkin yasal olarak gereken bilgiler temin edilmeden de hayvanlar kesimhanede kesilebilir. Ancak söz konusu bilgiler karkasın insan tüketimi için uygun olduğu kararı verilmeden önce sağlanır. Bu şartlar, atların kesimhane dışında acil kesiminde de uygulanır. (3) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, deri, post ve yapağısı olan hayvanların kesimi esnasında kabul edilemeyecek düzeyde bulaşma riski olması durumunda, kesimden önce temizlenmemiş hayvanların insan tüketimine yönelik kesimini engellemek için gıda işletmecisinin görevlerini Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğine göre yerine getirdiğini doğrular. (4) Etin muamele edilmesi veya etinin yenmesi aracılığıyla hayvanlara veya insanlara geçebilecek hastalığı veya durumu olan hayvanlar ile sistematik bir hastalığın klinik semptomlarını gösteren veya aşırı zayıf olan hayvanlar, insan tüketimi için kesilemez. Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim söz konusu hayvanların, diğer hayvanların ya da karkasların bulaşmasını engelleyecek şekilde ayrı olarak itlaf edilmesini sağlar ve insan tüketimi için uygun olmadığına karar verir. (5) İnsan ve hayvan sağlığını olumsuz yönde etkileyebilecek durum veya hastalığa sahip olduğundan şüphe edilen hayvanların kesilmesi ertelenir. Bu durumda olan hayvanlar, teşhis yapılması için ayrıntılı ölüm-öncesi incelemeye tabi tutulur. Buna ilaveten, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim ölüm-sonrası muayeneyi desteklemek için numune alınmasına ve laboratuvar incelemesine karar verebilir. Gerekli ise, hayvanlar ayrı bir yerde kesilir. (6) Belirlenen düzeylerin üzerinde veteriner tıbbi ürün kalıntılarını veya kullanımına müsaade edilmeyen maddelerin kalıntılarını taşıması muhtemel hayvanlar hakkında Canlı Hayvanlar ve Hayvansal Ürünlerde Belirli Maddeler ile Bunların Kalıntılarının İzlenmesi İçin Alınacak Önlemlere Dair Yönetmelik hükümleri kapsamında işlem yapılır. (7) Brusella veya tüberküloz gibi özel hastalıklar veya salmonella gibi zoonotik etkenlerin eradikasyonu ve kontrolüne yönelik özel bir program kapsamında ele alınacak hayvanların tabi tutulacağı şartlar, doğrudan resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimin gözetimi altında uygulanır. Bakanlık, söz konusu hayvanların hangi koşullar altında kesime gönderileceğini belirler. Bu koşullar, diğer hayvanlara ve etlerine bulaşmayı asgari düzeye indirmeyi amaçlar. (8) Kesimhaneye getirilen hayvanlar, genel bir kural olarak orada kesilir. Ancak resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, kesim imkânlarında ciddi aksaklıkların olması gibi istisnai durumlarda hayvanların başka bir kesimhaneye doğrudan sevkine izin verebilir. Hayvan refahına ilişkin kararlar MADDE 14 – (1) Hayvanların kesimi veya itlaf edilmesi sırasında hayvanların korunmasına ilişkin kurallara riayet edilmediğinde, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim gıda işletmecisinin derhal gerekli düzeltici tedbirleri aldığını ve tekrarını önlediğini doğrular. (2) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim; talimat verilmesinden, üretimin yavaşlatılması ve durdurulmasına kadar, problemin karakterine ve ağırlığına bağlı olarak değişen, orantılı ve ilerleyici bir yaklaşımla yaptırım önlemlerini alır. (3) Uygun durumda, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim hayvan refahı problemleri ile ilgili olarak diğer yetkili kurumları bilgilendirir. (4) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, nakil sırasında hayvanların korunmasına ilişkin kurallara uyulmadığını tespit ederse, mevzuatın ilgili tedbirlerini uygular. (5) Resmi yardımcılar, 7 nci bölüm veya 9 uncu bölüm uyarınca hayvan refahına ilişkin kontrolleri yürütürken hayvanların korunmasına ilişkin kurallara uygunsuzluğu ortaya çıkartması durumunda; a) Konuyu bir an evvel resmi veteriner hekime bildirir b) Acil durumlarda eğer gerekli ise, resmi veteriner hekimin gelmesini beklemeden birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü fıkralarda yer alan tedbirleri alır. Ete ilişkin kararlar MADDE 15 – (1) Et için aşağıdaki durumlarda insan tüketimine uygun olmadığı bildirimi yapılır: a) Avlanan yaban hayvanları hariç, ölüm-öncesi muayeneye tabi olmamış hayvanlardan elde edildi ise, b) Bu Yönetmelik veya Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinde aksi belirtilmedikçe, sakatatı ölüm-sonrası muayeneye tabi tutulmayan hayvanlardan elde edildi ise, c) Kesimden evvel ölmüş hayvanlardan, ölü doğmuş hayvanlardan, doğmamış hayvanlardan veya yedi günlükten küçükken kesilen hayvanlardan elde edildi ise, ç) Hayvanın öldürülmesi amacıyla kesme veya çubuklanan hat veya noktaların trimlenmesinden elde edildi ise, d) 9 uncu bölüme uygun yürütülen muayenelerde uygunsuzluk tespit edilmesi durumunda, etlerin muayenesine ilişkin Bakanlıkça belirlenenler dışındaki hastalıklardan herhangi birisinden etkilenen hayvanlardan elde edildi ise, e) Septisemi, piyemi, toksemi veya viremi ile seyreden vücudun genelini etkileyen hastalıklardan etkilenmiş hayvanlardan elde edildi ise, f) Gıdaların piyasaya arz edilip edilmeyeceğini belirlemek amacıyla mevzuatta yer alan mikrobiyolojik kriterlerile uyumlu değilse, g) 9 uncu bölüme uygunsuzluk tespit edildi ise veya etlerin muayenesine ilişkin Bakanlıkça belirlenen hususlarda aksi belirtilmedikçe, parazit enfestasyonu gösteriyorsa, ğ) Mevzuatta yer alan limitlerden yüksek kalıntı veya bulaşanları ihtiva ediyorsa, (Uygun olduğunda, limitlerin herhangi bir şekilde aşılması durumunda ileri analizler yapılır.) h) İlgili özel mevzuatında yer alan hükümler saklı kalmak kaydıyla, kullanımına müsaade edilmeyen maddelerin uygulandığı hayvanlardan veya kullanımına müsaade edilmeyen maddelerin kalıntılarını ihtiva eden karkaslardan veya hayvanlardan elde edildi ise, ı) Canlı Hayvanlar ve Hayvansal Ürünlerde Belirli Maddeler ile Bunların Kalıntılarının İzlenmesi İçin Alınacak Önlemlere Dair Yönetmeliğin 7 nci maddesine uygun olarak onaylanan planların uygulanması neticesinde, çevrede ağır metallerin yaygın bir şekilde varlığının ortaya çıktığı bölgelerden gelen iki yaşını geçmiş hayvanlardan elde edilen karaciğer ve böbrekleri ihtiva ediyorsa, i) Bulaşmayı ortadan kaldırmaya yönelik maddeler yasal olmayan bir şekilde uygulanmış ise, j) Yasal olmayan bir şekilde ışınlanmış ya da UV ışınları uygulanmış ise, k) Av hayvanı etlerinde hayvanı avlamak için kullanılan materyal hariç, yabancı madde ihtiva ediyorsa, l) İlgili mevzuatla belirlenen radyoaktivite limitlerini aşıyorsa, m) Fizyopatolojik değişiklikler, kıvamda anormallikler, av hayvanı eti hariç olmak üzere yetersiz kanama veya özellikle belirgin cinsiyet kokuları olmak üzere organoleptik anormallikler gösteriyorsa, n) Aşırı zayıf hayvanlardan elde edildiyse, o) İlgili mevzuatta aksi belirtilmedikçe, spesifik risk materyali ihtiva ediyorsa, ö) Toprak, fekal veya farklı bulaşma gösteriyorsa, p) Elde edildiği hayvanın sağlık durumuna veya kesim sürecinde ortaya çıkan bulaşmaya bağlı olarak, halk veya hayvan sağlığı için bir risk teşkil edebilecek kan ihtiva ediyorsa, r) Tüm ilgili bilgilerin incelenmesinden sonra halk ve hayvan sağlığı için risk teşkil edebileceğine dair veya diğer nedenlerden ötürü insan tüketimine uygun olmadığına dair resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim görüşü olursa. (2) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, kesimhane dışında acil olarak kesilmiş hayvanlardan elde edilen etlerin kullanımı ile ilgili gereklilikleri belirleyebilir. YEDİNCİ BÖLÜM Sorumluluklar ve Kontrollerin Sıklığı Resmi yardımcı MADDE 16 – (1) Resmi yardımcı, tüm görevlerinde resmi veteriner hekimlere 9 uncu bölümde ortaya konan özel kurallar ve aşağıdaki sınırlar çerçevesinde olmak koşuluyla yardımcı olabilir. a) Tetkik görevleri konusunda, resmi yardımcı sadece iyi hijyen uygulamaları ve tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları/HACCP ilkelerine dayalı prosedürlere ilişkin bilgileri toplayabilir. b) Ölüm-öncesi muayene ve hayvanların refahına ilişkin kontrol görevleri konusunda, resmi yardımcı hayvanların sadece ilk kontrollerini yapabilir ve uygulamalı görevlerle ilgili yardımcı olabilir. c) Ölüm-sonrası muayene konusunda, resmi veteriner hekim düzenli olarak resmi yardımcının çalışmalarını kontrol eder ve kesimhane dışında hayvanların acil kesiminin yapılması durumunda muayeneyi bizzat kendisi gerçekleştirir. Kontrollerin sıklığı MADDE 17 – (1) Bakanlık aşağıda belirtilen hususları sağlamak üzere en az bir resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim görevlendirir: a) Kesimhanelerde ölüm-öncesi ve ölüm-sonrası muayeneleri yapmak. b) Av hayvanı işleme tesislerinde, ölüm-sonrası muayeneleri yapmak. (2) Birinci fıkrada belirtilen hükümlerden ayrı olarak, Bakanlıkça belirlenmiş kesimhane ve av hayvanı işleme tesisleri için risk analizine dayalı olarak ve aşağıda belirtilen kriterler çerçevesinde uygulama yapılabilir: a) Resmi veteriner hekim, aşağıdaki koşulların karşılanması durumunda ölüm-öncesi muayene sırasında kesimhanede bulunmayabilir. 1) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimin, menşe çiftlikte ölüm-öncesi muayeneyi yapması, gıda zinciri bilgisini kontrol etmesi ve kontrolün sonuçlarını kesimhanedeki resmi yardımcılara bildirmesi durumunda, 2) Kesimhanedeki resmi yardımcıları tarafından, gıda zinciri bilgisi kapsamında gıda güvenilirliği açısından muhtemel bir problem oluşmadığının ve hayvanların genel sağlık ve refahının kabul edilebilir olduğunun değerlendirilmesi durumunda, 3) Resmi veteriner hekimin, resmi yardımcının bu kontrolleri uygun bir şekilde yürüttüğünden emin olması durumunda, b) Resmi veteriner hekim aşağıdaki koşulların karşılanması durumunda, aralıklı kesim yapan kesimhanelerde veya av hayvanı işleme faaliyetlerinin yürütüldüğü işletmelerde ölüm-sonrası muayene süreci boyunca işletmede bulunmayabilir. 1) Resmi yardımcının ölüm-sonrası muayeneyi yürütmesi ve muayene neticesinde aynı hayvandan elde edilen anormallikleri olan ve olmayan eti birbirinden ayırması durumunda, 2) Ayırma işleminden sonra, son ölüm-sonrası muayenenin yapılabilmesine kadar anormal bulgular görülen etin depolanması için yeterli imkanlar bulunması ve resmi veteriner hekimin söz konusu eti muayene etmesi durumunda, 3) Resmi yardımcının, izlediği prosedür ve tespit ettiği bulguların, resmi veteriner hekimi ikna edecek şekilde, standartları karşıladığını belgelendirmesi durumunda, 4) Kanatlı hayvanlar ve tavşanımsılar söz konusu ise, resmi yardımcılar anormallikleri olan eti bertaraf edebiliyor ve bu durumda özel ölüm-sonrası muayene kurallarına göre resmi veteriner hekimin söz konusu etlerin tümünü incelemesi gerekmiyorsa, 5) Resmi veteriner hekim, kesim faaliyetinin olduğu gün işletmede en az bir kez bulunuyorsa, 6) Bakanlık tarafından bu işletmelerdeki resmi yardımcıların performansının düzenli olarak değerlendirilmesi için; bireysel performansın izlenmesi, muayene bulguları ve muayene bulgularına karşılık gelen karkasların karşılaştırılması ile ilgili belgelendirmenin doğrulanması ve soğuk depodaki karkasların kontrolü hususlarını da kapsayacak şekilde bir prosedür yürürlüğe konulduysa. (3) Aşağıdaki durumlarda ikinci fıkrada öngörülen esneklik uygulanmaz: a) Acil kesimi yapılmış hayvanlarda, b) İnsan sağlığını olumsuz yönde etkileyebilecek bir hastalığa veya duruma sahip olduğundan şüphelenilen hayvanlarda, c) Tüberkülozdan ari olduğuna ilişkin resmi bildirimi yapılmamış sürülerden gelen sığır cinsi hayvanlarda, ç) Bruselladan ari olduğuna ilişkin resmi bildirimi yapılmamış sürülerden gelen sığır, koyun ve keçi cinsi hayvanlarda, d) Bakanlıkça belirlenmiş listelerde yer alan hastalıklardan birinin ortaya çıkması durumunda, e) Ortaya çıkan hastalıklar veya özellikle Dünya Hayvan Sağlığı Örgütünce belirlenmiş listede yer alan hastalıklarla ilgili sıklaştırılmış kontroller gerektiğinde, f) Daha önce görülmemiş yeni ortaya çıkan hastalıklar için daha sıkı kontrollerin gerekli olduğu durumlarda. (4) Bakanlık, bu Yönetmeliğin hedeflerine ulaşmak için, parçalama tesisleri faaliyet halinde iken, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimin veya resmi yardımcının uygun bir sıklıkta bu yerlerde bulunmasını temin eder. Kesimhane personeli MADDE 18 – (1) Bakanlık aşağıdaki koşullar altında, resmi yardımcıların kanatlı hayvan ve tavşan etinin üretiminin kontrol edilmesine ilişkin özel görevlerinin, kesimhane personeli tarafından üstlenilmesine izin verebilir. a) Tesisin, 6 ncı maddenin dördüncü fıkrasına uygun olarak en az on iki ay süre ile iyi hijyen uygulamaları ve tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları/HACCP ilkelerine dayalı prosedürü kullanması durumunda, Bakanlık, resmî veya yetkilendirilmiş veteriner hekime belirli konularda yardımcı olması amacıyla işletme personelini belirleyebilir. Bu personel, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim gözetiminde, yönetiminde ve sorumluluğunda olur. Yardımcı işletme personeli belirlenmesi durumunda, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim; ölüm-öncesi ve ölüm-sonrası muayeneler sırasında hazır bulunur, bu faaliyetleri gözetim altında tutar, kesimhane personelinin performansının Bakanlık tarafından ortaya konan özel kriterleri karşıladığını belirlemek üzere, düzenli olarak performans testlerini yürütür ve bu performans testlerinin sonuçlarını belgelendirir. Tesisin hijyen seviyesinin bu personelin çalışmasından olumsuz yönde etkilenmesi, yardım faaliyetini düzgün olarak yerine getirememesi veya yardım faaliyetinin yerine getirilmesi Bakanlık tarafından yeterli bulunmaması durumunda, bu personelin yerine resmi yardımcı görevlendirilir. b) Bakanlık, (a) bendinde belirtilen sistemin uygulanmasına izin verip vermeyeceğini her bir işletme için ayrıayrı kararlaştırır. Gıda işletmecileri için bu sistemin uygulanması tercihe bağlıdır. Bakanlık, gıda işletmecilerine bu sistemin uygulanması için herhangi bir zorunluluk getiremez. Bakanlık gıda işletmecisinin şartları tam olarak karşıladığına ikna olmazsa, sistem söz konusu işletmede uygulanmaz. Bunun değerlendirilebilmesi için, Bakanlık konuyla ilgili diğer bilgiler ile beraber işletmedeki üretim ve denetim kayıtlarının, yürütülen faaliyetlerin şeklinin, kurallara uygunluk ile ilgili geçmişinin, işletmedeki uzmanlık ile mesleki yaklaşımın ve kesimhane personelinin gıda güvenilirliği konusunda sorumluluk anlayışının analizini yapar. (2) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimin gözetimi altında özel eğitim almış kesimhane personeli, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimin gözetimi ve sorumluluğu altında, tüm hayvan türleri ile ilgili olarak özel numune alma ve analiz görevlerini yürütebilir. SEKİZİNCİ BÖLÜM Mesleki Yeterlilik Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimlerin mesleki yeterliliği MADDE 19 – (1) Bakanlık, veteriner hekimleri, ikinci fıkrada belirtilen konuları kapsayan sınavda başarılı olması durumunda resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim olarak atayabilir. Ancak Bakanlık adayın, üniversite mezuniyetinin bir parçası olarak veya lisansüstü derece kanalıyla gerekli olan bilgiye sahip olduğunu belgelemesi halinde sınav şartından vazgeçebilir. (2) Bakanlık sınava ilişkin düzenlemeleri yapar. Sınav, veteriner hekimin mesleki bilgi ve becerisine bağlı olarak aşağıda belirtilen konulara ilişkin bilgisinin ölçülmesi amacıyla yapılır: a) Veteriner halk sağlığı, gıda güvenilirliği, hayvan sağlığı, hayvan refahı ve farmasötik maddelere ilişkin mevzuat, b) Dünya Ticaret Örgütü, Kodeks Alimentarius, Dünya Hayvan Sağlığı Örgütü gibi uluslararası kuruluşların kuralları da dahil, Avrupa Birliği ortak tarım politikasının ilkeleri, piyasa önlemleri, ihracat geri ödemeleri, ulusal tarım politikaları, hile tespiti, c) Gıdaların işlenmesi ve gıda teknolojisinin ana unsurları, ç) İyi üretim uygulamaları ve kalite yönetimine ilişkin esaslar, kavramlar ve yöntemler, d) Hasat öncesi kalite yönetimi, iyi tarım uygulamaları, e) Gıda hijyeni uygulamaları ve teşvik edilmesi, gıdalara ilişkin güvenilirlik, iyi hijyen uygulamaları, f) Risk analizine ilişkin esaslar, kavramlar ve yöntemler, g) Tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları/HACCP ilkelerine ilişkin esaslar, kavramlar, yöntemler ve gıda üretimi zinciri süresince kullanımı, ğ) İnsan sağlığına yönelik gıda kaynaklı tehlikelerin önlenmesi ve kontrolü, h) Enfeksiyon ve zehirlenmenin popülasyon dinamikleri, ı) Teşhise yönelik epidemiyoloji, i) İzleme ve gözetim sistemleri, j) Gıda güvenilirliği yönetim sistemlerinin tetkiki ve ilgili mevzuata uygunluk değerlendirmesi, k) Modern analiz yöntemlerinin esasları ve teşhise yönelik uygulamalar, l) Veteriner halk sağlığına ilişkin bilgi ve iletişim teknolojileri, m) Verilerin işlenmesi ve biyo-istatistiklere ilişkin uygulamalar, n) İnsanlarda gıda kaynaklı hastalık salgınlarının araştırılması, o) TSE’lere ilişkin konular, ö) Üretim, nakil ve kesim aşamalarında hayvan refahı, p) Gıda üretimine ilişkin atık yönetimi dahil çevresel konular, r) İhtiyati tedbirler ve tüketici kaygıları, s) Üretim zincirinde çalışan personelin eğitilme esasları. (3) Adaylardan, gerekli olan bilgiyi, veteriner hekim olarak nitelik kazandıktan sonra temel veterinerlik eğitiminin bir parçası olarak alınan bir eğitim yoluyla veya mesleki tecrübe kanalıyla edinenler, durumlarını sertifika ve benzeri belgelerle belgelemeleri halinde Bakanlık, bu adaylar için eksik olan konulara göre farklı sınavlar düzenleyebilir. (4) Veteriner hekim, disiplinlerarası işbirliğine açık olur. (5) Her bir resmi veteriner hekim bağımsız olarak çalışmaya başlamadan önce en az iki yüz saat süreli, uygulamaya yönelik eğitime tabi tutulduğu bir deneme süresi geçirir. Bu süre zarfında aday, kesimhanede, parçalama tesisinde ve işletmelerde mevcut olan resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimlerin gözetiminde çalışır. Eğitim özellikle gıda güvenilirliği yönetim sistemlerinin tetkiki ile ilgili olur. (6) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, bilgilerini güncellemesi ve mesleki kaynaklar ve düzenli eğitim faaliyetleri ile yeni gelişmeleri takip eder. Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim eğer mümkün ise yıllık olarak devam eden eğitim faaliyetlerine katılır. (7) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim olarak halihazırda atanmış olan veteriner hekimler, ikinci fıkrada yer alan konulara ilişkin yeterli bilgiye sahip olur. Gerekli olduğunda, bu bilgiyi devam eden eğitim faaliyetleri ile temin ederler. Bakanlık, bu amaca yönelik olarak uygun koşulları sağlar. (8) Birinci, ikinci, üçüncü, dördüncü, beşinci, altıncı ve yedinci fıkralara bağlı kalmaksızın, Bakanlık işletmelerin kapasitelerine göre, işletmenin denetiminden sorumlu olan ve yarı zamanlı çalışan resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimlere ilişkin özel kurallar belirleyebilir. Resmi yardımcının mesleki yeterliliği MADDE 20 – (1) Bakanlık, sadece eğitim alan ve aşağıda belirtilen şartlara uygun olarak hazırlanan sınavı geçen kişileri resmi yardımcı olarak atayabilir. Ancak Bakanlık adayın, üniversite mezuniyetinin bir parçası olarak gerekli olan bilgiye sahip olduğunu belgelemesi halinde sınav şartından vazgeçebilir. (2) Bakanlık bu sınava ait düzenlemeleri yapar. Adaylar, sınava katılabilmek için aşağıdaki eğitimleri aldıklarını ispat ederler: a) Bu maddenin beşinci fıkrasında belirtilen alanları kapsayan, en az beş yüz saatlik teorik ve en az dört yüz saatlik pratik eğitim, b) Resmi yardımcıların görevlerini yetkin bir şekilde yürütebilmelerini mümkün kılmak için verilen ilave eğitimler. (3) İkinci fıkranın (a) bendinde belirtilen pratik eğitimler, çiftlik ve ilgili diğer işletmeler ile resmi veteriner hekim gözetiminde olmak kaydıyla kesimhaneler ve parçalama tesislerinde gerçekleştirilir. (4) Eğitim ve sınavlar prensip olarak kırmızı et veya kanatlı eti ile ilgili olur. Ancak bu iki kategoriden birinde eğitim gören ve sınavı geçen kişilerin diğer kategorideki sınavı geçmeleri için kısaltılmış eğitimleri görmesi yeterlidir. Eğitim ve sınavlar, uygun olduğunda yaban av hayvanlarını, çiftlikte yetiştirilen av hayvanlarını ve tavşanımsıları da kapsar. (5) Resmi yardımcı için eğitim aşağıdaki konuları kapsar ve sınavlar aşağıdaki konulardaki bilgilere sahip olunduğunu teyid eder: a) Çiftliklerle ilgili olarak teorik eğitim: 1) Tarım endüstrisi organizasyonları, üretim yöntemleri, uluslararası ticaret ve benzeri konulara ilişkin temel bilgiler, 2) İyi çiftlik uygulamaları, 3) Özellikle virüsler, bakteriler ve parazitler ve benzeri zoonozlar olmak üzere hastalıklara ilişkin temel bilgiler, 4) Hastalıkların izlenmesi, ilaçların ve aşıların kullanımı, kalıntı analizleri, 5) Hijyen ve sağlık muayeneleri, 6) Çiftlikte ve nakil sırasında hayvan refahı, 7) Binalarda, çiftliklerde ve genelinde çevre ile ilgili konular, 8) İlgili kanunlar, yönetmelikler ve idari yaptırımlar, 9) Tüketici kaygıları ve kalite kontrol. b) Çiftliklerle ilgili olarak pratik eğitim: 1) Farklı yetiştirme yöntemleri kullanan farklı tipte çiftliklere ziyaretler, 2) Üretim işletmelerine ziyaretler, 3) Hayvanların yüklenmesi ve boşaltılmasının gözlenmesi, 4) Laboratuvar uygulamalarının gösterilmesi, 5) Veteriner kontrolleri, 6) Belgelendirme. c) Kesimhaneler ve parçalama tesisleri ile ilgili teorik eğitim: 1) Et endüstrisi organizasyonları, üretim yöntemleri, uluslararası ticaret, kesim ve parçalama teknolojileri konularına ilişkin temel bilgiler, 2) Hijyen ve iyi hijyen uygulamalarına ilişkin temel bilgi, özellikle endüstriyel hijyen, kesim, parçalama ve depolama hijyeni ve çalışma hijyeni, 3) Tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları ile tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları/HACCP ilkelerine dayalı prosedürlerin tetkiki, 4) Nakilden sonra boşaltma sırasında ve kesimhanede hayvan refahı, 5) Kesilmiş hayvanlarda anatomi ve fizyolojiye ilişkin temel bilgi, 6) Kesilmiş hayvanlarda patolojiye ve patolojik anatomiye ilişkin temel bilgi, 7) TSE, diğer önemli zoonozlar ve zoonotik ajanlara ilişkin bilgi, 8) Kesim, muayene, çiğ etin hazırlanması, ambalajlama, paketleme ve nakline ilişkin yöntemler ve prosedürlereait bilgi, 9) Mikrobiyolojiye ilişkin temel bilgi, 10) Ölüm-öncesi muayene, 11) Trişinozis’e yönelik inceleme, 12) Ölüm-sonrası muayene, 13) İdari görevler, 14) İlgili kanunlar, yönetmelikler ve idari yaptırımlar, 15) Numune alma prosedürü, 16) Hilelerin tespiti, d) Kesimhaneler ve parçalama tesisleri ile ilgili pratik eğitim: 1) Hayvanların tanımlanması, 2) Yaş kontrolleri, 3) Kesilen hayvanların muayenesi ve değerlendirilmesi, 4) Kesimhanede ölüm-sonrası muayene, 5) Trişinozis’e yönelik inceleme, 6) Hayvanın belirli bölgelerinin muayenesi yapılarak hayvan türlerinin tanımlanması, 7) Kesilen hayvanların değişikliğe uğramış kısımlarının tanımlanması ve yorumlanması, 8) İyi hijyen uygulamalarının ve tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları/HACCP ilkelerine dayalı prosedürlerin tetkiki de dahil hijyen kontrolü, 9) Ölüm-öncesi muayenenin sonuçlarının kayıt altına alınması, 10) Numune alma, 11) Etin izlenebilirliği, 12) Belgelendirme. (6) Resmi yardımcı, bilgilerini günceller ve mesleki kaynaklar ve düzenli eğitim faaliyetleri ile yeni gelişmeleri takip eder. Resmi yardımcı eğer mümkün ise yıllık olarak devam eden eğitim faaliyetlerine katılır. (7) Resmi yardımcı olarak halihazırda atanmış olan kişiler, beşinci fıkrada yer alan konulara ilişkin yeterli bilgiye sahip olur. Gerekli olduğunda, bu bilgiyi devam eden eğitim faaliyetleri ile temin ederler. Bakanlık, bu amaca yönelik olarak uygun koşulları sağlar. (8) Resmi yardımcı, sadece Trişinozis muayenesi ile bağlantılı olarak numune alma ve analiz çalışmalarını yürütüyorsa, Bakanlık sadece bu görevlere uygun eğitimi almalarını sağlar. DOKUZUNCU BÖLÜM Özel Şartlar Evcil sığır cinsi hayvanlar için özel şartlar MADDE 21 – (1) Altı haftalıktan küçük sığır cinsi hayvanların karkasları ve sakatatı aşağıda belirtilen ölüm-sonrası muayene prosedürlerine tabidir. a) Kafa ve boyunun görsel muayenesi, retropharyngeal lenf bezlerinin (Lnn retropharyngiales) ensizyonu ve muayenesi, ağız ve ağız boşluğunun görsel muayenesi, dilin palpasyonu, b) Akciğerlerin, trachea ve oesaphagusun görsel muayenesi, akciğerlerin palpasyonu, bronchial ve mediastinallenf bezlerinin (Lnn. bifucationes, eparteriales ve mediastinales) ensizyonu ve muayenesi. (Trachea ve bronşların ana dalları boylamasına açılır ve akciğerler arka üçte birlik bölümünden ana ekseninden diklemesine kesilir ancak akciğerlerin insan tüketiminden çıkartılması durumunda bu kesitleri yapmaya gerek yoktur.) c) Kalbin ve perikardın görsel muayenesi, kalbin uzunlamasına intraventriküler septum boyunca ventrikülleriaçığa çıkaracak şekilde ensizyonu, ç) Diyaframın görsel muayenesi, d) Karaciğerin, hepatik ve pankreatik lenf bezlerinin (Lnn portales) görsel muayenesi, palpasyonu ve eğer gerekli ise karaciğer ve karaciğer lenf bezlerinin ensizyonu, e) Mide-bağırsak kanalı, mesenterium ile gastrik ve mesenterik lenf bezlerinin (Lnn. gastrici, mesenterici,craniales ve caudales) görsel muayenesi, palpasyonu ve eğer gerekli ise gastrik ve mesenterik lenf bezlerinin ensizyonu, f) Dalağın görsel muayenesi ve eğer gerekli ise palpasyonu, g) Böbreklerin görsel muayenesi ve eğer gerekli ise böbreklerin ve renal lenf bezlerinin (Lnn. renales) ensizyonu, ğ) Pleura ve peritonun görsel muayenesi, h) Umbilical bölgenin ve eklemlerin görsel muayenesi ve palpasyonu (Şüphede kalınması durumunda, umbilicalbölge kesilir, eklemler açılır ve sinoviyal sıvı incelenir.). (2) Altı haftalıktan büyük sığır cinsi hayvanların karkasları ve sakatatı aşağıda belirtilen ölüm-sonrası muayeneprosedürlerine tabidir. a) Kafa ve boyunun görsel muayenesi; sub-maxiller, retropharyngeal ve parotid lenf bezlerinin (Lnnretropharyngiales, mandibulares ve parotidei) ensizyonu ve muayenesi, dış masseterlerin kesilmesi ve muayenesi (mandibulaya da birbirine paralel iki kesit atılır, iç masseterlerin muayenesinde bir düzlem boyunca kesit atılır. Dil, ağız ve ağız boşluğunun ayrıntılı bir şekilde görsel muayenesinin yapılmasına müsaade edecek şekilde serbestleştirilir ve dil de görsel olarak ve palpasyonla muayene edilir.), b) Trachea ve oesaphagusun muayenesi, akciğerlerin görsel ve palpasyonla muayenesi, bronşiyal ve mediastinallenf bezlerinin (Lnn. bifucationes, eparteriales ve mediastinales) ensizyonu ve muayenesi (Trachea ve bronşların ana dalları boylamasına açılır ve akciğerler arka üçte birlik bölümünden ana ekseninden diklemesine kesilir ancak akciğerlerin insan tüketiminden çıkartılması durumunda bu kesitleri yapmaya gerek yoktur.), c) Kalbin ve perikardın görsel muayenesi, kalbin intraventriküler septum boyunca ventrikülleri açığa çıkaracak şekilde uzunlamasına kesilmesi, ç) Diyaframın görsel muayenesi, d) Karaciğerin, hepatik ve pankreatik lenf bezlerinin (Lnn portales) görsel muayenesi, palpasyonu ve safra kanallarının incelenmesi için karaciğerin arka lobunun taban kısmında ve karaciğerin mideye bakan yüzeyine kesit atılması, e) Mide-bağırsak kanalı, mesenterium ile gastrik ve mesenterik lenf bezlerinin (Lnn. gastrici, mesenterici,craniales ve caudales) görsel muayenesi, palpasyonu ve eğer gerekli ise gastrik ve mesenterik lenf bezlerinin ensizyonu, f) Dalağın görsel muayenesi ve eğer gerekli ise palpasyonu, g) Böbreklerin görsel muayenesi ve eğer gerekli ise böbreklerin ve renal lenf bezlerinin (Lnn. renales) ensizyonu, ğ) Pleura ve peritonun görsel muayenesi, h) Önceden kesilip alındı ise penis hariç genital organların görsel muayenesi, ı) Supramammarii lenf bezlerinin (Lnn. supramammarii) görsel ve eğer gerekli ise palpasyonla muayenesi (İneklerde memelerin her bir yarımı uzun derinlemesine bir kesit ile süt kanalı (sinus lactiferes) boşluklarına kadar açılır, ayrıca memeye ait lenf bezleri de insan tüketimi dışında bırakılmadı ise ensize edilir.). Evcil koyun ve keçiler için özel şartlar MADDE 22 – (1) Koyun ve keçi karkasları ve sakatatı aşağıda belirtilen ölüm-sonrası muayene prosedürlerinetabidir: a) Derisi yüzüldükten sonra kafanın görsel muayenesi ve şüphede kalınması durumunda, boğazın, ağızın, dilin ve retropharyngeal ve parotid lenf bezlerinin muayenesi (Hayvan sağlığı kuralları saklı kalmak kaydıyla Bakanlık, dil ve beyin dahil olmak üzere kafanın insan tüketimine sunulmayacağını garanti edebiliyorsa, söz konusu muayenelerin yürütülmesi gerekli değildir.), b) Akciğerlerin, trachea ve oesaphagusun görsel muayenesi, akciğerlerin bronchial ve mediastinal lenf bezlerinin (Lnn. bifucationes, eparteriales ve mediastinales) palpasyonu (Şüphe duyulması durumunda söz konusu organlar ve lenf bezlerine kesit atılır ve muayene edilir.), c) Kalbin ve perikardın görsel muayenesi (şüphe duyulması durumunda kalbe kesit atılır ve incelenir.), ç) Diyaframın görsel muayenesi, d) Karaciğer, hepatik ve pankreatik lenf bezlerinin (Lnn portales) görsel muayenesi, karaciğer ve karaciğer lenf bezlerinin palpasyonu ve safra kanallarının incelenmesi için karaciğerin mideye bakan yüzeyine kesit atılması, e) Mide-bağırsak kanalı, mesenterium ile gastrik ve mesenterik lenf bezlerinin (Lnn. gastrici, mesenterici,craniales ve caudales) görsel muayenesi, f) Dalağın görsel muayenesi ve eğer gerekli ise palpasyonu, g) Böbreklerin görsel muayenesi ve eğer gerekli ise böbreklerin ve renal lenf bezlerinin (Lnn. renales) ensizyonu, ğ) Pleura ve peritonun görsel muayenesi, h) Önceden uzaklaştırıldı ise penis hariç genital organların görsel muayenesi, ı) Meme ve meme lenf bezlerinin görsel muayenesi, i) Genç hayvanlarda umbilical bölgenin ve eklemlerin görsel muayenesi ve palpasyonu (Şüphede kalınması durumunda, umbilical bölge kesilir, eklemler açılır ve synovial sıvı incelenir.). Evcil tek tırnaklı hayvanlar için özel şartlar MADDE 23 – (1) Tek tırnaklı hayvanların karkasları ve sakatatı aşağıda belirtilen ölüm-sonrası muayeneprosedürlerine tabidir: a) Dilin serbestleştirilmesinden sonra kafanın ve boyunun görsel muayenesi, palpasyonu ve eğer gerekli ise,sub-maxiller, retropharyngeal ve parotid lenf bezlerinin (Lnn retropharyngiales, mandibulares ve parotidei) ensizyonu(Dil, ağızın ve ağız boşluğunun ayrıntılı bir şekilde görsel muayenesinin yapılmasına müsaade edecek şekilde serbestleştirilir ve dil de görsel olarak ve palpasyonla muayene edilir.), b) Akciğerlerin, trachea ve oesaphagusun görsel muayenesi, akciğerlerin palpasyonu, bronşiyal ve mediastinallenf bezlerinin (Lnn. bifucationes, eparteriales ve mediastinales) palpasyonu ve eğer gerek görülürse ensizyonu(Trachea ve bronşların ana dalları boylamasına açılır ve akciğerler arka üçte birlik bölümünden ana ekseninden diklemesine kesilir. Akciğerlerin insan tüketiminden çıkartılması durumunda bu kesitleri yapmaya gerek yoktur.), c) Kalbin ve perikardın görsel muayenesi, kalbin intraventriküler septum boyunca ventrikülleri açığa çıkaracak şekilde uzunlamasına kesilmesi, ç) Diyaframın görsel muayenesi, d) Karaciğerin, hepatik ve pankreatik lenf bezlerinin (Lnn portales) görsel muayenesi, palpasyonu ve eğer gerekli ise ensizyonu, e) Mide-bağırsak kanalı, mesenterium ile gastrik ve mesenterik lenf bezlerinin (Lnn. gastrici, mesenterici,craniales ve caudales) görsel muayenesi, eğer gerekli ise gastrik ve mesenterik lenf bezlerinin ensizyonu, f) Dalağın görsel muayenesi ve eğer gerekli ise palpasyonu, g) Böbreklerin görsel muayenesi, palpasyonu ve eğer gerekli ise böbreklerin ve renal lenf bezlerinin (Lnn.renales) ensizyonu, ğ) Pleura ve peritonun görsel muayenesi, h) Kısraklarda ve önceden uzaklaştırıldı ise penis hariç aygırlarda genital organların görsel muayenesi, ı) Meme ve meme lenf bezlerinin görsel muayenesi ve eğer gerekli ise supramammarii lenf bezlerinin (Lnn.supramammarii) ensizyonu, i) Genç hayvanlarda umbilical bölgenin ve eklemlerin görsel muayenesi ve palpasyonu (Şüphede kalınması durumunda, umbilical bölge kesilmeli, eklemler açılır ve synovial sıvı incelenir.), j) Tüm gri ve beyaz atlar melanosis ve melanomata açısından muayene edilmesi (Söz konusu muayene bir omuz ekleminin gevşetilmesinden sonra, scapulaya bağlı kıkırdağın altındaki lenf bezlerinin (Lnn. subrhomboidei) ve kasların incelenmesi yoluyla gerçekleştirilir. Böbrekler açığa çıkartılır ve tüm böbrek ensize edilerek incelenir.). Evcil domuzlar için özel şartlar MADDE 24 – (1) Ölüm-öncesi muayene ile ilgili olarak; a) Bakanlık, kesime gönderilecek domuzların bulunduğu menşe çiftlikte ölüm-öncesi muayeneye tabi tutulmalarına izin verebilir. Bu durumda, bir çiftlikten gelen bir domuz partisinin kesimine ancak aşağıdaki koşulların karşılanması durumunda izin verilir: 1) Ek-2’de öngörülen örnek ile uyumlu sağlık raporunun hayvanlara eşlik etmesi, 2) Birinci fıkranın (b), (c), (ç) ve (d) bentlerindeki şartları karşılaması. b) Menşe çiftlikteki ölüm-öncesi muayene aşağıdaki hususları kapsar: 1) Gıda zinciri bilgisi dahil, çiftlikteki kayıtların ve belgelerin kontrol edilmesi, 2) Etin muamele edilmesi veya tüketilmesi aracılığıyla hayvanlara veya insanlara bulaşabilecek bir hastalığın veya durumun olup olmadığı veya bir hastalığın varlığına işaret edebilecek bireysel ya da toplu davranış olup olmadığı; hayvanın, etinin insan tüketimi için uygunsuz hale getirebilecek bir hastalığa ilişkin semptom veya genel davranış bozukluğu gösterip göstermediği; ilgili mevzuatla belirlenen limitlerin üstünde kimyasal kalıntı veya kullanımına müsaade edilmeyen madde kalıntılarının olabileceğinden şüphelenilmesi için kanıtların ya da gerekçelerin olması durumunda, karar alınabilmesi için domuzların muayene edilmesi. c) Bir resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim ölüm-öncesi muayeneyi çiftlikte gerçekleştirir. Domuzlar doğrudan kesimhaneye gönderilir ve kesimhanedeki diğer domuzların arasına karıştırılmaz. ç) Kesimhanedeki ölüm-öncesi muayenenin sadece aşağıdaki hususları kapsaması yeterlidir: 1) Hayvanların tanımlanmasının kontrolü, 2) Hayvan refahı kurallarına uygunluk ile insan ve hayvan sağlığını olumsuz yönde etkileyebilecek herhangi bir duruma ilişkin semptom olup olmadığının araştırılması için bir tarama yapılması. (Bu taramayı resmi yardımcı yapabilir.). d) Birinci fıkranın (a) bendinin (1) numaralı alt bendinde öngörülen sağlık raporunun verilmesinden sonra, domuzlar üç gün içerisinde kesilmezlerse: 1) Eğer domuzlar bulundukları menşe çiftlikten ayrılmadılarsa yeniden muayeneye tabi tutulur ve yeni bir sağlık raporu hazırlanır. 2) Eğer domuzlar halen kesimhane yolunda veya kesimhanede ise, gecikmenin nedenleri değerlendirildikten sonra domuzların, veteriner hekim tarafından detaylı ölüm-öncesi muayeneye tabi tutulmaları koşuluyla kesilmelerine izin verilebilir. (2) Ölüm-sonrası muayene ile ilgili olarak; a) Bu fıkranın (b) bendinde yer alan domuzlar dışındaki domuzların karkasları ve sakatatları aşağıdaki ölüm-sonrası muayene prosedürlerine tabidir: 1) Kafa ve boyunun görsel muayenesi; submaxiller lenf bezlerinin (Lnn mandibulares) ensizyonu ve muayenesi; ağız ve ağız boşluğunun ve dilin görsel muayenesi, 2) Akciğerlerin, trachea ve oesaphagusun görsel muayenesi, akciğerlerin, bronşiyal ve mediastinal lenf bezlerinin (Lnn. bifucationes, eparteriales ve mediastinales) palpasyonu, Trachea ve bronşların ana dallarının boylamasına açılması ve akciğerler arka üçte birlik bölümünden ana eksenine dik kesilmesi (Akciğerlerin insan tüketiminden çıkartılması durumunda bu kesitleri yapmaya gerek yoktur.), 3) Kalbin ve perikardın görsel muayenesi, kalbin intraventriküler septum boyunca ventrikülleri açığa çıkaracak şekilde uzunlamasına kesilmesi, 4) Diyaframın görsel muayenesi, 5) Karaciğerin, hepatik ve pankreatik lenf bezlerinin (Lnn portales) görsel muayenesi, karaciğer ve karaciğer lenf bezlerinin palpasyonu, 6) Mide-bağırsak kanalı, mesenterium ile gastrik ve mesenterik lenf bezlerinin (Lnn. gastrici, mesenterici,craniales ve caudales) görsel muayenesi, palpasyonu ve eğer gerekli ise gastrik ve mesenterik lenf bezlerinin ensizyonu, 7) Dalağın görsel muayenesi ve eğer gerekli ise palpasyonu, 8) Böbreklerin görsel muayenesi ve eğer gerekli ise böbreklerin ve renal lenf bezlerinin (Lnn. renales) ensizyonu, 9) Pleura ve peritonun görsel muayenesi, 10) Genital organların görsel muayenesi, 11) Meme ve meme lenf bezlerinin görsel muayenesi ve eğer gerekli ise supramammarii lenf bezlerinin (Lnn.supramammarii) ensizyonu, 12) Genç hayvanlarda umbilical bölgenin ve eklemlerin görsel muayenesi ve palpasyonu (Şüphede kalınması durumunda, umbilical bölge kesilir, eklemler açılır ve synovial sıvı incelenir.), b) Bakanlık, epidemiyolojik veya çiftlikteki diğer veriler temelinde, sütten kesilerek entegre üretim sisteminde kontrollü bakım ve besiye alınan domuzların, birinci fıkrada bahsi geçen durumların tümü veya bir kısmı için görsel incelemeye tabi tutulmasına izin verebilir. Kanatlı hayvanlar için özel şartlar MADDE 25 – (1) Ölüm-öncesi muayene ile ilgili olarak; a) Bakanlık, kesime gönderilecek kanatlı hayvanların bulundukları menşe çiftlikte ölüm-öncesi muayeneye tabi tutulmasına izin verebilir. Bu durumda, bir çiftlikten gelen bir kanatlı sürüsünün kesimine ancak aşağıdaki koşulların karşılanması durumunda izin verir: 1) Ek-2’de öngörülen örnek ile uyumlu sağlık raporunun hayvanlara eşlik etmesi, 2) Birinci fıkranın (b), (c), (ç) ve (d) bentlerindeki şartları karşılaması. b) Menşe çiftlikteki ölüm-öncesi muayene aşağıdaki hususları kapsar: 1) Gıda zinciri bilgisi dahil, işletmedeki kayıtların ve belgelerin kontrol edilmesi, 2) Etin muamele edilmesi veya tüketilmesi aracılığıyla hayvanlara veya insanlara bulaşabilecek bir hastalığın veya durumun olup olmadığı veya bir hastalığın varlığına işaret edebilecek bireysel ya da toplu davranış olup olmadığı; hayvanın, etinin insan tüketimi için uygunsuz hale getirebilecek bir hastalığa ilişkin semptom veya genel davranış bozukluğu gösterip göstermediği; ilgili mevzuatla belirlenen limitlerin üstünde kimyasal kalıntı veya kullanımına müsaade edilmeyen madde kalıntılarının olabileceğinden şüphelenilmesi için kanıtların ya da gerekçelerin olması durumunda karar alınabilmesi için kanatlı sürülerinin muayene edilmesi. c) Bir resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim ölüm-öncesi muayeneyi çiftlikte gerçekleştirir. ç) Kesimhanedeki ölüm-öncesi muayenenin sadece aşağıdaki hususları kapsaması yeterlidir: 1) Hayvanların tanımlanmasının kontrolü, 2) Hayvan refahı kurallarına uygunluk ile insan ve hayvan sağlığını olumsuz yönde etkileyebilecek herhangi bir duruma ilişkin semptom olup olmadığının araştırılması için bir tarama yapılması. (Bu taramayı resmi yardımcı yapabilir.) d) Birinci fıkranın (a) bendinin (1) numaralı alt bendinde öngörülen sağlık raporu verilmesinden sonra, kanatlı hayvanlar üç gün içerisinde kesilmezlerse: 1) Eğer kanatlı sürüsü bulunduğu menşe çiftlikten ayrılmadılarsa yeniden muayeneye tabi tutulur ve yeni bir sağlık raporu hazırlanır. 2) Eğer kanatlı sürüsü halen kesimhane yolunda veya kesimhanede ise, gecikmenin nedenleri değerlendirildikten sonra kanatlı sürüsü, yeniden muayeneye tabi tutulmaları koşuluyla kesilmelerine izin verilebilir. e) Çiftlikte ölüm-öncesi muayene yürütülmediyse, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, kesimhanede kanatlı sürüsünü muayene eder. f) Kanatlı hayvanların bir hastalığa ilişkin semptomları göstermesi durumunda bunlar insan tüketimine yönelik olarak kesilemez. Bu hayvanların kesim hattında itlaf edilmeleri, normal kesim işleminin sonunda gerçekleştirilir. İtlaf işlemi öncesinde ve itlaf işlemi sırasında patojenik organizmaların yayılma riskinin önlenmesine yönelik tedbirler alınır. İtlaftan hemen sonra tesislerin temizlik ve dezenfeksiyonunun yapılması şarttır. g) Menşe çiftlikte kaz ciğeri üretimine yönelik yetiştirilen kanatlı hayvanlar ile iç organlarının çıkartılması geciktirilecek kanatlı hayvanların ölüm-öncesi muayenesi, birinci fıkranın (a) ve (b) bentlerine uygun olarak yürütülür. Kesimhaneye veya parçalama tesisine giderken iç organların çıkartılması geciktirilmiş kanatlı hayvanların karkaslarına Ek-1’de belirlenen örneğe uygun olarak hazırlanmış bir sağlık raporu eşlik eder. (2) Ölüm-sonrası muayene ile ilgili olarak; a) Tüm kanatlı hayvanlar 5, 7 ve 8 inci bölümlere uygun olarak ölüm-sonrası muayene prosedürlerine tabi tutulur, buna ilaveten resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim bizzat aşağıdaki kontrolleri yürütür. 1) Temsili kanatlı hayvan örneklerinde iç organların ve vücut boşluklarının günlük muayenesi. 2) Ölüm-sonrası muayene neticesinde insan tüketimine uygun olmadığı bildirimi yapılan kanatlıların bütünü veya parçalarının, menşei aynı her bir kanatlı partilerinden rastgele bir örneğin ayrıntılı muayenesi. 3) Söz konusu kanatlı hayvanlardan elde edilen etin insan tüketimi için uygun olmaması yönünde şüphe duyulması durumunda gerekli olan detaylı araştırmalar. b) Menşe çiftlikte kaz ciğeri üretimine yönelik yetiştirilen kanatlı hayvanlar ile iç organların çıkartılması geciktirilen kanatlı hayvanların ölüm-sonrası muayenesi, karkaslara eşlik eden sağlık raporunun kontrol edilmesini de içerir. Söz konusu karkaslar işletmeden doğrudan bir parçalama tesisine nakledildiklerinde ölüm-sonrası muayene parçalama tesisinde gerçekleştirilir. Çiftlikte yetiştirilen tavşanımsılar için özel şartlar MADDE 26 – (1) Kanatlı hayvanlar için belirlenen hükümler çiftlikte yetiştirilen tavşanımsılar için de geçerlidir. Çiftlikte yetiştirilen av hayvanları için özel şartlar MADDE 27 – (1) Ölüm-öncesi muayene ile ilgili olarak; a) Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinin 25 inci maddesinde yer alan gereklilikler sağlandığında, ölüm-öncesi muayene menşe çiftlikte gerçekleştirilebilir. Bu durumda ölüm-öncesi muayeneyi resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim gerçekleştirir. b) Çiftlikte gerçekleştirilen ölüm-öncesi muayene, gıda zincirine ilişkin bilgiler dahil çiftlikteki kayıtların ve belgelerin kontrolünü kapsar. c) Ölüm-öncesi muayene, hayvanların kesimhaneye ulaşmasından en fazla üç gün önce gerçekleştiğinde ve hayvanlar kesimhaneye canlı olarak ulaştırıldığında, ölüm-öncesi muayenenin sadece aşağıdaki hususları kapsaması gerekir: 1) Hayvanların tanımlanmasına ilişkin kontrol, 2) Hayvan refahı kurallarına uygunluk ile insan ve hayvan sağlığını olumsuz yönde etkileyebilecek herhangi bir duruma ilişkin semptom olup olmadığının araştırılması için bir tarama yapılması. ç) Ek-2’de yer alan örnek ile uyumlu bir sağlık raporu, çiftlikte muayene edilen canlı hayvanlara eşlik eder. Ek-3’de yer alan örnek ile uyumlu bir sağlık raporu çiftlikte muayene edilen ve kesilen hayvanlara eşlik eder. Ek-4’de yer alan örnek ile uyumlu bir sağlık raporu Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinin 25 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendindeki hükümle uyumlu olarak çiftlikte muayene edilen ve kesilen hayvanlara eşlik eder. d) Bakanlık, hayvanların kesiminin ve kanının akıtılmasının doğru bir şekilde yapılacağına dair gıda işletmecisinin verdiği garantiyi kabul ederek çiftlikte yetiştirilen av hayvanlarının çiftlikte kesimine izin verdiğinde, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim kesimi ve kanın akıtılmasını gerçekleştiren kişinin performansını düzenli olarak kontrol eder. (2) Ölüm-sonrası muayene ile ilgili olarak; a) Bu muayene palpasyon ve gerekli görüldüğünde hayvanın herhangi bir değişime uğramış veya başka bir sebepten dolayı şüpheli görülen bölümlerinin ensizyonunu kapsar. b) Sığır cinsi ve koyun cinsi hayvanlar, evcil domuzlar ve kanatlı hayvanlar için tanımlanan ölüm-sonrası muayene prosedürleri, çiftlikte yetiştirilen av hayvanlarının eş türleri için de geçerlidir. c) Hayvanlar çiftlikte kesildiğinde, kesimhanedeki resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim bunlara eşlik eden sağlık raporunu kontrol eder. Yaban av hayvanları için özel şartlar MADDE 28 – (1) Ölüm-sonrası muayene ile ilgili olarak; a) Yaban av hayvanı, av hayvanı işleme tesisine girişinden sonra mümkün olan en kısa sürede muayene edilir. b) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, hayvanların avlanmasında yer alan eğitilmiş kişinin Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğine göre sunduğu beyan ve bilgileri dikkate alır. c) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim ölüm-sonrası muayene süresince aşağıda belirtilen durumların belirlenmesi amacıyla karkasın, karkas boşluğunun ve uygun olduğunda organların görsel muayenesini yürütür. Görsel muayene tek başına değerlendirme için yeterli değilse, laboratuvarda daha detaylı bir muayene gerçekleştirilir. 1) Avlanma işleminin neden olmadığı herhangi bir anormalliğin teşhisi (Bu amaçla eğitilmiş kişinin, hayvanın ölüm-öncesi davranışlarına ilişkin olarak verdiği bilgiler esas alınabilir.), 2) Ölümün, avlanmadan başka bir nedenle gerçekleşip gerçekleşmediğinin kontrol edilmesi. ç) Organoleptik anormalliklere ilişkin araştırma yapılır. d) Uygun olduğunda organların palpasyonu yapılır. e) Kalıntı ve bulaşanların varlığına ilişkin şüpheler için ciddi sebepler var ise, çevresel bulaşanlar da dahilavlanma işleminden kaynaklanmayan kalıntıların numune alma yoluyla analizi yapılır. Bu tür şüphelerden dolayı daha kapsamlı bir muayene gerçekleştirildiğinde, veteriner hekim, belirli bir av sırasında öldürülen tüm av hayvanlarını ve aynı anormallikleri göstermesinden şüphelenilen parçalarını değerlendirmeden önce, muayenenin sonlandırılmasını bekler. f) Aşağıda belirtilenler de dahil olmak üzere, etin sağlık riski oluşturduğunu gösteren özellikler incelenir: 1) Canlı hayvanın, avcı tarafından rapor edilen genel durumunda rahatsızlık veya anormal bir davranış, 2) Farklı iç organları veya kasları etkileyen tümör veya apselerin yaygın varlığı, 3) Arthritis, orchitis, karaciğer ve dalakta patolojik değişiklikler, bağırsak veya umbilical bölge yangıları, 4) İlgili iç organlar çıkartılmamış ise vücut boşluğu, mide veya bağırsaklar veya idrarda avlanma işlemi sonucu oluşmayan yabancı cisimlerin varlığı, pleura veya peritonun renk kaybına uğraması, 5) Parazitlerin varlığı, 6) İlgili iç organlar çıkartılmamış ise gastrointestinal bölgede önemli miktarda gaz oluşumu ile birlikte iç organların renk kaybetmesi, 7) Kas dokusu veya organların renk, kıvam ve kokusunda belirgin anormallikler, 8) Eskimiş açık kırıklar, 9) Zayıflama ve/veya genel veya lokal ödemler, 10) Yakın zamanda oluşmuş pleural veya peritoneal yapışmalar, 11) Kokuşma gibi diğer belirgin yaygın değişiklikler. g) Resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekimin talep etmesi halinde columna vertebralis ve kafa uzunlamasına ikiye ayrılır. ğ) Küçük av hayvanı, öldürüldükten hemen sonra iç organlarının çıkartılmaması halinde, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim aynı kaynaktan gelen hayvanların temsili örnekleri üzerinde ölüm-sonrası muayene gerçekleştirir. İnceleme sonunda, insanlara bulaşan bir hastalık veya (f) bendinde listelenen özelliklerden birinin ortaya çıkması halinde, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim, bütün partinin insan tüketimine uygun olup olmadığına veya her bir karkasın tek tek incelenmesinin zorunlu olup olmadığına ilişkin kararın verilmesi için kontrolleri arttırır. h) Şüpheli durumlarda, resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim nihai teşhise ulaşmak için gerekli ise, hayvanların ilgili bölümlerini daha küçük parçalara ayırarak detaylı muayene edebilir. (2) Kontrollerden sonra 15 inci maddede belirtilen durumlara ek olarak, ölüm-sonrası muayene sırasında birinci fıkranın (f) bendinde listelenen özelliklerden herhangi birini gösteren et insan tüketimine uygun olmayan et olarak tanımlanacaktır. ONUNCU BÖLÜM Canlı Çift Kabuklu Yumuşakçalara İlişkin Resmi Kontroller Canlı çift kabuklu yumuşakçalar MADDE 29 – (1) Bakanlık, canlı çift kabuklu yumuşakçaların, canlı denizkestanelerinin, canlı gömleklilerin ve canlı deniz karından bacaklılarının üretimi ve piyasaya arzında 30 ve 31 inci maddelerde belirtilen resmi kontrolleri yürütür. Sınıflandırılmış üretim alanlarından elde edilen canlı çift kabuklu yumuşakçalara ilişkin resmi kontroller MADDE 30 – (1) Üretim ve yatırma alanlarının sınıflandırılması ile ilgili olarak; a) Bakanlık, sınıflandırdığı üretim ve yatırma alanlarının yerini ve sınırlarını belirler. Bu işlem, uygun durumlarda gıda işletmecisi ile işbirliği içinde yürütülebilir. b) Bakanlık, canlı çift kabuklu yumuşakçaların toplanmasına izin verdiği üretim alanlarını fekal bulaşma seviyelerine göre A, B ve C sınıfı olmak üzere üç grup olarak sınıflandırır. Bu işlem, uygun durumlarda gıda işletmecisi ile işbirliği içinde yürütülebilir. c) Doğrudan insan tüketimine yönelik canlı çift kabuklu yumuşakçaların toplanabileceği alanlar, A Sınıfı olarak belirlenir. Bu alanlardan alınan canlı çift kabuklu yumuşakçalar, Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinin 39 uncu maddesinde belirtilen sağlık standartlarını sağlamak zorundadır. ç) Bakanlık, insan tüketimi için piyasaya arz edilmeden önce, (c) bendinde belirtilen sağlık standartlarını sağlamak için bir arındırma merkezinde işleme tabi tutulan veya yatırma alanında yatırılan canlı çift kabuklu yumuşakçaların toplandığı üretim alanlarını, B sınıfı olarak belirler. Bu alanlardan toplanan canlı çift kabuklu yumuşakça örneklerinin % 90’ında, 100 gr. et ve kabuklar arası sıvıda 4600 E.coli limitleri aşılamaz. Geri kalan % 10’luk örneklerde canlı çift kabuklu yumuşakçalar 100 gr. et ve kabuklar arası sıvıda 46 000 E.coli limitlerini aşamaz. Bu analiz için referans yöntem ISO 16649-3 te belirtilen beş-tüp, üç seyreltme En Muhtemel Sayı (MPN) testidir. EN/ISO 16140 daki kriterlere uygun olarak bu referans yönteme karşı onaylanmış alternatif bir yöntem de kullanılabilir. d) Bakanlık, (c) bendinde belirtilen sağlık standartlarını sağlamak için, uzun bir dönem yatırma alanında yatırıldıktan sonra piyasaya sunulabilecek çift kabuklu yumuşakçaların toplandığı alanları C Sınıfı olarak belirler. Bu alanlardan toplanan canlı çift kabuklu yumuşakçalar 100 gr. et ve kabuklar arası sıvıda 46 000 E.coli limitlerini aşamaz. Bu analiz için referans yöntem ISO 16649–3 te belirtilen beş-tüp, üç seyreltme En Muhtemel Sayı (MPN) testidir. EN/ISO 16140 daki kriterlere uygun olarak bu referans yönteme karşı onaylanmış alternatif bir yöntem de kullanılabilir. e) Bakanlık bir üretim veya yatırma alanını belirlerken aşağıda belirtilen işlemleri yapmak zorundadır: 1) Üretim alanı için bulaşma kaynağı olması muhtemel insan veya hayvan orijinli kirlilik kaynaklarının envanteriçıkartılır. 2) Havza alanındaki insan ve hayvan popülasyonlarındaki mevsimsel değişimler, yağış kayıtları, atık su arıtımı gibi bilgilere göre yılın farklı dönemlerinde salınmış organik kirlilik miktarı incelenir. 3) Üretim alanında; mevcut yollar, batimetri ve gelgit döngüsü etkisi ile oluşan kirlilik döngüsünün özellikleri belirlenir. 4) Elde edilen veriler doğrultusunda belirlenen canlı çift kabuklu yumuşakça üretim alanları için, numune alma programı oluşturulur. Numune sayısı, numune alma noktalarının coğrafi dağılımı ve numune alma sıklığı, analiz sonuçlarının söz konusu alanı mümkün olduğunca temsil edebilecek şekilde belirlenir. (2) Sınıflandırılmış yatırma ve üretim alanlarının izlenmesi ile ilgili olarak; a) Bakanlık yatırma ve üretim alanlarını, aşağıdaki hususları belirlemek üzere periyodik olarak izler ve kontrol eder. 1) Canlı çift kabuklu yumuşakçaların kökeni, menşei ve varış noktasına ilişkin yanlış bir uygulama olmaması, 2) Üretim ve yatırma alanları ile ilgili canlı çift kabuklu yumuşakçaların mikrobiyolojik kalitesi, 3) Üretim ve yatırma sularında toksin üreten plankton ve çift kabuklu yumuşakçalarda biyotoksin varlığı, 4) Çift kabuklu yumuşakçalarda kimyasal bulaşan varlığı. b) Bu fıkranın (a) bendinin (2), (3) ve (4) numaralı alt bentlerinin uygulanması için, düzenli aralıklarla veya toplama periyotları düzensiz ise durum bazında gerçekleştirilecek kontrollerin sağlanması için numune alma planları hazırlanır. Numune alma noktalarının coğrafi dağılımı ve numune alma sıklığı, analiz sonuçlarının söz konusu alanı mümkün olduğunca iyi temsil etmesini sağlayacak şekilde belirlenir. c) Bakanlık çift kabuklu yumuşakçaların mikrobiyolojik kalitesinin kontrol edilmesi için aşağıda belirtilen hususlar dikkate alınarak numune alma planlarını oluşturur. 1) Fekal bulaşmadaki muhtemel değişim, 2) Birinci fıkranın (e) bendinde belirtilen veriler. ç) Üretim ve yatırma sularında toksin üreten plankton ve çift kabuklu yumuşakçalarda biyotoksin varlığını kontrol etmek için hazırlanan numune alma planlarında, özellikle, plankton içeren deniz biyotoksinlerindeki muhtemel değişimler dikkate alınır. Numune alma işleminde; 1) Periyodik numune alımı ile plankton içeren toksinlerin kompozisyonuna ilişkin değişim ve bunların coğrafi dağılımları tespit edilir. Yumuşakça etinde toksin birikiminin tespit edilmesi durumunda ise, sıkılaştırılmış numune alımı yapılır. 2) Periyodik toksisite testleri, bulaşmaya en müsait bölgelerdeki yumuşakçalar kullanılarak yapılır. d) Yumuşakçalarda toksin analizleri için numune alma sıklığı, ürün alımına izin verildiği dönemlerde genel olarak haftada bir kez yapılır. Toksinler veya bitkisel planktonlar üzerinde gerçekleştirilen risk değerlendirmesi, toksikepizotlara ilişkin düşük bir risk olduğunu gösteriyorsa, bu sıklık belirli bölgelerde veya belirli türlerdeki yumuşakçalar için azaltılabilir. Ancak bu risk değerlendirme sonucu haftalık numune alma sıklığının yetersiz olduğunu gösteriyorsa numune alma sıklığı arttırılır. Bu bölgelerdeki canlı çift kabuklu yumuşakçalarda ortaya çıkan toksin riskini değerlendirmek amacıyla risk değerlendirmesi periyodik olarak gözden geçirilir. e) Aynı bölgede yetişen bir grup tür için toksin birikme oranlarına yönelik bilgi mevcut ise, en yüksek orana sahip tür, gösterge tür olarak kullanılır. Bu gösterge türdeki toksin seviyesi, yasal limitlerin altında ise gruptaki tüm türlerin toplanmasına izin verilir. Eğer gösterge türdeki toksin seviyesi yasal limitlerin üzerinde ise, diğer türlerin toplanmasına ancak limitlerin altında toksin seviyesi gösteren türlerin daha ileri analizi gerçekleştirildiğinde izin verilir. f) Planktonların izlenmesine ilişkin olarak alınan numuneler, toksik türlerine ve populasyon eğilimlerine ilişkin bilgi sağlar ve su sütununu temsil eder. Eğer toksin birikimine neden olabilecek toksik popülasyonda bir değişiklik tespit edilirse, yumuşakçaların numune alma sıklığı artırılır veya toksin analizinin sonuçları alınıncaya kadar alanlar ürün alımına kapatılır. g) Kimyasal bulaşanların varlığını kontrol etmek için oluşturulan numune alma planları, ilgili mevzuatta belirlenen limitleri aşan durumların tespit edilmesini sağlar. (3) İzleme sonrası kararlar ile ilgili olarak; a) Numune sonuçları, yumuşakçalara ilişkin sağlık standartlarının aşıldığını gösterdiğinde veya dolaylı bir şekilde insan sağlığı için bir risk teşkil ediyor ise, Bakanlık canlı çift kabuklu yumuşakçaların toplanmasını önlemek için söz konusu üretim alanını kapatır. Ancak Bakanlık üretim alanlarını, birinci fıkrada belirtilen ilgili kriterleri sağlıyorsa ve insan sağlığına risk teşkil etmiyorsa B veya C sınıfı olarak yeniden sınıflandırabilir. b) Kapatılan üretim alanındaki yumuşakçaların sağlık standartları mevzuat ile uyumlu hale gelirse, Bakanlık kapatılan üretim alanını yeniden açabilir. Bakanlık plankton veya yumuşakçalarda yüksek seviyede toksin mevcut olduğu için bir üretim alanını kapatmış ise, en az 48 saat arayla alınan en az iki ardışık sonucun yasal limitlerin altında çıkması durumunda bu alanı yeniden açar. Bakanlık bu kararı alırken bitkisel plankton eğilimlerine ilişkin bilgileri dikkate alabilir. Belirli bir bölge için toksisite dinamiğine yönelik sağlıklı veriler olduğunda ve toksisite varlığının azalan eğilim gösterdiğine ilişkin son veriler mevcutsa, Bakanlık tek bir numune alımı ile elde edilen yasal limitlerin altındaki sonuçlar ile alanın yeniden açılmasına karar verebilir. (4) Ek izleme kuralları ile ilgili olarak; a) Bakanlık, insan sağlığına zararlı ürünlerin piyasaya arzını önlemek için, çift kabuklu yumuşakçaların toplanmasının yasaklandığı veya toplamayı özel koşullara tabi tuttuğu sınıflandırılmış üretim alanlarını izler. b) İkinci fıkranın (a) bendinde belirtilen yatırma ve üretim alanlarının izlenmesine ek olarak, gıda işletmecisi üretim, işleme ve dağıtımın her aşamasında son ürün için belirlenen gerekliliklere uyum sağladığını doğrulamak içinlaboratuvar testlerinden oluşan bir kontrol sistemi oluşturur. Bu kontrol sistemi özellikle, deniz biyotoksinlerinin ve bulaşanların yasal limitleri aşmadığını ve yumuşakçaların mikrobiyolojik kalitesinin insan sağlığı için tehlike oluşturmadığını doğrulamak amacıyla oluşturulur. (5) Kayıt ve bilgi değişimi ile ilgili olarak; a) Bakanlık; 1) Bu bölüme uygun olarak, canlı çift kabuklu yumuşakçaların toplandığı alanların sınıfları ile birlikte onaylanmış üretim ve yatırma alanlarının yer ve sınırlarına ilişkin detaylarını gösteren güncel listeleri oluşturur. Bu listeyi, bu bölüm kapsamında yer alan üreticiler, toplayıcılar, arındırma ve sevkiyat merkezlerinin işletmecileri gibi ilgili tüm taraflara iletir. 2) Bu bölüm kapsamında yer alan üreticiler, toplayıcılar, arındırma ve dağıtım merkezlerinin işletmecileri gibi ilgili tüm taraflara, üretim alanının yeri, sınır veya sınıfı veya geçici veya daimi olarak kapatılması ile ilgili değişiklikleri derhal bildirir. 3) Bu bölümde tanımlanan kontroller sonucunda üretim alanının kapatılması, yeniden sınıflandırılması veya yeniden açılması işlemlerini gecikmeksizin gerçekleştirir. (6) Gıda işletmecisinin oto kontrolleri ile ilgili olarak Bakanlık, üretim alanlarının sınıflandırılması, açılması veya kapatılmasına karar vermek için gıda işletmecilerinin veya bunları temsil eden sivil toplum örgütlerinin yürüttüğü kontrollerin sonuçlarını dikkate alabilir. Bu durumda, Bakanlık analizlerin yapılacağı laboratuvarları belirler. Gerekirse numune alma ve analiz işlemleri Bakanlık ile gıda işletmecileri veya bunları temsil eden sivil toplum örgütlerinin kabul ettiği protokol uyarınca yapılır. Sınıflandırılmış üretim alanları dışından toplanan pectinidae ve suyu süzerek beslenmeyen deniz karındanbacaklıları için resmi kontroller MADDE 31 – (1) Sınıflandırılmış üretim alanları dışından toplanan pectinidae ve suyu süzerek beslenmeyen deniz karındanbacaklılarına ilişkin resmi kontroller balık hallerinde, sevkıyat merkezlerinde ve işleme tesislerinde yapılır. (2) Bu tür resmi kontroller, Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinin 39 uncu maddesinde belirtilen canlı çift kabuklu yumuşakçaların sağlık standartları ile aynı zamanda 43 üncü maddesinde belirtilen kurallar ile uyumu doğrular. ONBİRİNCİ BÖLÜM Balıkçılık Ürünlerine İlişkin Resmi Kontroller Balıkçılık ürünleri MADDE 32 – (1) Bakanlık balıkçılık ürünlerinin resmi kontrollerini 33, 34 ve 35 inci maddelere uygun olarak yürütür. Üretim ve piyasaya arzına ilişkin resmi kontroller MADDE 33 – (1) Balıkçılık ürünlerinin üretimi ve piyasaya arzına ilişkin resmi kontroller aşağıdaki hususları kapsar. a) Karaya çıkarma ve ilk satışın hijyen koşullarına ilişkin düzenli bir kontrolü, b) Gemilerin ve toptan satış yerleri de dahil olmak üzere karadaki işletmelerin, özellikle aşağıdaki hususların kontrol edilmesine yönelik, düzenli aralıklarla denetimi; 1) Onaya tabi gıda işletmelerinin onay koşullarının devam edip etmediği, 2) Balıkçılık ürünlerinin doğru bir şekilde muamele edilip edilmediği, 3) Hijyen ve sıcaklık gerekliliklerine uyum, 4) Gemiler dahil işletmenin, işletmelerdeki tesis ve ekipmanlarının temizliği ile personel hijyeni, c) Depolama ve nakliye koşullarına ilişkin kontroller. (2) Gemilerde üçüncü fıkrada belirtilen resmi kontroller; a) Gemiler bir limana uğradığında, b) Bağlı olduğu limana bakılmaksızın, balıkçılık ürünlerini karaya çıkardığı limanda, c) Gerekli hallerde, gemi denizdeyken, yürütülebilir. (3) Bakanlık; fabrika veya dondurucu geminin onaylanmasına yönelik yürütülen denetimi, Gıda İşletmelerinin Kayıt ve Onay İşlemlerine Dair Yönetmelikteki süreyi dikkate alarak gerçekleştirir. Gemiye şartlı onay verdiğinde, şartlı onayın onaya çevrilmesi veya şartlı onayın süresinin uzatılması veya onayın askıya alınması için gerekli denetimleri yürütür. Bakanlık, denetimleri gerektiğinde gemiyi denizdeyken veya bağlı olduğu liman dışında başka bir limandayken de yürütebilir. Balıkçılık ürünlerinin resmi kontrolleri MADDE 34 – (1) Balıkçılık ürünlerinin resmi kontrolleri asgari olarak aşağıda belirtilen hususları kapsar: a) Duyusal kontroller: Rastgele duyusal kontroller üretim, işleme ve dağıtımın tüm aşamalarında ilgili mevzuatla belirlenen tazelik kriterlerine uygunluğun doğrulanması amacıyla yürütülür. b) Tazelik kriterleri: Duyusal kontrol balıkçılık ürünlerinin tazeliğine ilişkin herhangi bir şüphe ortaya çıkardığında, toplam uçucu bazik nitrojen (TVB-N) seviyelerinin belirlenmesi için numune alınarak laboratuvartestlerine tabi tutulur. Bu kontrollerde, TVB-N için belirlenen limitler dikkate alınır. Duyusal kontrol, insan sağlığını etkileyecek diğer koşulların varlığına ilişkin bir şüphe yarattığında, doğrulama amacıyla uygun numuneler alınır. c) Histamin: Rastgele histamin analizleri mevzuatla belirlenen kabul edilebilir limitlere uygunluğunun doğrulanması için yürütülür. ç) Kalıntı ve bulaşanlar: Kalıntı ve bulaşan seviyelerinin kontrolüne yönelik izlemeler ilgili mevzuat uyarınca yapılır. d) Mikrobiyolojik kontroller: Mikrobiyolojik kontroller, gerektiğinde mevzuat kapsamında ortaya konulan ilgili kurallar ve kriterler uyarınca gerçekleştirilir. e) Parazitler: Rastgele parazit kontrolleri mevzuata uygunluğunun doğrulanması için yürütülür. f) Zehirli balıkçılık ürünlerinde aşağıdaki hususları sağlamak için resmi kontroller yapılır. 1) Tetraodontidae, Molidae, Diotontidae ve Canthigasteridae familyalarının zehirli balıklarından elde edilen balıkçılık ürünleri piyasaya arz edilmez. 2) Gempylidae familyasına özellikle Ruvettus pretiosus ve Lepidocybium flavobrunneum türlerine ait taze, hazırlanmış, dondurulmuş ve işlenmiş balıkçılık ürünleri sadece paketlenmiş/ambalajlanmış şekilde ve hazırlama/pişirme yöntemleri ile sindirim sistemi rahatsızlıklarına yol açan maddelerin varlığına ilişkin risk hakkında tüketiciye bilgi sağlayacak şekilde etiketlendikten sonra piyasaya arz edilir. Balıkçılık ürünlerinin bilimsel ve ticari adı etiket üzerinde yer alır. 3) Ciguatera gibi biyotoksinler veya insan sağlığı için tehlikeli diğer toksinleri içeren balıkçılık ürünleri piyasaya arz edilemez. Bununla birlikte, Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinin 34 üncü maddesine uygun olarak üretilmiş ve 39 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilmiş olan standartlar ile uyumlu ise, çift kabuklu yumuşakçalardan, denizkestanelerinden, gömlekliler ve denizde yaşayan karından bacaklılardan elde edilen balıkçılık ürünleri piyasaya arz edilebilir. Kontrollerden sonra alınan kararlar MADDE 35 – (1) Aşağıdaki durumlarda balıkçılık ürünlerinin insan tüketimine uygun olmadığı kabul edilir: a) Duyusal, kimyasal, fiziksel veya mikrobiyolojik kontroller veya parazit kontrolleri bu ürünlerin ilgili mevzuata uyumlu olmadığını gösterdiğinde, b) Balıkçılık ürünlerinin yenebilir kısımlarındaki bulaşan veya kalıntı miktarları ilgili mevzuatta belirtilen limitlerin üzerinde olduğunda veya tüketim miktarı ile insanlar için kabul edilebilir günlük veya haftalık alım miktarı üzerinden hesaplanan düzeyleri geçtiğinde, c) Aşağıdakilerden elde edildiğinde, 1) Zehirli balık, 2) 34 üncü maddenin birinci fıkrasının (f) bendinin (2) numaralı alt bendinde belirtilen biyotoksinlere ilişkin hükümler ile uyumlu olmayan balıkçılık ürünleri, 3) Toplam miktarı Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinde belirtilen limitleri aşan denizbiyotoksinlerini içeren çift kabuklu yumuşakça, denizkestanesi, gömlekliler ve deniz karından bacaklılar, ç) Bakanlık tarafından, halk ve hayvan sağlığına risk teşkil edeceği veya herhangi sebepten dolayı insan tüketimi için uygun olmadığı kararlaştırıldığında. ONİKİNCİ BÖLÜM Çiğ Süt, Kolostrum, Süt Ürünleri ve Kolostrum Bazlı Ürünlere İlişkin Resmi Kontroller Çiğ süt, kolostrum, süt ürünleri ve kolostrum bazlı ürünler MADDE 36 – (1) Bakanlık çiğ süt, kolostrum, süt ürünleri ve kolostrum bazlı ürünlerin resmi kontrollerini 37 ve 38 inci maddelere uygun olarak yürütür. Süt ve kolostrum üretim işletmelerinin kontrolü MADDE 37 – (1) Süt ve kolostrum üretim işletmelerindeki hayvanlar, çiğ süt ve kolostrum üretimi için sağlık kuralları, özellikle de hayvanların sağlık durumu ve veteriner tıbbi ürünlerinin kullanımına ilişkin kurallara uygunluğun doğrulanması için resmi kontrollere tabi tutulur. Bu kontroller, hayvan sağlığı, halk sağlığı veya hayvan refahına ilişkin mevzuata uygun olarak yürütülen veteriner kontrolleri sırasında ve resmi veya yetkilendirilmiş veteriner hekim tarafından gerçekleştirilir. (2) Hayvan sağlığı kurallarına uyulmadığına ilişkin şüphelerin olması halinde, hayvanların genel sağlık durumu kontrol edilir. (3) Süt ve kolostrum üretim işletmeleri, hijyen kurallarına uygunluğun doğrulanması için resmi kontrole tabi tutulur. Bu resmi kontrollere, konu ile ilgili örgütlerin yürüttüğü denetimlerin ve/veya kontrollerin izlenmesi de dahiledilebilir. Kontroller, hijyenin yetersiz olduğunu gösterdiğinde Bakanlık, durumun düzeltilmesi için gerekli adımların atıldığını doğrular. Toplama sonrası çiğ süt ve kolostrumun kontrolü MADDE 38 – (1) Bakanlık, Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinin 56 ncı maddesi uyarınca gerçekleştirilen kontrolleri izler. (2) Gıda işletmecisi, Bakanlığa toplam canlı bakteri sayısı ve/veya somatik hücre sayısı açısından kriterlereuygun olmadığına ilişkin ilk bildirimi yaptıktan sonraki üç ay içersinde durumunu düzeltmemesi halinde, çiğ sütün ve kolostrumun üretiminin yapıldığı işletmeden dağıtımını askıya alır. Ancak Bakanlığın özel izni veya genel talimatı ile çiğ süt ve kolostrum, halk sağlığının korunmasına yönelik işleme ve kullanıma tabi tutulur. Askıya alma veya özel hükümlere tabi tutma işlemi, gıda işletmecisi tarafından çiğ sütün ve kolostrumun kriterlere uygun olduğu ispatlanıncaya kadar yürürlükte kalır. ONÜÇÜNCÜ BÖLÜM İthalat, Belirli Hayvansal Gıdaların İthal Edilmesine İzin Verilen İhracatçı Ülkeler ve İhracatçı Ülke Bölgelerinin Listeleri, İthalatına İzin Verilen Belirli Hayvansal Gıdaları Üreten İşletmelerin Listesi ve Belgeler İthalat MADDE 39 – (1) Gıda ve Yemin Resmi Kontrollerine Dair Yönetmeliğin 36, 37 ve 38 inci maddelerinde yer alan ilkelerin ve koşulların yeknesak olarak uygulanmasının temin edilmesi için 40, 41, 42, 43 ve 44 üncü maddelerde belirtilen prosedürler uygulanır. Belirli hayvansal gıdaların ithal edilmesine izin verilen ihracatçı ülkeler ve ihracatçı ülke bölgelerinin listeleri MADDE 40 – (1) Bakanlık hayvansal gıdaların ithal edilebileceği ülke veya bölge listesini hazırlar ve güncel tutar. Hayvansal gıdalar sadece bu listede yer alan ülke ve bölgelerden ithal edilir. (2) Bir ihracatçı ülke, o ülkede kontrol yapılması ve Gıda ve Yemin Resmi Kontrollerine Dair Yönetmeliğin 37nci maddesinin üçüncü fıkrasında belirtilen şartları sağlaması durumunda söz konusu listeye alınır. Ancak Bakanlık, aşağıdaki koşullar altında yerinde denetim yapmaksızın ihracatçı ülkeyi söz konusu listeye alabilir. a) Gıda ve Yemin Resmi Kontrollerine Dair Yönetmeliğin 35 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde belirlenen risk oluşmuyor ise, b) İhracatçı ülke yetkili makamının gerekli garantileri sağladığı kabul edilirse. (3) Bu maddeye uygun olarak hazırlanan listeler halk ve hayvan sağlığı amacıyla hazırlanan diğer listelerle birleştirilebilir. (4) Listeler hazırlanırken veya güncellenirken, Gıda ve Yemin Resmi Kontrollerine Dair Yönetmeliğin 35 inci maddesinin ve 37 nci maddesinin üçüncü fıkrasının yanı sıra aşağıda belirtilen hususlar dikkate alınır: a) Aşağıdaki konulara ilişkin ihracatçı ülke mevzuatı: 1) Hayvansal gıdalar, 2) Yasaklanmaları veya izin verilmelerine ilişkin kurallar da dahil, veteriner tıbbi ürünlerin kullanımı, dağıtımı, piyasaya sürülmeleri, uygulanmaları ve denetimlerine ilişkin kurallar, 3) Yem maddelerinin ve diğer son ürünlerin hazırlanmasında kullanılan işlenmemiş maddelerin hijyen kalitesi, ilaçlı yemlerin hazırlanması ve kullanımı, katkı maddelerinin kullanımına ilişkin usuller dahil yem maddelerinin hazırlanması ve kullanımı, b) İhraç edilmek üzere hazırlanan hayvansal gıdaların üretimi, imalatı, işlenmesi, depolanması ve naklindekihijyen koşulları, c) İhracatçı ülkeden gelen ürünlerin piyasaya arz edilmesinden ve yürütülen ithalat kontrollerinin sonucundan edinilen deneyim, ç) İhracatçı ülkelerde Bakanlıkça yürütülen kontrol sonuçları, özellikle ihracatçı ülke yetkili makamlarının değerlendirilmesinden elde edilen sonuçlar ve Bakanlık kontrollerini takiben verilen tavsiyeler ışığında ihracatçı ülke yetkili makamları tarafından alınan önlemler, d) Onaylı zoonoz kontrol programlarının varlığı, uygulanması ve bildirilmesi, e) Onaylı kalıntı kontrol programının varlığı, uygulanması ve bildirilmesi. (5) Bakanlık güncel listelerin kamuoyu tarafından ulaşılabilir olması için gerekli düzenlemeleri yapar. İthalatına izin verilen belirli hayvansal gıdaları üreten işletmelerin listesi MADDE 41 – (1) 42 nci maddede belirtilen durumlar dışında, sadece bu maddeye uygun olarak hazırlanan ve güncellenen listelerde bulunan işletmelerde üretilen ve bu işletmelerden gönderilen hayvansal gıdaların ithalatına izin verilir. (2) Birinci fıkraya ilave olarak, çiğ et, kıyma, hazırlanmış et karışımları, et ürünleri ve mekanik olarak ayrılmış et (MAE) sadece bu maddeye uygun olarak hazırlanmış ve güncellenmiş listelere dahil olan kesimhanelerde ve parçalama tesislerinden elde edilen etten üretilmişse ithal edilebilir. (3) Menşe ülkenin yetkili makamının aşağıdaki hususlarda garanti vermesi durumunda bir işletme söz konusu listeye dahil edilebilir: a) Hayvansal gıdanın üretilmesinde kullanılan hammaddeyi işleyen işletmeler de dahil hayvansal gıda işletmeleri, ülkemizin gerekliliklerine, özellikle Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliği şartlarına veya 40 ıncımaddeye uygun olarak hazırlanan listeye ihracatçı ülkenin eklenmesi kararı verilirken dikkate alınan şartlara en az eşdeğer olduğu belirlenmiş şartlara uymalıdır. b) Menşe ülkedeki resmi denetim birimi işletmeleri denetlemeli ve ham maddeleri işleyen işletmelere ilişkin tüm bilgileri, gerektiğinde Bakanlığa sunar. c) Menşe ülkedeki resmi denetim birimi, bu fıkranın (a) bendinde belirtilen şartları karşılamakta yetersiz olan işletmelerin, ülkemize ihracat yapmalarını durdurabilecek yetkiye sahip olmalıdır. (4) 40 ıncı maddeye uygun olarak hazırlanan ve güncellenen listelerde bulunan ihracatçı ülkelerin yetkili makamları, birinci fıkrada belirtilen işletmelerin listesini hazırlar ve sürekli güncelleyerek Bakanlığa iletir. (5) Bakanlık güncel listelerin kamuoyu tarafından ulaşılabilir olması için gerekli düzenlemeleri yapar. Listeleme gerekliliklerine tabi olmayan işletmeler MADDE 42 – (1) Aşağıdaki ihracatçı ülke işletmelerinin 40 ıncı maddenin dördüncü fıkrası uyarınca hazırlanan ve güncellenen listelerde yer almasına gerek yoktur: a) Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliğinin 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18 ve 19 uncu bölümlerinde kuralları belirlenmemiş hayvansal gıdaların muamele edildiği işletmeler, b) Sadece birincil üretim yapan işletmeler, c) Sadece nakliye işlerini yürüten işletmeler, ç) Sadece sıcaklık kontrollü depolama gerektirmeyen hayvansal gıdaların depolamasını yapan işletmeler. Canlı çift kabuklu yumuşakçalar, canlı denizkestaneleri, canlı gömlekliler ve canlı deniz karından bacaklıları MADDE 43 – (1) 42 nci madde hükümleri saklı kalmak kaydıyla, canlı çift kabuklu yumuşakçalar, canlı denizkestaneleri, canlı gömlekliler ve canlı deniz karından bacaklılarının 41 inci madde kapsamında hazırlanan ve güncellenen listelere dahil olan ülkelerdeki üretim alanlarından gelmesi gerekir. (2) Sınıflandırılmış üretim alanları dışından toplanan pectinidaeler için birinci fıkradaki şart uygulanmaz. Ancakpectinidaelere ilişkin resmi kontroller 31 inci maddeye uygun olarak yürütülür. (3) Bakanlık; a) Birinci fıkrada belirtilen listelerin hazırlanmasından önce, ihracatçı ülkenin yetkili makamı tarafından üretim bölgelerinin sınıflandırılması ve kontrolüne ilişkin bu Yönetmelik şartlarına uygunluk ile ilgili verilen garantiyi dikkate alır. b) Birinci fıkrada belirtilen listelerin hazırlanmasından önce yerinde denetim yapar. Ancak; 1) Belirli hayvansal gıdalar için belirlenmiş risklerin denetimi gerektirmemesi, 2) Bu maddenin birinci fıkrasında belirtilen listeye belirli bir üretim alanının eklenmesi kararı verilirken, diğer bilgilerin ihracatçı ülke yetkili makamının gerekli garantileri sağladığını göstermesi, durumlarında yerinde denetim yapmaz. (4) Bakanlık bu madde kapsamında oluşturulan güncel listelerin kamuoyu tarafından ulaşılabilir olmasını sağlar. Belgeler MADDE 44 – (1) İthal edilen hayvansal gıda sevkiyatlarına aşağıdaki belirtilen kuralları karşılayan belge eşlik eder. a) İthal edilen hayvansal gıdalara eşlik eden sağlık sertifikası, ihracatçı ülke yetkili makamı tarafından imzalanır ve üzerinde resmi mühür bulunur. Sertifikanın birden fazla sayfadan oluşması durumunda, her bir sayfada imza ve resmi mühür bulunur. Fabrika gemileri söz konusu olduğunda ihracatçı ülkenin yetkili makamı, kaptan veya başka bir gemi yetkilisini, sertifikayı imzalamak üzere yetkilendirebilir. b) Sertifikalarda Türkçe dili bulunur veya yeminli tercümeleri sertifikaya eklenir. c) Orijinal sertifika, ülkeye girişte sevkiyata eşlik etmek zorundadır. ç) Sertifika; 1) Tek bir sayfadan veya 2) Bütün ve bölünemez bir kağıdın parçası olan iki veya daha fazla sayfadan veya 3) Toplam sayfa sayısını da içerecek şekilde numaralandırılmış birden fazla kağıttan, oluşabilir. d) Sertifikada kayıt numarası bulunur. Eğer sertifika birden fazla kağıttan oluşuyor ise, her sayfada bu kayıt numarası bulunur. e) Söz konusu sevkiyata ilişkin sertifika, ihracatçı ülkenin yetkili otoritesinin denetiminde sevkiyattan önce düzenlenir. (2) Söz konusu belge, ürünlerin; a) Gıda Hijyeni Yönetmeliği ve Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliği ile belirlenen şartları veya en az bu şartlara eşdeğer hükümleri, b) Gıda ve Yemin Resmi Kontrollerine Dair Yönetmeliğin 37 nci maddesinde belirlenen özel ithalat koşullarını, karşıladığını doğrular. (3) Belgeler, halk ve hayvan sağlığı konularında ilgili diğer mevzuata uygun olan ayrıntıları içerebilir. ONDÖRDÜNCÜ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler İstisnai uygulamalar MADDE 45 – (1) Bakanlık, 5, 6, 7, 8 ve 9 uncu bölümlerde ortaya konulan şartları uygulamaya yönelik olarak istisnai uygulamalar getirebilir. Bu istisnai uygulamalar aşağıdaki amaçlara yönelik olur: a) Gıdanın üretilmesi, işlenmesi veya dağıtımının herhangi bir aşamasında geleneksel yöntemlerin kullanımınaimkan tanınması, b) Özel coğrafi güçlüklere tabi olan bölgelerde yerleşik olan veya küçük miktarda üretim hacmi olan gıda işletmelerinin ihtiyaçlarının giderilmesi, c) Et hijyen kontrollerine yönelik yeni yaklaşımların denenmesi için pilot projelere izin verilmesi. Yürürlük MADDE 46 – (1) Bu Yönetmeliğin; a) 40, 41 ve 43 üncü maddeleri 31/12/2012 tarihinde b) 12 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 13 üncü maddesinin birinci fıkrası, 19 uncu maddesi ve 20 nci maddesi31/12/2013 tarihinde, c) Diğer hükümleri yayımı tarihinde, yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 47 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı yürütür. Ekleri için tıklayınız.